ԱՆԱՀԻՏ
5 5
6
Ո 1 Լ Ս ե Փ
Մ Ա Ր Կ Ո Ի Ա Ր Տ
1 9 1 0
Յու՛նիսէն
1
^(11 «/(քււՏ
էր
«
Հանդէս ԱՏսօր*.
եար)
սալով
սրաի թէ վախ՜ձանահ
է
Հաչերէնադէտ
Յովսէւի
էք արկուարտ
։
Բաչց,
ինչպէս
եոՀէւ ուսուՏ*.
նաթերթր
$՚
ս
^՛՛Է՛՛է աՏսոչե կր չա չտնէր,
սիւսւլ տեգե*.
կութիւեներու
վրաչ
Հիէ1ւ
$ուահ Էր աչս Է
՛՛՛՜
ՐԸ՛՛
Փր
ո
ֆ՛
*
ւ՝. Խալաթ և ան
էքն
Էր րօթարերր, որ ի տես
3.
Մար :
կա ա լաւի Հանգուցեալ
կեոՀ ս՛անազդին՝ ՀաՏարահ Է
Ուսուցչապետ
շ ՏաՀացահ : Թիւրիս՛ ասութիւնս
վաւ–
թացահ
Էր ուղղել
ինք1/ին
//
ւս
ա
ւյչս> ււլհ
ա
ր, ի սլա.
տասի։ ան
Հանդէսի
իւ Տրա գրութեան
աււ
Տիկին
Ս ար կա.արա սլգղահ
թղթին,
ււրով ((Հանդս
լ
ցե ալ»
քանքարաշատ
Հաչա դէտ
ին
Տասին
կենսագրական
տեւլե1լութիլեներ
կր իւն դրուէր : ԲարեկաՏ ր
ՏսւՀ–
ուընէ չետոչ
չաչանի կ՝ րէէ
ա
Հէ
կ՚րսեն
ւ
Նւ ղգաց
Մարկուարտ
((
Հանդէս»ի
իւՏ րագրութեան
անկեդհ
սա դե րէ 1ւ
,
թէ որ քան
կր դնաՀատէր
Հ
11
՛ (
։
՝
էէ
""11
իր
Տեհ
արմանիքր
Հաչադիսաւթեան
Հաճար :
Ոչ սի
ա յ
հ
լո
ւս
ա րաէւեց
թ իւր ի Տ աւյ ու թի
է
֊
նր
ք
ա չլ ե
ւ
իւ ո ս ա ա ց
ա
ւ ան
*\
ա
Տր սլա տ ուել
«
Հան ւլԷ ս )) ի
իւ Տր ա -
գրութիւն
շ ։ *1ւոչ1ւ տարւոչէւ
1/
եպտեՏրերԷն
ա չցելեց
՛
Լի եննա. եւ ստորագրեալս
ուէւեց
ալ
ա ո ս։ջին
ան­
դաս՝ պաաեՀութիւ1ւր
յ
ւսէւձաՏր ողՀունելու
Տեհ ի–
րանագէտ
~Հ աչադէտ ր ։ Աուարթացան
անոր
"՚
չք^՚րր
*
ե՛րր Հետ
ա
քր քրուեց աչ Հարցնել,
թ է ունի
Ո ւսուց–
շոալեար նոր աշիւատութիւններ
Հա չաս
աս
նի Պ ատ՛
ձսւթեաՆ
վերարերեալ։
<(11եղանիս վր՚՚՚յ
շատ աշխա.
սղութիւնն
ել։
/("
ւ՛՛ւ.
որոնք
կր կարօտին
տպագրու­
թեան)), եղաւ պատասխանը։
Եւ առաջարկիս
վրայ
ք
թէ «Հանղէս
\\
Տսօրեայ))ն
սիրով պիտի
Հիւրընկալէ
ղանոնք, խոստակաւ
ուրախութեաՏր
տրաՏաղրել
գանոնօ խՏրաղրութեան:
1 9 1 1
^ 1 »
սկսաւ
«
ՀանգէսՈր
Տաս
աււ Տաս Հրատարակել
ինչ ինչ այղ անտիպ
երկասիրութիւններէն:
Երկար տարիներ
վայելեցինք
այնուՀետեւ
Հայասէր
գիտնականը
> ՛Քսան
տարի
յետոյ
Հնքես
ՏիւսանղաՏ
րօթարեր
ձայնը,
այս
անղաՏ Հաղորդուած
րւսաիոյի
Տիչոցաւ,
և
որուն
գմրախւո
սաուղութիւ1ւր
յաջորդ առաւօտ
արձաղան–
ղեցթ, լրաղիրները :
՝
հ
7
է
ւէ
օարւոչս Փետլ աւար Յի
գ/՚շ^Րլ
1
»
կա դա չին օդէ
Հեդ&աՏաՀ
վաիյ
~2քանեցաւ
ի
Բեր լին,
տեղւոչն
Հա֊
Տ ալս ար ան ին
իր ան ադիտ ութ եան
՝՝՝
եւ
Հ աչ ագի տ ու՛
թե ահ ուս
ո
կ^չ
ա
պե
ա
ր Յո
վ
ււ
է
վէ
Մա րկւս
ա
ր տ
(
յօտ©ք
դաց
արեւելադիտութիւնր
ի
լուր
դմրաիւա ար կահիս, որովՀետեւ
թանկագին
էր
կո­
րուստը, ո դրաց Հա չագի
ա
ութ
իլէ։
ր, վասն ղի անվւո*.
խարինելի
էր
ղրկանքր։
3
.
Մա րկոլարա
ծնած է
9
ԳեկտեՏրեր
1 8 6 4 ,
Վիւրաէնրերղի
Ո
՚
ա
չնաիւ
գիւղին
Տէ^,
իրրեւ
ղաւակ
կաթողիկէ
րէւտանիքի։
Բարձրագոչէ* ուս Տանց
Հա~
Տար դհՏահ Է ՏիւրինգԷնի
ՀաՏալսարանր,
ուր կլլ
գասաիտօսէին
Ագոլֆ
ֆոն
ԳուաշՏիդ՝
Արեւելքի
սլաաՏու թեաէւ Հոչակասլ
ուսուցչապեւոր
(
եւ Պա
ուլ
Ֆէ
ա
ա էր Հա չերէնագէար։
1*
սկգրան
Հեսւա Տուտ ե–
դահ էր
արկուարտ
աստուահարանական
գիտու -
թեան
ք
րաչց սալա
լլչահ գաչն՝ նուիրուեց
ալ
արեւե–
լագի տա թե ան, րնտրելով
իրեն
ւՏս.
սն ադիտ ութ իւն
Ս
*
րեւելլ
>ի
Հին մողովուլսլներու^
Տաս հաւ. որսալէս /*-
րանիք սլատՏութիւէւր։
ճոիւասլէս
կր ՀՏտանաչ
Հրէ՛–
դեւրոսլական,
սեՏ ական եւ ւո ուրան ական
լեղունե֊
րսւէւ
ք
որոնց
թուին ՏԷջ նաեւ
Հայերէնի՝
Հա չերէ–
նագէա
Պ. Ֆէաաէրի
ա ււ ւււՀհ որ ղ.սւթեան սա։ կ :
Տի
ւրի նգ էն
ի
Հ ւս Տ
ա
լս
ա
րան ր կ ր լլ
ա
չ
ա
սլ ա
ի
ւր
գրական
ուսուցչական
գորհուէւէութեան
սւո
֊
ա
^ին
աո սլար
Է ,
ւ ը
,
1897—1900
տար ին երուն
կ
1
ա
ւ ան դ է
Հոս իրրեւ պրիւատ. դոցէնտ
Հի
ս
<հւղովուրղներու
սլաաՏու թիւէւր
։
Հա Տա լսարան
ի վ
սք
րչ՚
էլ
թիւ֊նր սակաչե
չի գէւաՀասւեր երի
ասա
ար ղին « անչավւ
ա
շիւ
աս։
ասի–
րութիւնն
եւ ապշեցուցիչ
Հ Տա ու.թիւնր )) , կր
Դէ
յ
հ
ք՚Ր. 11օաաք1,
«
անրՏրռնելի
կերպով,
թոչլ
Fonds A.R.A.M