ԱՆԱՀԻ
Տ
ԿՈՋեՐԳ ԱՌ 2ՈԳՒՆ ՓՐՈ֊ԼԱՆՍԻ
Հ՛պի՛ իմ երկրիս,
Գուն որ ակրն յա յս՛ կը
ճառագայթես
Իր պատմութեա՛ն
մէջ ու լեզուին,
Դուն որ, գերման, փիքարտացի
ու պուռկօյնցի
երբ պաոոններն
Թուլուղն ու Պոքէրն կը պաշարէին,
Ամէն կողմ է՝ ընդդէմ այն սեւ
հեծեալներուն՝
Բոցավառեցիր
Մարսիլիոյ
աըղամարդիկն
ել որդիներն
Ավինեոնի։
Գուն որ մեծութեամբ
յիշատակներու
Յոյսը մեր մէջ կը փրկես,
Որ երիտասարդ մեր սերունդին
մէջ, աւելի աղուոր ել աւելի
աա
Հակառակ
մահուան ու դիաթաղին,
Կը վերընձիւղես
արիւնն
հայրերուն,
Որ ներշնչելով մեր թրուպատուրնե՛րը
քազցրագեղգեղ,
Միռապոյին
ձա՛յնը
միսթրալի
պէս կը գոոացընես,
՚
Լասըն զի ի զուր գարերու
ալիքն
Ու փոթորիկներն,
սարսավւներն
անոնց՝
ժողովուրդնե՛րը
կր խառնեն
իրարու
Ու սահ մանն ե՝՛րը կը ջնջեն.
Հողը մայրենի,
բռնութիւնը,
մի՛շտ
Կը սնուցանէ իր զաւակներն
Միեւնոյն կաթով, անոր ստինքն
ամուր՝
Պիտի
իւ՚լը 1տւրբ տայ միշտ
ձիթենւոյն։
Հոգի՛ վերածնող
յաւիաենապէս,
Հոգի կենսախայտ
ու զըւարթ ու խրոխտ,
Որ Ռօնին եւ իր հովան
մրխորին մէջ կը վըրընջես,
Հոգի՝ արեւոտ
ծովախորշերուն
Եւ դաշնակութեամբ
լի անտառներուն,
Ո՜վ հայրենիքին
հոգի
երկիւղած,
Կը կոչե՛մ ըզքեղ, իմ վւրովանսական
քերթուածներուս
մէջ
Եկո՛ւր մարւՈւացի՚ր...
* *
Fonds A.R.A.M