76
ԱՆԱՀԻՏ
Տիւսէն։
Աչս
նմանութիլնները
կարկաս
ա՚1։ են ոչ
Տիաչն
մտքերու
արաաչաչտութիւննեբու
մէջ.
աչլ
եւ. կր
րղ խ ին ան ոնք
Հ ա ս ա րա կ աս րաո-ա մթե
րք
Էն *
երկու
Հեղինտէլներու
կիրարկահ
բառերու
Հաձ
III.
գրութիւնր
սլիսւի
տա
չ ճոխ
Հաս՝ արար րւսււ
մո։
նմանութեան
աչս կէտերր
կարելի
Է դեռ.
րնդ–
լաչնել։
Անոնք
Հեղինակի
մր ինքէւու թեան,
անՀա–
տականութեան
Էական
չա ական
ի շները
կր կազմեն
։
Եւ եթէ
Մովսէս
եւ. ՚Էեւոնգ
կր րերեն
իրեն ո վրա
չ
աչս
նմանութեան
գհերր,
ես պիտի
ու դես
աչդ
նմտ–
նութիւններու
մէջ նոչնութեան
եւ
միութեան
չ ատ
֊,
կանիշներր
տեսնել
։
11
ովսէսի
եւ
՚
Էեւոնղի
մէ^
անձնաւորութիւնը
աչէւպէս
մէկ
Է, ինչպէս
մէկ
են
էԳէսկոր եւ
ՆսրաչԷլ։
Միակ
դժուար
ո ւթիւնր
որ կր չառնէ
ա
Հ
ս
^ " ՚ յ ~
նացման
դէՏ,
ա
Հ"
""
^րկո֊–
Հեղինա1լներու
"–
ԱՐ՛
չին
տակ
թէսլէա
մէկ բառագանձ,
րաչց
երկու
ոճ
կւԼ
զանազանուի*
"՝
ի^՚չ
^ ովսէս
պերճաբան
կր
ներ֊
կաչանաչ,
՚
էեւոնդ
(.(
Հասարակաց
խօսքով»
կր Տա -
տենադրէ
։
/՛
ա (
ց աչս
դժուարութիւնը
անառ իկ
շ Է ••
ՄենւՀ նկատեցինք
վերադոչն
է
թէ
Ս ովսէս
երր
կը
ձեռնարկէր
Դ"է*լ
իր
պատմութիւնը.
((
զերագելն
Տ իա չէէ խոկացտհ
Է, ոչինչ
մաքրագունից
պարապ­
ետ
լ ր տնից՛»
ԼԱ.
1 ) ։
/
*
աչց չետոչ
անդրագարձահ
է
որ
աչս
ան ուշա դրութեամբ
իր
ս ձ ր ((ի
պերճաբա­
նութիւնս
»
թեւակս
իւ ահ
Լ,, որով
<< ւլլւ նթերցա
11
հ
պատմութեանց
մերոց
Հաչրենեաց»
դժուարՀասկա­
նա լի դորհահ
Հա չրենասէր
րՀւթե
րց ո ւլ1ւեբուն.
այւ՛
պատճառաւ
ալ առանձին
ուշադրութեամր
աշ^խա*.
տահ
Է իր երրորդ
դիրքր
((
Հասարակաց
խօսիւքՖ
շարադրել
ԼԳ.
է) ՚
Բնականաբար
ուր
արուեստը
գերակշռող
եղտհ
Է ոճի վրտչ
ք
զուր
Է Հօն փն տ ո–
ռել
Համեմատութիւն
բնական
ոճի
Հետ,
որուն
Հե–
տեւահ
Է ՚Էեւոնդ
:
I՛ււ
աչս նկատի
պէտբ
է
առնել
եւ
աչն Հանգամանքը,
որ
Մովսէս
զրահ
է
իր
Պատմութիւնը
հերութեան
տարիքին
եւ
Հիւանդա­
գին
պա
չմ աններ ո ւ մէջ.
ի
ս
կ
՚
էեւոնգի
երկասիրու–
թիւնր
տռոչգ
Հասակի
արտադրութիւնէն
Է։
11
ովսէս
դիՏ՚ակաւորուահ
է^
ուստի
եւ կեղհահ
է նաեւ
չէ՜»,
ղուն, Բ
ա
ձ*ք
՚
Լեւոնդ
կր րտրրառի
Հ
ա
Հ
ժողովրդեան
ազատադէմ
ւ
11
ճը,
լեզուն
Հոն
11
ով ս էսին
է,
ք
5
"
^//
ձտչ1ւը^
՚
էեւոնգին
:
Եթէ
՚
էեւոնդ
է Հա չոց
Պատմութեան
Հեղինա.
կր,
ինչո՛ւ
չանձն
առաւ
աչս
ան ո ւ ան տ վ։ ո ի։ ութի
ւն ր :
՛
հի մակը,
ո ր ով
ա
ն հահ կ եց
ի ր դէմբը*.
ն եր կ աչ ան ա -
լու
դարուն
Հինաւուրց
հեր
ուն
ւո չ մը
կերպարանքով,
կը պաՀանչէր
անշուշտ
եւ
կեղհել
նաեւ
անունը։
Ան ընտրեց
Մովսես
անունը,
նմանութեամբ.
Իսրա.
չէ լի
ժողովրդեան
առաջնորդին.
ինքն
ալ
պիտի
գրէր
Հաչ
ժողովրդեան
Ծննդոց
Գիբքըէ
հննգաբա–
նութիւնր
էտ չոց
մեհաց.
ինքն
ալ պիտի
առաջնոր­
դէր
իր ժողովուրդը
Պատմութեան
Կարմիր
Ծովուն
խոր
անդունդներէն՝
անչաչտութեան
եւ
Հեթանոսու­
թեան
խաւարէն
ղէպ ի Աւետեաց
երկիրը,
կեանքի
^
ւ
( "
յ " /
1
" ՚
Հ
Լ / " " ՛ / ՛ ^
։
3 " ՚
Հ
Ո
Ղ
ր1ւ՚»րովժի՚ն
>
Աչսպիսի
Հաչեցմամր
լուհուի
թերեւս
նաեւ
իր
^""^""^""քը
Խորենացի,
իբրեւ
Մովսէս
մը որ րնդ
ԽոՐԱ
հովուն
Հաչոց
Պատմութեան
անց,
աչսինքն
Խորեն–ա(ն)ցխ
ւքաուդաբտնութիւնս
արդարեւ
շատ
ռամկական
է,
բաչց
ոչ
անընտել
եւ
անսիրելի
Մովսէս
Խորե­
նացւոյն
։
ՄՈՎՍԷՍ
ԻՈԲԵՆԱ
8
Ի08
ԲՈՀՄԱԳԱՐԵՈՆ
ԿԱ՚ԼՏՆԻԲԸ
ԼՈԻԾՈԻՈԾ.—
Կը կարհեձ
թէ
Հարց
Պատմութեան
Հեղինակի
անձնաւորութեան
եւ
ժա­
մանակի
շ
ա
րՀր
չուզուահ
բադմա/քիմի
իւնււիրներր
իրենց
գոՀացուցիչ
լուհումը
պիտի
ղան
են
Համա*.
ււօ ա
նկ
ա
տ ո ղո
ւ
թի ւնն եր ուս
մ ԷՀ՛ ։
է
1՝
ր ութե ան ժա մա­
նուկը
րնդունելով
790
810
Հո՛նը
Հասկանալի
սլիտի
րլլան
տյսուՀհաեւ
սլաս՚ձիչին
Հառաչանք­
ներն
եւ իղձեր",
որոնք
արս։այայաուահ
են
ԼՀ.
22.
«.
Արդ
այժձ
անցից
ի թիւ ձերոց արանց,
ձանաւանգ
թէ թագաւորաց,
Տինշեւ
ցտէրութիւսն
Պարթեւաց
է
՛
Բանդի
ինձ
ա | ււււ
սիկ
արք
ի ձերոց
թագաւորաց
են
"
Իւ՚է՚ւԻք,
որպէս
րնիկռ
եւ
իձոյ արեան
առուք
եւ
Հաւաստի
Հարազատք։
Եւ
սիրելի՛
էր
ինձ՝
|ւււ(1ւ.
ժաձ
գալ
Փրկչին
եւ զիս գնել,
եւ առ
նոքօք
չաչ–
խարՀ
զձուտն
իձ լինել,
եւ
նոցա
տէրութեաձրն
իսրաիւ՜ճանալ,
եւ
յարդեացս ապրիյ վտանգիցս:
Այլ վաղ
ոււ-եւա փախեաւ ի մենջ պատաճուաւ
այն,
թէ արդեօք
եւ վի՛ճակ–,
ք՚այց արդ
ես
առ
օտարաց բացաւորութեամբն կացեայ՛
րնղ
նոցալն
զձերս
ազգի
տհից
զկարգ
թագաւորացն,
զի
ձերոյ
աչիւտրՀի,,
րնիկլ,
սլսակաւորք
տրք
այնոքիկ,
ղո.
րոց
զտնու,սն,,ն
ի ներքոյ
ղրոշձեսցուք»։
" ՚
յ ք / ՛
գրութեան
տարին
774
(.
ւ
անոր
Հեղինակը
՚
էեւոնղ
ճանչնալով՝
իձաստ
պիտի
աոնեն
արտասուքներն
1
ւ
բողոքները։
II և կեն ասն ՍաՀակ
Բագրատունի
,
իո–
իւաղրուելով
Ե. դարէն
1
է.ին երկրորդ
կէսը՝
սլիաի
գտնէ
Հոն
յանձին
1\
շոա
Կիլրասլաղաաի
որդւոյն
Fonds A.R.A.M