ԱՆԱՀԻՏ
Ցրուած
մազերրգ
Թափորի
Նըւիրական
շունչերուն,
Գուն լուսաւոր այն ցեղն ես որ
Կ՚ապրի խանդով,
Հրճուանքով,
Դուն այն (քեղն ես առաքեալի
Հոգիով
Որ զանգակները կը ճօճէ,
Գուն վաղն ես որ կը Հռչակէ,
Գուն ձեռքն որ սե՛րմը
կ՚արձակէ.
Ոտքի՛ ելիր...
եւայլն։
՛
Բու մայր–լեզուդ,
այդ գետը մեծ
Որ եօթ ճիւղով կը Հոսի
ԵԼ սէր ու լոյս կը սփռէ,
Զերթ արձագանգ
մ ՛Արքայութեան,
Լեզուդ ոսկի, ռոման
աղջիկ
Արքայ –Ազգին, այն երգն է զոր
Պիտի կըրեն
միշտ
շրթունքնե՛րը
մարդկային
Ցորքան
Բանին
ուժը
մընայ
կենդանի։
Ոտքի
ելի ր... եւա
յլն։
Արդարութեան
Համար Հասած է ամէն
կողմ
՛
Բուկին արիւնդ
ազնըւազարմ.
Հեռուն գացած են նաւորդներդ
Գտնել աշիւարՀ
մ՝անծանօթ.
Մըտածումիդ
տըրոփումուիյ
Հարիւր անգամ թագաւորներդ
ես փշրած...
Ա՜խ, ո՞վ, եթէ պառակտոււՈւերըդ
չըլլային,
Կընար քեղի
գերիշխել։
Ոտքի՛ ելիր...
եւայլն։
Վառելով ջաՀդ
աստղերուն
Կայծերէն,
Մարմարին
վրայ ու կըտաւին
Գրոշմած ես դուն գեղեցկոլթի՝ւնը
գերագոյն.
Գուն Հայրենիքն
ես արուեստին
աստուածային,
Ամէն
շընորՀ քենէ
կ՚րըխիւ
Գուն աղբի՛ւրն ես
ցնծութեան,
Կտրիճոլթի
ւնն
յաւերժական։
Ոտքի՛ ելիր... եւայլն։
՛
Բու կիներուդ պատկերներովը
մաքուր
Պանթէոններն
են լեցուած,
Յաղթանակներդ
կամ
արցունքներ/լ
Ամէն սիրտ
թունդ են Հանած.
Fonds A.R.A.M