7 6
ԱՆԱՀԻՏ
«
Դուք Պոլսեցէներգ չէք կրնար
Հասկնալ
էն չ որ ժերինները
Հոն կր աաո տոլին։ Տաս–
նըչորս
ւոարի է որ ելած ես"
Հայաստանէն,
աասնբվեց
տարեկան էի այն ատեն։
Անոր
յիշատակր
անեղծ
հնացած է ւՐաքիս
մ՝ԷՀ։
Աչքիս
առՀեւն են ւՐիշտ անոր րարձր լեռ
ներր, վճիտ
լիճեր ր, բերրի
արտերբ
զոր
Հուժկու,
բազուկներ
կր սերժ՚անեն։
Անոր
բնանկարներր
չունւին թերեւս
Վոսփորի կամ՛
նաւ/լոյն
պարբերական
ասպատակումներ
ուն՝
րով կալորաներր
լեցուած
են, երբ
նաէսիրր
կբ բազժանայ
եւ այգիները
ծանրաբեռ­
նուած են ոսկեզօծ
խաղողներով։
•
Բիւրտե–
րբ. Թուրքերէն
եւ իրենց թ՜ալանի
ոգիէն
ժղուսւծ,
անոնց
վրայ կք խուժեն, այր
ւ/՚արգիկք կր սպաննուին, ագարակներ
ր կր
կողոպտուին,
աժ՚ենէն
աղուոր
աղՀիկներր
կ՛առեւանգուին,
այս է Հաշուեկշիռր
թ՜րշ–
Ա՝արւՐարայի
բանասաեզծութ՜իւնր,
երբ
լու–
ռինր, ինչպէս
այս իրիկուն, զանոնք իր պայ–
ծառութեաժբ
կ՚ողողէ,
քա յց անոնք
ունին
այն
խստութիւնը
որ ուժեղ
ցեղի
ժ՚ր կբ
պատշաճի։
Ու ժեր ցեղր
ուժեղ է, գեղե­
ցիկ է, պարզասիրտ
է ։ Անոն լ> որ Պոլս ո յ
չարչիներուն
վրայէն կր գատեն
զայն,
ոճ­
րագործներ
են։ Ու մ՛եր
աղՀէէլներր քու
շնորՀգ
ունին, քայց
Փարիզի
նորաձեւու­
թեանց
անծանօթ՜
են. անոնք
՚
պաՀսլանած
են ազգային
զգեստք,
Ք°ոերր
որ
էր^նց
այգ
գիւղերուն
մ՝ԷՀ մ՝րՀէւէւներու,
որ նաեւ
ճպուռներ
են։ Այգ սոսկուժ՚ր ես ապրած
եժ ու երքեք
չեւՐ կրնար
ւՐոոնւալ, աՀա
ինչու
երգուրնցաՆ
եժ՛ ժերիններուն
աղա–
տագրժանր
նուիրուիլ։
—
ք՛ու յց ես Հակառակ
չեմ՝ որ քաղ–
ձ աււ փրկութիլնւը
Հայրենիք
ին զոր
յարգել
սորվեցուցիր
ինծի,
րսաւ
աղՀիկք։
՛
Բեղի
կր ւՐեղագրեմ՝
ժիայն որ կք
մ՛ասնակցիս
գաւագրութեան
մ՛ր որ չի կրնար
յաՀողիլ։
17
°ւր են ձեր զօրագունւգերք,
ո՞ւր են ձեր
գէմ՚քր կբ ծածկեն եւ զանոնք աւելի
խոր–
թնգանօթներր։
Ավւ մ՛ր
երիտասարգներ
Հբրգաւոր
կր գարձնեն,
արծաթէ
ծանր կրնա՛ն
թրքական
զօրութիւնր
գղրգել։
Գեռ անցեալ
տարի
քեղի պէս
կուսակցա­
կաններ
Բարձրագոյն
Գրան գէմ՝
ցոյց ժշ
վարձեցին։
Ի՞նչ եղաւ
արգիւնքը։
Հարիւ.
մ՝տննակներլ
որ անոնց քալած
ատեն կբ
Հնչեն։
իւ Հակառակ
Տաճկին
Հարեւանոլ–
թեան,
անոնք նորէն
ցնծութիւն
ունին
ի–
րենց կեանքին
ԺԷՀ։
Առօրեայ
կենցաղի
իլ.
րաւոր
անժ՚եւլներ
անոնց խօլ
յանգգնու
րաքանչիւր
գէսլք
իր մ՛ասնաւոր
հր զն
ոլնւի։
Աղբիւրին
առՀել,
Հուրին
ժաքլտւթիւնր
կ ր
փառաբանեն
արտերուէ։
ԺԷՀ կ՝երգեն
գա­
րունը, վարգերը, սոխակը,
ուղեւոր
ծիծեռ
նա1լը
որուն կբ նա/սանձին,
սննգարաշխ
Հողը,
կաւլնիներն ու շոճիներր
որոնց
շու­
քին տակ, տօնի
օր երր
շնորՀալիօրէն
եւ
ամ՚օթխածաքար
կր սրորեն։
է լ
իրիկաճւբ,
ընտսւնիքի
պետին
Հ"
լ
րՀ
Համ՛ախմ՛բուած,
ժ՚տիկ
կրՊւեն աւետարանի
Հատուածներ, ա–
շոււլներու
երգեր Ու ոլաաժսւթիւնն
իրենց
Հայրենիքին
երք ան թագաւորներ
ել ի շ
խսաուՀիներ
ունէր։ Ու կան վերՀապէո տօ֊
նակտն
օրերք, Հարսնիքները։
Ատոնք
ւ1՝եծ
գէսլքեր են այգ սլարզ
մ՛արգոց
Համ՛ար։
կ՛երգեն
Հարսը Հագուեցնելու
ատեն, կ՛եր­
գեն
եկեղեցի
երթալէ
առաՀ ու վերազար–.
ձին, Հարսանեկան
ճաշկերոյթի
ժիՀսցին,
կ՛երգեն
մ՛իշտ, երք առատ
սերմնցունե.
թեանը
Հաժար
զոՀուեցան։
իժ Հայրս
ալ
լաւ
Հա յ ժ՚րՂւ է ։ Գիւղին
եկեղեցւոյն
ու
ՀիւանգանոցիՂւ
գործերը
կր վարէ։
Բայց
անկարելի
քաներ չիպաՀանՀեր։
Գիտէ որ
թ՚ուրքերր
զօրեղ
են։ եւ իր կարծիքն է թէ
անոնց Հետ պէտք է զգուշութեաժ՚ք
վար­
ուիլ։
ինչս՝
ւ անոր
ժ՚տածելու
եղանակ
թ։
չես յարիր, քու հր աղա
յին
աեոութիւնւներգ
ժ՛եր երՀանկութիւ1։ր
սլիաի քանգեն։
Գիտես
որ Հայրս
ժ՛եր աժ՚ուսնութեան
պայմ՚ան կը
ւլնէ որ գուն իր գործին
ԺԷՀ
մ՛տնես։
•
Բիթգ քերանգ
մ՛ի՛ թթուեցներ։
Գիտեմ՛
որ
Հիւսուածք1ւերու
վաճաոականութիւնր
քե­
ղի արժանի
ղքաղուժ
ժ՚ր չէ, քա յց իժ՝ սէրս
զոՀսղութիւն
ժ՚ը չ՛արժեր։
Այգ
արՀեսաը
կլանիչ քան ժ՚ը չէ. ժամ՛անակ
պիտի ու1։ե–
նաւ։ զարգաոում՚գ
յառաՀտցնելու
եւ ղիս
ալ
մ՛ինչեւ
քեղի
քարձրացնելու։
—
Հո՛ւէ՛ս՛ է մ՝ փաււասիրութ
իւնս
աւելէ
Fonds A.R.A.M