ԱՆԱՀԻՏ
Ստւեր է տանում.
Րւ Հեռաւոր գաւառների,
բլուրների
ծայրին
ցցւած
Դաժան ու մութ
դղեակներից,
ԶրաՀաւորւած
ասպետների
Գայլաբարոյ
Շուքն է
սողում։
Ծունկերը վար, ժողովուրդը
Փարիզի
Չոքել է։
Մուրացիկ
վարդապետներ
Տաղ են երգում։
Մինչ
քանղակւած,
Նոտր Դամի
ղռան
առջեւ
Անշարժ կանգնած, քարէ
խմբով
Մեծ
սրբերի
դողդղացող
ձեռքերի
վրայ
Մի վշտաՀար
լոյս է
շարժւում
Եւ տենդի պէս տրորում
բոլոր
արձանների
Մսերը,
Արքան
չոքում, աղօթում
է։
Վերը,
՚
Բիմ ե բաները
Ծիծաղում
են։
Արաբական, ոսկեծաղիկ
մետաքսների
Ե
Լ
սրածայր մի գլխարկի աակը կորած,
Ոլոր, թրջւած
շրթունքներով
Եւ այտերով
վարղագոիւ՝
Ներս է մանում
թագուճին,
Ե
Լ
քաշքշում
երկայն
փէշը։
ՀոՀոում է եղջիւրաւոր
սատանան։
— ((
Մեսի՚ր, Ֆրան սան
Աղօթում է։ Արծաթաձայն
մի ղողանջ
Բոց է շարժում։
Տեսէք, վարը, Աորբոնի մեծ վարպետի
ճաղատ
գլուխը
դողդողում
է՝».
Ասում է
Ե
Լ
կուչ
գալիս։
Ե
Լ
մինչ բարձր
սիւների
շուրջ
ԵրգեՀոնը
թեւարկում
է. քարերի
տակ
Հուր է վառւում՝ աշտարակը
կատարին
՚
Բիմերան
Կէս խենդացած,
մագիլները
մխրճում է
մարախուղին,
Շրթունքները
երկարում՝
Նազովրեցի
Յիսուսի դէմ
Պոռո՛ւմ։
ԿԱՍՏԱՆ ԶԱՐԵԱՆ
Fonds A.R.A.M