ԱՆԱՀԻՏ
115
իսկ
արղէս
թուրք
ու քիւրա
կրկնակ
լուծէն
էի ախ
չուլ
Կ ո վկաս
ա սլ ա ս սւ ։ս ն ող
Մ ուշի
կ ա
մ
Վանի
խեղճ
գիւղացիներու
թ շ ուա
ռութ
իւնր
տեսած
Է, պատանեկան
Հասակին
մէջ
Հա–
ւՐիաեան
կոտորածներուն
սարսափն
իր դէւէե է
անկուած,
այղ արհաւիրքներէն
ճողոպրող
Հա­
յերու
ականատեսի
սլա ա մութ
իւններր
լսած
է,
խ ո ր ա պէս
ւսղւլ ուա ծ է ա սւ ո նց մ է, եւ իր
դրա­
կան
առածին
էջերը
/
<|) ատ կ ե ր ն հ ո
|,(փւ
(
ւքա1)ա–
յ Ո ք յ
կ ե ա ն ք ի է) ՚,
որ իր լաւագոյններէն
կր
Սեան
մինչեւ
այսօր,
ա
յ դ «ղուլումի»
տեսիլներուն
նա
իր
ուա
ծ ենւ . սլուլում»
ի այդ
ա ա ա
կ ե ր ր
ւոի–
րած
է իր մաքին,
ա
յեւոոյ
զայն
տեսած
է
այլեւայլ
ձեւերով
ամբողջ
տիեզերական
կեւսն–
ք ին մէջ
գերիշխոզ
։
Ան
եր
զա ծ է նա եւ
բողո–
քր
՚
ւ ՚ ^ ՚ գ
1
/ "
1
" –
1
* ՛ / ՛ ՚
ա
ա
յ ՛ւ*
ա
ր է՛. Զարին
դէմ,
ր
ա
յ&
ա ղ է էէէի ն
եր
ղ ի չ ր,
ան
ղու թ
ճ ա էլ սւ տ ա գրին
զ ո -
Հերուն
ողբասաւլր
իր գործ երան
մեծա
ւէ՚սւ
սնու­
թեան
մէջ
գերակշռող
Աեացած
է ։ Ան
կրած
է նաեւ
՛
հա
շ ն ա կց ա կւսն
կւււսա
կցութ
եան
Հ ի լէ՛֊
ն ա ղ ի րն երուն
(
մա
սն ա ւ ո ր ա պ
Է ււ
՛
Բրիս
սւ սւ ւի ո ր
Միք
այ
Էլ ե ան ի,
աղ դ եր
ո ւթ
ի ւնր,
լ* այ ց րստ
ի ս
իր գ ր ա կ ա ն
անձնաւորութեան
կաղւՐւսւորումին
մէջ
ատիկա
շւսսւ
երկլւււրդսւ
կան
աեղ կր
րոնէ։
Համաձ
այն չ եմ
Պ • Ս . ՊարսւսւՐեւււնին
որ Ա–
Հարոնեանի
նու իր ա ծ րնդարձակ
գրքին
մ էջ,
ուր
առարկ
այ ակ ա ն ու անկող
11
ե սւ կ ալ գ ա ա ո Լ մ
ր ն ել ու գով
ել ի
րայչլ
ոչ
մի
շտ
յաջողած
ձր դ–
տու
ւէ՚ ւՐր կր տեսնուի
գ
կը
ս
Է՝
"
ԱՀ արսնէ»
անի
ք սւ ղ սւ ք ա կ ւս ն ֊
բնկ
եր ա ր ա ն սւ կ սւ ն
գ ա գ ա ւի
ար֊
ներր
եւ պա տ
է1
՝
սւ–վէ իլ ի սո
ւի այութ
իւն
ր կր
բըղ–
խին
Հ
,
3,
՛
հա
շնա
կցութ
եան
ծրագիր
Էն ա
ա
շ ֊
խ սւ ր Հ այ եւսցք
Էն
, .,
է
Ան
ի կա
ու իւ ւո եալ
պ սւ շտ­
էդ ա նն
Է ա
գա գա
ւի ա ր ա խ օ ււր
ա շ խ ա սւ աւոր
ղ սւ նղ ո ւ ւս ծ ն եր
ո ւ ն,
գիւղացիս
ւթ եան,
րոլոր
զրկուածներու
ն ու կեղեքուածներուն
եւ
թըշ–
նամի
ամէն
տես ակ
բռնութեան,
ինչպէս
իր
անգուղական
վարպետր
՝/*. //
իքայէլեան»։
|,ի|ւ ւ|» յաւ 1)ա յ այ
կհ՜աՆքխ)
պ տա
կ ե ՜ ր ն ե յ » » ^
մէջ
ա ր դ էն կ ՚ եր ե ւ այ ա մբ ո ղ ջ Ա Հ ար ոն եւսնր
,
ե
ատոնք
դրած
ատեն
ան
՛
է*. ՄիքայԷլեանի
ազ–
դ ե ց ա թիւնր
չէր կրած,
իր խառնուածքին,
Ա–
բովեանի
ա
1'
աֆֆիի
եւ իր դէմ
ե՛լլող
դէպ­
քերու
ա զգեցութիւնն
է որ խ ո ր ա պ է ս
կրած
էր։
Ամէն
իրական
գրաղէւո՝
ո եւ է ազգի
մէջ՝
բռնա
թե ան
թ շնամ
ի
եւ
անոր
զո
Հերուն
պ ա շ տ պ ա ն ն
է եղած.
/"
Աք."
.
Ա ՚ ի ք ՚ ՚ ՚ յ է լ
եան
Համոզուած
ընկերվարական
էր, ազգասէր
Հայ
մ՛ր
լ լ ա լով
Հ անդ ե ր X
.
Ա Հ արոնե
ան,
արու
ես–
տա գէտ՝
ամէն
բանէ առաջ,
իր
ներ
շնչմանց
ո
Լ
տպաւոր
ո ւթ ե ա նց
Համեմատ
մ երթ
կ եր­
թայ
՛
է*ինչ եւ
ան
ի շ խ ան ակ ան
Հ ա մա
մա
ր ղ կ այ
ին
րմբոստ
աղսւդակնե
րր
(
Տես
կ ե անքի
ւ|
կպին
Վերջին
Է ջ ր / յ շ ա տ
աւելի
յաճախ՝
ջերմ
ազգսւ–
ս էր
մր
ն Է, մեր
թ ա զ գ այ ն ա մոլ
ո ւ թե
ան
երթ
ա -
լու աստիճան,
երբեւա
ա զ ա տ մտածող
է,
եր–
բեԱէւ Հաւատացեալ,
մ երթ
լ ա ւ ա տ ե ս
աշխար–
Հայեացք.
ունի,
մերթ՝
ու
աւելի
յաճախ՝
մռայլօրէն
յոռետես,
ու երբեք
յստակօրէն
ու
մեթ
ոտիկ
օրէն
րն կե՛ր վա րա եան
տ ե ս ա ր ա ն
մր
չէ եղած,
գա ղա փա ր ա րանու.թեան
կապր
շ ա տ
նուազ
խոր
է քան
ինչ որ Պ. Պարսաւք
եան
կր
կարծէ
ԱՀարոնեանի
եւ
V՝իքայէլեան
ի մ ի ֊
Լեւ։
Եւ այն
ԷԼերբ
զոր Ահարոնեան
գ ր ա ծ
է
իրօք
՚
Բրիստավւոր
Ս՛իքայ
էլեանի
ա գ դ ե ց ո ւ ֊
թեան
աակ,
իբր դաշնակցական
գործ
ի չ,
ա ֊
լելի
րնդՀանուր
առ։/՚ամբ՝
իբբ ք ա բոգի
չ ֊ ղ բ
ա ֊
գէտ,
վիսլակ,
թատրերգութիւն
լ ՚\
՚
կամ
յօդ­
ուած,
իր լաւագոյնները
չեն.
Հ ա յ դ ո ւ կ ի
Նոր
աարին, ԱցտտուԹեաՆ ()գիՆ, բաՆտում", <1;ա֊
տիւր.
մի՛
111
ղօԹ՜ի
եւ ասոնց
նման
քանի
մը
ուրիշ
ԷԼեր՝
ԱզատուԹեաՆ
ՀւսՆւււ<1|111
րհիՆ
Հա­
տորին
մ ԷԼ,
Հռետորական
շար
ադրութիւննեը
են
(
եւ
ի՜նչքան
աւելի
ցուրտ
կը
թուին
այսօր
. . , ՚
մինչ
օրինակի
Համար՝
|քայրէւրը
սլատմուածքր,
/
Հ
Ո
ր
«
բանաստեղծ»
ԱՀարոն–
եանր
գ ր ա ծ է
ն ո յ ն
նիւթ
ին
վրայ,
անմաՀ
ԷԼ
մրն
է ։
Րր
մեայուն
գործ երր
անոնք
են
գոր
ան
գ ր ա ծ է
իր
ուրոյն
խառնուած­
քին
Հետեւելով,
իր
ուրոյն
աշխարՀայեաց–
քը
ւ կամ
աշխաբՀայեացքներր
՚
արտայայ­
տելու
Համար,
իր եւրոսլացեալ
Հայ
վարղա–
պետ-դիւղացիի
երգր
երգելու,
նկարր
յօբինե–
(1)
Ահարոնեանի թատրերդա թիւ ններեն,
Սել
Թռչունը
Մեթեւղինքի նմանողութիւն մրն ե, ցուտ
բանաստեղծական արտադրութիւն, իսկ համբա­
ւ ա ւ ո ր
Արցունքի
Հովիտը՝
Մեթեր|ինքի եւ 1.աստի–
վերտացիի, Պերնար 1,աղարի եւ 1՚ամառ–Քաթի–
պայի խա ռնուրդ մր, ՈԼՐ պայքարի լարր, ՈՐ մերթ
կ ՚ ո ւ դ ե հնչել, կր խեդդուի լացուկոծի, վայնա­
սունի՛ լուցելու տեղ ջիղերու դպչող ծայրօւյեղու–
թեան մր մեջ։
՛
էյդ դու՚ծր ՈՐ թատերախաղ չե,
ՈՐ թատերական քերթուած ալ չե, դործիչ-դրա–
դետի ք.սրոցչական արտադրութիւն մրն ե, վար–
մապետ-եղերամայրե մր դրուած, եւ Ահարոնեանի
ամենեն անյաջալ երկն ե ապահովապես։
Fonds A.R.A.M