ԱՆԱՀԻՏ
4 5
ցին,
Հ՚՚կող
պաՀապանր
եղած են Հիւրրն–
կթած
կաթր քարած որ, ազատաՀոո։ Այո
կալ պողպատ
ծոցերովբ
ազատաշունչ ապ– լեււնական
ժեռուտ
լանշ^երէն ու
սօսինե։
բիլ
"՚՚
Ր՚Ւ՚լԻ՛"
"
լ
տենչացողին։
Հսկայ
կու֊ րէն գիեցիկ ու քողաձիգ
խարատօնլու
լուլ ր իր աւ/՚եՀի
առքենի
քաւ/՚ակր տուա ծ
Հ՚սորգիքբ
Բունկային
(
Բենկայի),
Նոր Բին–
կեսհւի
Հիժ՚ր կր գնեն,
ւՐշտնշ^ենի
Բ
ո
ղոքր
բռնապետութեան
ու գերութեսւ1ւ
գէմ՛։
Ա՛լ լեռնագոգ
ալիք կաշկտնգ
ու մ՛իշտ
ասա ու ւււնղ մ՚էկգի կր թուլ1ւեն
ամ՛էն Հաչ
ու
ր՚ւ՚չք,
կ՝աշտանակեն
որսական,
մ՛արզա­
կան, լեւԼՊւական
քտրորգի
կեսւնքր,
մ՜իա՛կ
նպաաակր,
ուխար, գաւսւնանքր
իրենց ու­
ղտս, կեանքին՝ ազատ սարերու/ ու քարերով–
՝
հ ՝հ ՝հ
Հինւ Բինկեանբ
աժեՀի ու Հնամ՛ենի
էյփ–
ր ա ասկ՛ե անմ՚աՀ ու անաՀ՝ բաժնուած
է կրա–
նիթետյ
կսլլուլէն.
ՄիՀնաբնին
կեգրոնն է
աւսւնին
(
Հողէ
ւՐիշ^նաբեր/գ).
աւանբ շատ
Հինէն Հայաստան
աշխարհին
մ՛աս կազմ՝ած­
ել
ՅաՅւաՀռովժէակաԴւ
սւիրաոլեասւթ
ե ան
օրերուն
ա՚ւաւտնի
եղած՜ իր Հարսաութ՚
ի լ –
նուէր, իր շքեղ բնակարանն/,րււվհ
ու բէւակ–
չութիլ/ավբ,
իրմնացորգ
աւերա/լներսվր,
որ ւլեռ վկաներ էին մ՛ինչ մ՛եր օրեր։ Լեււնա–
գսգ
ւլաշատկբ
Ա՚ի^Ղէաբնիով
Արեւելքէն՝
կու/ ուլի
շարովն ու շարքովն
ամ՚բարտա–
կած
ւ/՚ինչեւ
էք/լեղեաց գաւառ.
Արեւմ՛ուտք
աանքի ու /լուտանքի, և սակայն քանի՛ Հեղ քով՝
Կէօլ
Տաղիի
գոռող
օղակաւսրսւմնե–
ու ո՛րչա՛փ անգաւՐ
ենթարկուած՜
քրտանց
ր՚՚վր ի գէ՚դ ի Հիւսիս
Արեւմտուաք՝ 1Աա–
ու վաստակաց
աւաքողներուն
ու բուէւկալի
րապէլով
Աեւ Հողեր.
Հարաւով
՜
Բէշիշ
կապուտ
կողոպուտին
արշաւաթերուն,
ու Տիւզի֊––
Խարս։ Աբրգ, Աարր Գիչէք, Խօզ
մ՚ղձկուն ու փզձ/լսւէ։
աւաղած ու արատս–
էքբէք, Նարվա ր Տ՚սշբ
(
Նարվերու
քար,
կո–
ւծ՜ են օրերնին ու արեւքփն
անիծ՜ելով։
թտլէւերր
իւիրաար կոխկռտող)
եւ ի/օթ տրի
Աալերսւն,
Ընկուզիկին,
Գուսնաւինիին, ու
մ՛ինչեւ
տիտան
Տ՚՚ւժիկի
Մնձուրին,
անոր
պողպատ
սրուէէքին, ալեփառ
գլխուէւ սլտա–
կասոտ ու ձնծաղկով
պսակաւոր։
ԱՀին
ձեռք երկարած՜
Արեւու
Մազ­
րայի, կարմ՛իր կողիկի,
կոծ՜ս զկի ու Բօշա,
յիկի
Ր՜Էրո՚Յւ
որոնց սլաբա շարն ու լարն ևս
կ՛երկարի
Համ՛բուրելու
ա^Պ։ ու
ա
չքր ան–
ժաասյց
Հսկային
Մն՛ձուրի։
Զ"
յ
ի՛
/֊"՚
Գ՚՚ւկբ
նետած՜
Հող ՛հարու քար բակին,
Տբլ՚՚խին
ու Ելոաին,
Աբճաղին, եւ ՚հից աա ճարնե–
րու
Աօսիքին,
յւ/տշւՐիշու
աՀաժերձ տի–
տանորգույւ,
քաՀ^ որ գին
եր ու գիեցնսղին եւ
չաստուածներու
Հովանաւորողին։
Կրբեմնի այնչավւ Համ՝բալեալ
Հարուստ
անաաւլքւերով ու պաաժուած՜քներով
գեղա–
զարգ այո շարքերբ,
ինչքա՚ն
քանգուած՝
բրգուած՜ ու որքա՛ն կոի/կռտուտծ
գարերու
եւ տարիներու
անակնկալ
տրորումներու եւ
ծ՜անրութիւններու
տակ, անաշխատ ու ան–
ուղղտյ
գաստա/լէւերէ։
Հոս ու Հոն
բնակած
ու բունած՜ լեռէարգիներ
Հօտերով
Հօ տա­
ղած՜, ու գաշտորգիներ
գաշաակներու շ
ու շինական,
նուիրուած՜
խաղաղ աշխ
էն
նամ՚երձ
սօս սօսիներովն ու կադնիներովր
բո լոր ուած՜
կարմ՛իր
ֆար ախի
սաբր է գ է
ա յնչավւ խորՀրգտւոր
վեՀափառութիւ1ւ
մ՛ր քարով. Բեկլոբի
կէաիկսվ,
Սազ
լ բխի
լերկ
զգեցած՝
ւՐինչեւ
աՀաւորութեան
ա իրացա ծ
ցցունքով, եւ Ա. Ա եր գիսի մ՛ատրան
բլրազ­
ու բերգացած–, ել աՀա այս զանգուածա–
ներովբ։
Աւանբ էւիրատի ափերէն,
Աազլբ–
յին պատկառել
իութենէն
ծնուէւգ ու շուէւչ
խի ցցուէւքին
բուէւած
վաք՛ ի վանքէն
ՄիՀ–
առած՜, շուէւչ ու Հուէդ տուած
Է բուռ
մ՛ր նաբնին
ղրկած,
.
բար ծարէն
//.
Յակոբին
|սարատօ(կունեւ–ուն,
որոնք իր ւՐարւՐար կուրծ– գոգած ու մ՛ինչեւ
Տանձռւփոս՝
Վագեր
եր–
քերէն ու ժայռ
ծիծերէն
ծծած
են ու կար ահ
ուրկէց
կ՛անցնի
կամ՝ ախէն
եկող
Fonds A.R.A.M