շ
ԱՆԱՀԻՏ
Կրօնական
վեՀ ութ հ ան
այղ
ամփոփարա
նին
ոտքը,
տաճար
ին
սալ
այ ա ա ա կին
ն երք
եւ ,
կր
ղան
ուի
ք
սակայն,
ուրիշ
նուիրակ
անութ
իւն
մը
ք
մեր
անցեաչ
ազգային
աղաա
կեանքին
մէկ
սր բ ա գան նշխարը^ որ դա ր ե ր է ի վեր Հոն
կը
Սնայ
մոռցուած
ու չքուած։
Երկ ու
Հայ
ի շ՜
իւ անուղիներ
դ
որոնց
մին Հայկական
թ ա գ ն
իր
գլխուն
վրայ
կրող
վերջին
Հայարիւն
բամ
բիշն է եղած
Լքանի որ Հայոց
վերջին
թա
գաւոր
Լուսինե
ան
Լեւոն
Ե.ի կինր
Ֆր անսուՀ
ի
մըն
է ր \
Մարիամ
0'
ագուՀին
եւ Ֆիմի
Իշ–
խանուՀին
ք
այնտեղ
ք
քարերուն
տակ,
մաթին
մ է ^ յ խ.ւովեալ
ու խեղճ
քուն
մը կըր
քնանանք
իրենք
իրենց
ձգուած,
ա մեն
քէն
անգիտաց–
ուածՀ
երկուքը
գլուխ
գլխի
մինակդ
արձանա
գրութիւն
մը կրող տապանաքար
մ՝ ի ս կ
չու
նենալով
իրենց
վերեւ։
Հագարներով
ուխտա
ւորներ
քալեր
անցեր են անոնց
ղյխոէն
վրա֊
յէն
ք
առանց
դիանալու
թէ իրենց
ոաքին
աակ
պառկած
կան ոսկր
ո ա
ի քներ որ թ ան կա
գին
են
ամէն
ագգասէր
Հայ
ո լ
Համար։
Այգ
երկու
աոՀ
մի կ ՀայուՀիները
մեր ցե֊
ղ ի Հին պաամութեան
ա մեն էն
ղիւցադսական
չրԼաններէն
մէկուն
վերԼին
եղեր ական տա
րիներուն
ամենէն
սրաայոյղ
դէմքերէն
եղած
են։
Մին
9
Մ ար իամՀ
Ունիթորներու
լատին
ա ֊
մոլ
կուսակցութեան
դէմմոլ ե գն օր էն
մա ք ա -
ոող
ազգայնական
(
ու
մերթ
կրքոաօրէն
ազ
գայնամոլի
կուսակցութեան
պեա
Օշին
Պայ
լ ի ն դա սարը եւ Կ՚իչիկիոյ
նղրեան
Հայկական
աոՀ
մէն Կոսաանդին
Բ, (ըստ
Բասմա^եանի՝
Կոսաանղին
V".)
Ք
ա
^ եւ իմաստուն
թ ա գ ա ւ ո
րին
կինն էր
է
Աիւսը
՚
Ֆիմի,
Հայոց
մարա
ջախտ
Նղրեան
Պ ա ղաինի
դուստրը^
որ ա–
մուսնացած
էր Լեւոն
Ղ՝
ա
ի
Հօրաքրո^
Տիւրոսի
կոմսուՀի
Զ
ա ա
է ւ է
որ դւոյն
Պեմունդին
Հեա
զոր
Լեւոն Կ ոռիկոսի
կոմս
ան ո լան ա ծ էր* Ւ–
րենց
կեանքը^
ցայտուն
ու ինքնատիպ
մէկ
դր ուա
գը կը կազմէ
այն
բուռն,
գուն ա դհ ղ
ք
^ղուտ,
սխրալի
Հ եր ոս ա վէպին
(
վառ գե
ղեցկութեան
ո
Լ
թ ան
ձ ր
սևով արա տներ
ու
Խառնուրդ
է
1
ո
Ր
մեր
ցեղ՛ս ա պ ր ե ց ա ւ
Կի/իկիոյ
մէջ
Ժ՝Ա. դարէն
մինչեւ.
ԺՂ՝. դար,
պաս/մական
մեծադղորդ
ուխո ր ան շան
ժամանակաշրջանի
մը գլխաւոր
դեր ա կա ա ա րն եր էն
//
ին
Դանգի՛
սանալով,
ցոյց
տալով
արութեան
ու տ ա ղ ա ն
դի
առաջնակարգ
յ ա տ կ ո լ թիլն
ն եր,
այլ
ել
ն ո յ ն ատեն,
ա ւ ա
դ.
երեւան
բերելով
կրօ»
ն ա կ ան
մ ւ լհ՜ ՚ւան
դո ւթեն
է
Բդի
յո
Ղ
մաՀացոլ
երկպաոա
կութ
ե անց
աՀաւոր
թերութիւնըւ
ճգնաժամա/ին
րոպէներու
մէԼ ա գ գայ
ին
ղատին
շուրէ\
կուռ
միութիւն
մր կազմելու
ախտաւոր
անկարողութիւնը։
Ապագայ
Հզօր
Հայ
պատ
ա
մարանը
որ օր
մը պիտի
գրէ՝
Միշլէի
մը կամ
•
Բարլայլի
մը ձեւով՝ այգ հրեք
գարու
արտա
կարգ
շրջանին
պատմութիւնը
որ գ ե ռ չէ
գրուած
ինչպէս
որ պէտք
է, յուզեալ
խանդա
ղատանքի
գլուխ
մը
պիտի
յատկացնէ
այղ
երկու
ե ղ ե ր ա բ ա դ դ
Հայ
տիկիններուն։
Մարիամ
ունեցած
է կեանքի
աոաջին
ււլա\
մը, բ ա ւ ա կ ա ն
երկար,
ա լեծուվ։
ու
դժըն–
ղակ,
Բ"՚յց եւ լոյս
է ու փ ա ռ ք է ոչ զուրկ։ Ա–
նոր
ամուսնոյն՝
Կոսսանղին
արքային
գրեթէ
ամբողչ\
թ ագաւորութ
ե ան
միջոցին
Լոր
տասն
եւինր
տարի
տ ե ւ ա ծ է
ճ
,
Հայ
զօրքերը,
ուժեղ,
լուրջ
ու խելացի
պ ե տ ի
մը դ ե կա վ ա ր ո ւթ ե ան
տակ,
յարձակող
բոլոր
թշնամիները
ետ են
մզած,
ներքին
պառա
կ տա ւաեբն ալ
զս՚պուած,
մեգմացած,
Հ ա ն դ ա ր տ ա ծ
են։
Հատին
իշխան
ները,
ընգՀանրասլէս.
օգնած են
Կոստանղի–
նին՝
արտաքին
թշնամիներուն
դէմ,
փոխա
նակ
դաւելու
Լինչպէս
անոնցմէ
մէկ
քանին
մերթ
ըրած են անոր
նախորդներէ
ոմանց
օրով)։
Միայն,
վերջեր
ը,
Կիպրոսի
Լու
սինե
անն
ե ր ը
սկսած
են Կոստանգինի
զէժ՝
էնթրիկներ
լարել՝
Հայոց
գաՀն
իրենց
իրա
ւունքը
Համարելով
(
որովՀետեւ
իրենցմէ
մին,
*
հո լ ի տոն,
բ ա զմած էր այգ գա Հուն
վրայ
ու
իր
Հայատեաց
ու կրօնամոլ
վարմունքով
քիչ
յե
տոյ
սպաննուածէ
եւ Կոստանդինը
յափշտա
կող
մը ն կա տ ելով
,•
բ այց այդ էնթրիկներն
ա -
պարգիւն
ծնացած
են՝ շնորՀիլ
Կոստանգինի
ճարտար
ք ա գաք ա կան
ո ւ թ ե ան
։
Կոստանդին
Բ.ի մեռնելէ
ետքն է որ այրի
Մարիամ
թա–
գուՀիին
Համար
սկսաւ
մարտիրոսութեան
շրջանը.
գաՀոլն
վրայ
բարձրացաւ
ն ո յ ն
Նգըր–
եան
տոՀմէն
Հեթում
Vեն ե ջ
ա
,
ի
որդի
Կոս
տանդին
Գ.ը, աննկարագիր,
թ ո յ լ ,
վատոգի
անձ
մը, որ տխուր
Համբաւ
մը ձգած է պատ
մութեան
մէջ
(
մանաւանդ
թր կուր
ան ց ի ի ան–
մաՀ
վ ի պ ե ր գ ո վ առ յաւէտ
սեւով
սեւեոուած),
մէկէ
աւելի
յանցաւոր
արարքներով,
ու մաս–
նաւորապէս՝
անօգնական
ձգած,
ղաւաճանօ֊
ԲԷ
Ն
թշնամւոյն
կատաղութեան
մատնած
րլ–
լալուե
Համար
Մամլուքներուն
ու
/
Ժիւրք֊
մէններոլն
տարիներէ
ի վեր
դիւցազնաբար
դիմադրող
Հայոց
ք ա ջ
սպարապետ
Լիպարի–
"՚
ռ՛
Ամենքը
գժղոՀ
էին այգ ողորմելի
ար–
Fonds A.R.A.M