02
ԱՆԱՀԻՏ
շուտւերր
ձայնագրին
(
բ ե օ Ո Օ $ ա բ ե շ )
«
րնկալո,չ
Տութիւններէն
զոր իբՏԷ իսկ լսահ հՏ: Երանի՜ թէ
ՏեղրաՏոՏինո
ճշգրաոլթեաՏբր
ւ
Լարիլր
անդաՏ կր
անոնք, արդէն
ձեզի
հանօթ
չշԱ
ա
տէ՝">
"
ք՚վՀետեւ
վերսկսի
նոյն
աշխատանլ,լԼ,
այսինչ
բանր
(
ապա–
գիտՏաՏբ
րևտրութենէս
չնչահ
եՏ չաս,
Հռչակաւոր
լելով,
այնինչր
ա լելս՝)։ ելով։
II լ
Տիայ՚1։ երբ աեււլա–
գարձահ
պաւոՏութիւ1։նհրր։
կան
բանաձեւին
կր կարհէ
Հասահ
Է\է1"՚ի
որոշուՏ
կա
ււււււյ
իր Տաքին
սկաւառակին
վք՚այ
գհուահ
ան–
+\
Ըրն^ելի
ակօսներն
իր ան՚սաՀՏան
թեքնիքին
ան­
փշրելի
ասեղովր
երգեցնելու։
Ասիկա
տիպար
սաՀ–
ք
ս ա ն
ա ա ր
Լ Լ
չ
ա
վ,
ա
։
լ ա
չ
Հազալս
..(
էաք է
ՏանոլՏ Տր չէ՝ ՏիթԷ
ս ա լ օնօ ւ կ ա ն լւ - ա գ ւ ֊ ա փ
Հա–
ն ո լ ա գ
կ
բ
Ֆրանսայի
գաւառական
ՏԷկ փսքրիկ
քա–
Տար։
Իսկ որոշ
ցոյց
աալու
ՀաՏար թէ ի՛՛նչ են
ղ ս 1 ք
թ ,
.
քէ,,
։
Տայաագրին
ՏԷչ կար ՇուՏանի
«
քոն–
այգ
ոլղեղր եւ այգ թեքնիքր,
սլկաք
պիաիրլլար
ս
կ
բ
թ
0
ֆ»
նուագախուՏբի
րնկերակցութեաՏր,
Տարս֊
«
չ
Տիայն
քանի Տշ Է շ ի աեգ
քանի
Տր Հատոր
ն
լ ,
Է
ռ բ
(
Է
բս։
նսայի
պզտիկ
քաղածներուն
ՏԷչ ե.
գրե
լէ
այլ եւ ՏաերիՏ
աշխատակցութիւնն
,,
ւնենսղ
բա
ձշ,ոո
ւ
թիլնշ
ՏարգուՏր
ապրուսար
չ՛ապաՀովեր:
փիլիսոփայի
Տլ, Հոգել-ոյժի
Տր,
եր աժիշտ֊նո,
աղ ա–
Ար,
ա
կս
որ «պաշտօնով
երաժիշտներու»
կռրիզր
որ
հուի Տր եւ գրականտգէտ
բանաստեղհի
Տր։ Առանց
Հ
ա
Տ
ա
ն,,ւտգա
յին գորհադրութեանց
քիչ Տր
աՏուր
կեդհ
ՀաՏեսաութեան,
կր վաթաՏ
որ այս անՀրա–
0
մանդակ»,
թիւն Տլ կր բերէ՝
կր
սաՀՏանափակուի
ժեշտ
սլայՏաններր
չեՏ լացներ
եւ կր խնղրեՏ որ
ե բ ա Շ
1
շ տ ա
կ
։
Ա
– , ,
ուսուցչութեան
տեղական
ներկա
յա–
առանց
նեղսրտութեան
իՏ փախուստս
րԱղունիք։
֊.
^իչներու
ցանցառ,
թիլին
ՏԷչ–.
նուագախուՏրին
ԱՏէիովէենք,
յոլգոլՏր
ղոր Տեր ՏԷչ յառ աԳ 1լր
Տեհաղոյն
Տասր
արուեստասէրներէ
կտգՏուահ
է ։
բերեն
արքայ
նուագամոլներէն
շատեր.
իր ղա -
Ասոնք
իրիկունր
Տիայն
կրնան
փորձ
ր1։հլ
որովՀե–
գաթնա1լէտին
կր Հաոնի
անոնց
ուն1լնղրուելոլ
Տի֊ տեւ իրենց
ւգտշտօնով
1
լաՏ ղորհով
աՏբրղՀ
°Լ՚Լ\
Հնոցին ու քիչ ատեն
կենգանի
1
լր ւ1նայ անոնց Հա.
բռնուահ
են։
Լ ^ յ »
կացութեան
անտեղեակ
ՐԱ"՚լ
ո
վ,
Տերղի
աւարտին
իրենց
տրուահ
շնորՀաւորա
թեան
՛
զաղալս նաՏակով
խնդրահ
Էր որ
«
ՀաՏանուագա.
այցելութենէն
յետոյ :
1՚
ոլորովին
տարբեր
է
՚
ք*ա–
ձին՝» խուՏբր
Հրաւիէէեն
ժաՏր
չորսին
վարձ
րնելու,
ղալսի
ղորհահ
ապաւորութիւնր,
այնքան
իւսսլւալիչ,
քանի որ նուագաՀանղէսր
նոյէ,
իրիկունր
ժաՏր
ին–
այնքան
շինիչ,
այնքան
բ ա ր ո յ ա ց ո ւ ց ի չ տ
11
չ Տիայն,
նին տեղի
սլիտի
ունենալէ։
եբբիրՏԷ
կր բաժնուինք,
աւելի վսաաՀ,
աւելի ,արի
Բնականաբար,
ժաՏր
չորսին,
Հազար,
Հաւալ>–
դարձահ
ենք, ու կեանքն
աւելի
գեղեցիկ
կ ր դրա.
ո լ ա &
գ
տ
ա լ
՚
Աուադապեաշ
եւ ... ութը
երաժիշտ։
նենք,
այլ կշ թուի թէ այն տպաւոր,,, թիւններր
զոլ,
Ո
ւ ն ո
ր , ի
ս
կ
քուաթիւօր/,
նուագարանները
չէին
Տեր Տէչ հնցոլցահ
է՝ աարասլայՏանօրէն
կր հա–
ք ,
է / 1
,
| ա յ ա ց ո Լ ա &
ա
կողչ
ո
վին
,
Այնպէս
որ
փորձր,
լալին ու կ՚երկարին
քանի կր Հեռանանք,
նՏան
ե
բ ա
յ
շ
,
ո ո լ
թ
հ ա
Ն
,,
ե լ
է
երեւոյթէ
զուրկ,
կատար–
ստոլհրներու
որ Տեր
զ գ ա ^ ^ ա Ն
լուսարգելին
ո լ Լ / ; ա լ
Հ
ե տ է ք լ ե ա լ
տ
ա
բ
բ
ե
բ
ա
լ
է
երկրորդ
քա ա ուա
.
կ,
(
©Շ Ո ւ Ո )
վրայ
կ՚տրձակաին։
երկրորդ
քլաւփնեթ
Տր, չորս
երկրորդ
չութակ
եւ
Զյուզուիք՛
Զեղի խոստացտյ
ոչ թէ սսլանղա–
երկու
ա լ թ օ ։
•
Քտզալս այս փորձութեան
կուրհք
րաՏեաական
տարփողանքներ,
այլ Աանեքտօթոներ
I տուաւ.
՜&
շՏարիս,
Սպարտացիի
Տր պէս։
1՝
ա
քղ
/՚՚
^՚ճ
Արդէն, եթէ տյգ կատակերգական
պատաՀարներշ
եղաւ իր ապշութիլնր,
գիշերը,
երբ
նուագաՀանղէ–
իրէ֊նց
առերեւոյթ
գաւեշաականութիւնր
կր ջաղեն
սին սրտՀր
Հասնելով
տեսաւ
նոլադապետր
որ Տա–
ՏիաՏիա
անխորՀրղութիւններէն
քանի Տր
«
Տիչա–
ղերր կշ փետտէր
եւ յուզՏունքէն
կր
կակազէր,
ղի պային եւ յարակից»
խա Տաճիկներու
որոնք բո–
«
Իեղճ Պ. ՛Բա զալս,
խենթենալու
բան
է ւ
ՇնորՀիւ
լոր ո վին օտար են այն Հերոսներուն
(
կաՏ զոՀերուն՝)
ձերՀաՏրաւին,
այս իվ,իկ
Ո
լն
չաեսնուահ
թուով
որ ատով
յետոյ Տեղ կր զուարճացնեն,
այս վերջին–
նռւագահուներ
ուեիՏ:
Ութսունէն
աւելի
են որ
ներուն
անձնաւորութեան
Տէշ է
սակայն
որ այգ
յարձակՏաՏբ
եկահ
բեՏր
գրաւահ
են։ Տնօրէնր եւ
պղտիկ
պատՏութիւններն
իրենց
աղբիւրն
ունին։
ես աՏԷն
իւնք
րնելոլ
վրայ ենք,
բ ա յ ց
չենք )Ա1–
Այնպէո
որ այն տպաւորութիւնն
ունիՏ թէ նիւթէն
շ ո ղի ր կ որ ձ ե զ ի նաւքար կ ե ն ա լ ո ւ տեղ ւ1լւ բա–
չեՏ
շեղիլ,
ձեգի պատՏելով
չորս Հատր այգ պատ.
նալ»տ
«
Ես, պատասխանեց
•
Բազալս,
գիտեՏ թէ
Fonds A.R.A.M