ԱՆԱՀԻՏ
101
«՛
Բեռին
՝՝
աի
գայ»ին
էլամ
ս Արցունքները
»
ին
կաս է արել ութ իւնն
ուն են ան։
ին
֊ "
պ ա֊
գրութիւնր
սիրուն
Է^ եւ ՝Բէ սլա պճ եան
ի մէկ
գեղեցիկ
նկարով
զարդարուած,
բայց
կր նկա–
ա ենք
Հ ոն շաա
բազմաթիւ
ա պ ագր
ական
սխալներ,
որոնցմէ
կր ց ա՛կ կանք
մա քր ուա
ծ
աեսնել
իր ապագայ
Հաաորներր։
֊
Լա Հրամ Կաքաւեան
երիաասարդ
Վանեցի
մրն է որ վեց եօթ ա ա ր ի առաՀ
արտասաՀ–
մանի մեր թ երթերէն
ոմանց մէՀ իր Հրատա­
րակած
պա ա մուած ք ն եր ո վ վի պողի
ու շ ագր ա ւ
աա գանդ մր ի յայա
բերաւ։
ՎերՀերս
Փա­
ք՛Ւ1Ւ
"
երեւան
սին
մ ԷՀ 1
ո
յս տեսաւ
անոր մէկ
բաւական
րնդարձակ
վէպր,
||ւՆ III,
որ
ինքնա­
տիպ
ու Հղուտ
գործ
մր ն էր
։
Այ դ բ ո լ ո րր ա ն
գրած
էր արեւմաա
Հայ բարբառով։
ք֊աց ի այս
վերՀին
գործ էն, ուր յեղավւսխական
ր մբռսա
ոգի մր զգացուէր^
նախորդ
ԷՀերր
արտաղրու–
թիւններն
էին արուեստագէտի
մր որ
կեանքի
այս կամ այն երեւոյթր
առարկայականօրէն
իբր
իրապաշտ
ՎԻ
աո
Գ
պատկերացնել
կր
ձգտի։
ՎերՀերս
է
Կ ա ք ա ւե ան Հոգեկան
զօրեղ
ու շեշաուած
.
մղում մր զգաց
դէպ ի
ծայրա­
գոյն
յ ե ղ ա վ։ ոխ ական
սկգբո
ւնք ն երր
ք
ո ր ոնց
ագդեցութ
իւնր
արդէն
սկսած
էր
րնդնշմար–
ո
*՜
Ււ
1
է՛"՛՛ ՚
,\
Ւ^՛ ՛՛՛ԷՀ– ան աչքն
ու սիրտր
դար–
ձուց^ ոչ դէպ ի իր ծննդավայր
Վանր
Պ
դէպ ի
ան որ կ են ս ա խ այտ
երէկր
եւ սդւսւոր
ն եր կ ա ն,
այլ դէպ ի այժմ
եան
կենդանի
ԽորՀրդային
Հա ք ա սա ան ր , եւ Հոն այսօր
տիրող
ընկերա–
կան
ու
ի մա ս տ ա սիր ա կան
ոգին
իւրացո
ւց
(
ձգտելով
ույդ ոգին
արտայայտել
գեղարուես­
տէս
կան
ա ր տ ա գր ո ւթ եան ց մ ԷՀ։ Ատ ոնց մ Է ան
Հրատարակ
եց բաւական
թուով՝
«
Եր եւ ան ո
լրագրին
մԷՀ, մեծ մասամբ
պաամաածքներ.
յաճախ
շատ
յաՀող՝
արուեստի
տեսակէտով
^
մերթ
ալ
յեղա
ւի ո խաշ ո ւնէ
ք ն ա ր եր գակ ան
արձակներ,
նուագ
յ*՚։Հող
1
աւելի
նմանողա­
կանի
կամ արուեստականի
կ
ա
մ
կուսակցա­
կանի
տպաւորութիւն
ձգող։
Իր վերՀին
շրՀա–
ն ի
այ դ արտադրութեանց
լաւադ
ոյնն եր էն ե -
րեվէն է որ Կաքաւեան
Համախմբած
է
1
| ո դս| (ԱԱ|Է
|1երւ|քւ|)
տիտղոսով
Հատորիկին
մ ԷՀ որ
լոյս
տեսաւ
քանի
մր
ամիս
առաՀ։
Տ է
,
ւ օ
Ր ^
ք սա ս*ե եց ուց ի չ պատմուածքն
է
կուսակցամո­
լա կ ան
գ իա ու ւա եր ով կատարուած
եգբ այր
աս֊
պան
ոճիրի
մր, աՀաւոր
ԷՀ մր կուռ ու կծու
ոճով
մր գրուած։
\\՚
ե&
$սափ1|(>,
՚
|.դ.ոււքեհ|ւՆ
ԻԼ
<ք
||Ա1սհ
՝
|1Այվ
|քո*
սրամիտ
ու գունագեղ
նորա­
վէպ մրն է՝ Հայ յեղավախութ՛եան
ու մեծ
սլա֊
տ եր ագմի
յուշ երէն
ն եր շն չ ո ւ ա ծ, ա նթ ոյն
ու
սիրուն
քմայք
մր։
՚
քփէ
ա էխ*
ր Ո ււ1*.
Հատորին
կա֊
ր եւ որ ագոյն
եւ
ր Գւդ արձակագ
ոյն
գրուած
վէր ,
Հ ե ղին ակին
ւս շխ ա ր Հ ա ք ե ա ց ,ր ք՚ն
է
գգայնա
թե ան
ք
արուեստին
մէկ
լիակա տ ար
ար տ այ այ սւ ու­
թ ի ։ նն է, եւ ամ են էն
ուժեղ
ք
դա ղավ։ ար ալ ից,
անձնադրոշմ
դրական
ԷՀերէն
մին որ վեր
Հերս
մեր
մ ԷՀ եր եւց ա ծ ր լլ ան։
Պ. Կաքաւեան
ունի
ինքնատիպ
խառ­
նուածք
ք
իրեն
յատուկ
ոճ ժ՚ր Հ սուր
ք
քմայքոտ,
մ երթ
ժուժկալ
օրէն
քնարերգ ական,
մերթ
կ ա մա ւորասլէս
չ որ, կարծր
ու Հատու։
ԱԴւ
պատմել
գիտէ, իր շարադրութիւնը
յստակ
է
եւ ներդաշնակի
իր լեզուն
գրեթէ
անթերի։
Եւ
ան կր թուի
լւ՚լլա՛լ բեգմեաւոր
միտք
մր
ա
այս
Հատորին
կողք՛ին
վրայ կը ծանուցանէ
իբր
ա
ր–
դէն պատրաստ
Հր ա տ ար ա կ ել ի գործեր
՝
| |ւ*հ ա
վէպէն
զատ
որ Հատորով
պիտի
լոյս
տեսնէ
չորս անտիպ
գործեր՝
7
յւ ա ւ սյ յ ի *>սւ ր քյո ւր ւււ*1ւքը ,
պատմուած
քներ
է
<) ա ր գ ա ր ո ւՆ ա |ււ ա ւհ՜ր լւ,
Հրա–
շավէպ
գ
|Լյօ.հ1|ՈւԱ"
ք
վէպ գա գութ աՀայ կեանքէն
ք
1)111
|լ1(Ւ|||Ն
I I I
1
|Է^1
վ ^ ր շ ,
վէպի
Իր
գաղափարներն
ու ձգ սւ ո ւ //// երր
կրն ան
այս կամ
ա
յ ն ա ն ձի ն
կամ
խումբին
տՀաճելի
ըԼԼալ կամ ոչ»
ճշմա­
րիտ
դր ական
ութիւն
ր սիրոգ
ամէն
Հայ
պիտի
րնդունի՝
այս Հա տորր կարդալով՝
որ
Կ ա–
ք աւեան
ի մ ԷՀ մ ենք
ունինք
արժէքաւոր
գրա­
կան
ուժ մր
9
որ ՀետգՀետէ
պիտի
ընդլայնի
ու զօրանայ^
եթէ
միշտ
Հաւատարիմ
Սնայ
զուտ արուեստի
գործ եր ա ր ա ա դր ելու
մզումին
ւ ինչ պէս
ներկ այ Հ ա տ որ ի ն մ ԷՀ I եւ կուսա
կց ա -
կան
քարոզի
կա։1՛ բանակռուի
խութէն
ղգոէ֊շա–
նայ
9
եւ եթէ մեր
Հ ա ս ա ր ա կ ո ւթ ի ֊ նր տայ
այս
ա աղան դա լոր դրա գ է տի ն այն զն ա Հատու
։/
ե ո ւ
խ ր ա խ ոյ սը որու ն ա րժւսնի
է։ Չ եմ
Հասկնար
մի այն
ինչ ու
Կ աք աւ եան
այ ս
Հա աոր ին ե–
բեք
գրութիւնն
եր էն մին շարագրած
է
արեւ–
մտ ա Հ այ եր էն ո վ ե ւ եր կուքր
կ ո վ կ ա ս եա ն
Հ ա -
յեր
էն ով։ թէ ա ր ե ւմտ ա Հ այ գրող մը որ կ՛ եր­
թայ
Հաստ ա տ ուի
լ կով կաս ե ա ն
Հ այ աստ ա ն,
գրէ արեւելեան
բարբառովՀ
մ ինչ եւ
աստիճան
մր կր Հասկնա
մ, կ ք՛" եմ
« ՛՛՛
ինչ եւ ա ս ա ի ճաԳ*
մր «
ք
որովՀեաեւ
արեւելա
Հայ գրողներ
ք
Շիբ՛­
վան գ աղէ
մր
դ
ԱՀ ա ր ոն ե ան
/
քր
դ
Իսա
Հ ա կե
ան
մր I երկար
ատեն
ապրած
են ա ր տ ա ս ա Հ ման՝
արեւմտաՀայ
շրՀ տնակներու
մ ԷՀ եւ
երբեք
չեն խորՀած
ք
նոյն իսկ
այնպիսի
ատեն
ժ՚ր
Fonds A.R.A.M