ԱՆԱՀԻ
Տ
01
՜՜
է
Փ Ա Պ Լ Օ Ք Ա Ջ Ա Լ Ս
^էւ՚է
ա
^*ՂԼ\
՚
Է
ո
ո
ւ ա
^ ^՚ն
1
հրասլէս՝
Հ^ա–
ՏեՏա տ ութ
ի ւեն Է որ ՚Բտզալսի
տիրական
Հան՜ճարլլ
կաղՏԷ։
Եթէ չի խուսափիր
շինաՈԱՐ հա կ ա ֊
դաւթենեն,
էր թեքնիքո
կր
աւայ ւ1ի եւ անբա
ժան
եւ կ
1
ան դիա ան ալ
ռոբՈեԱՈԼԱ11ւ1ւ&րքւ ւ
Պէաք
չէ
արդէն
որ աւլՀիկ Տր իր Հրաշսպեղ
"
Աալու
Տա
սին աարակո
ՀԱ ուէւենաչ
որսլէս դի
րաոարձակապէս
ագեւլ
"
ւ ֊ ր ի շ աղջկան
Տր ՏերճտկաչութեաՏր
Հանաչ
աւե՜լի
ներում
փաղ Տր "՛ալ անոր։
Ւրաւ է որ աչգ
Աէարագաչին
տդեւլ
՚
Աէ
էՀիկլ\
Է^ՔՂէ^ՔԸ
Լ
ա ա
Է
ալ
–
կ
ո
կարհէ
։
Լ\սլա թէ ոչ պիտի
Տերժէր
ա
չ գ
ղոՀուահի
դեր շ զոր իր ընկերուհին
խորամանկօրէն
խաղալ
կուտաչ
իրեն:
Երաժշտական
կսարի Տր
գորհադրու–
թևան
Տէ$
է
ւլոբուԱ11Լաոձձ|ւք
տգիտութեան
կաՏ
անփութութեան
Լեւ կաՏ ալդ երկու ժխտական
տ–
ռ$ս քինութեանց
ՏիասՏան^
արդիւնքն
են։ *Բ աղալս՛
ոչ տգէտ
ՏԱՆ է, ոչ անփոյթ
Տր ՚
հրեն
ՀՀաՏտր,
աՏէն Տէկ ՏանրաՏասնութի
ւն Տերձակա
չ
Տանրաձ
Տասնութեան
չափ
արժանի
է խՆաՏըի
։
^՛՛՛չէք
անոնս՛
է Լ"1
ս
հւ\ ՚11
1
Ո1
ի^ էք^՚ի՝
կարեւորութեան
ասաի՜ճա–
նաչափովր։
«
ՆերշնչուՏրա,
զոր ոՏանք
աՏենէն
ա–
սլաՀով
առագնորգլլ
կր կարհեն
գեղեսկտգխոակււն
նիւթերու
Տէ^,
ՀՀրաշագորհ
կերււլով
կ
ք
օժանդակէ
՛
Բազա լսին իր
փ որձե ա լ
Հանին
ՏԷչ
է
հր
նա»
շ-ակը,
զոր ՀՀաՏեսաօրէն
եւ րսա իս ան՜ճշդօրէն
իր
«.
Հոտաււութիւնր))
կ անուանէ,
Տիշա
անխոնչօրէն
անոր
օգնական
կր ւԱաւք աչն Տկանա֊Հդաչին
խար֊
խափուՅներոլ
Տիչոսին
զոր կ
1
ան ու անեն
նու ադալւա–֊
նա չին
ՏիՀոլյներու
Տեքենական
Հ
^հ տախ ուդութփւն
ր
Հ
հր գերալարուահ
կաՏլ>ր
կ՛ար ձաԳւ աո ր է իր
որդ*,
Fonds A.R.A.M