2 2
ԱՆԱՀԻ
Տ
րաՀանգէսի՚ն)),
1926
թ ւին՝
Ա Հայ ասա ա՛ն է
կերպարւեաոից
արիաւաաւ
ււրհերի րՊւկ.)) ա–
ռաՀ^ին գրաֆիկա կռա
սլա սւկերաՀսւնւիէ
սի՛ն։
\
ԼյնուՀետեւ
անցքաււԲ է ֆարիդ, ուր մնոււՐ
ւք՝ի աարի, ցուցաՀոք1ւգէ ս է սարքում՝
եւ
գյնաՀաւուոււՐ
էիբոհ։ւ։ակա՚1ւ
ւՐամ՚ուէից, իսկ
այժւՐ ՛նա կրեւաՊւ է ։
Այսօր Աարեաքւր սերուօրէն
կապւաՏ՜ է
ՀայաստսՈւի
Հող ի եւ Հայ ժողովրղ֊ի
Հեա։
Նա ձգաոււՐ է
ւէոյքւի
վերաճ՜ել
ոաեղՆա
գ-որն՜ող այւէ ժսղսվրւէի
նոր կեա՚էւքի եւ ո–
ւէու Հիմնական
ւՐօմ՚հԳւսաերը։
«
ՏաՊ/կանում՝
եմ՝ աւելի
իարաւիւել
եւ Հիմնաւորել
աշ–
խաաւսհյ՚1ւ1,լա,
—
ասում՝ էր նա մ՛եզ,— ամ՝-
քսղՀ^ասչէս
կասլւաՀր լի1ւելսվ
ժողովրւէի
եւ
կեանքի
Հեա))։
Այո սազերր շաա
չ աւ
բնորոշում՝
ե՛ն
I)՝արեաՂւիՊւ։
ԹիՖլիս
ԱՐԱՄ
ԵՐԵՄԵԱՆ
8
Ր Ո Փ Ո Ւ I I ՛
՚1
ւ
Ե Ր
ձ Ի Ն Գ Ի Շ Ե Ր Ս Ը
Շատ անգամ
յոյս մը պզտիկ՝ Հոգիիս մէջ կը բանար
Ուրախութեան
ծառ մը մեծ...։ Հեզ մանկուՀւոյ
մը խոնարՀ
Աչքը սուզուած
աչքիս մէջ, ձեռքը ձեռքիս մէջ թողուած,
Կը վազցընէր
ՀեւիՀել
սանձաբեկ
սիրտըս յանկարծ...։
Բայց խենդ սրտին ետեւէն կը Հասնէր
միտքը
խելօք,
Միտքը խելօք, խելացի՜... եւ ինչպէս Ջեւսն ատե՚Աօք
Պըրոմեթէն ապստամբ,
զայն կը զարնէր
շղթայի
Ու կը կապէր
զայն մինակ՝ իր ժայռերուն
ամայի...։
...
Կը յիշե՞ս
ձեռքդ այն գիշեր, քաղաք
դարձին
այգիէն,
Մէջքիղ վըրայ,
ձեռքիս տակ, վարդի մը պէս դողացող...
Ե
Լ
կը յիշե՞ս խաւարին մէջ շիթ առ շիթ,
լուսաշող
Ինկող քու ձայնըդ
թրթռուն,
ու Հառա՛չդ ալ տարօրէն...։
Այդ փափուկ
պաՀն իմ կեանքիս մէջ կը մընայ
տակաւին,
Մեռած
կեանքիս մէջ մեռած
աղաւնիի մը նըման՝
Որ կը մ՛նջէ, ընղմէջէն իր կիսաբաց
կըտուցին,
Իր բացակայ
ընկերոչ շատ անուշ բան մը, ի՞նչ բան...։
1 9 2 4
Fonds A.R.A.M