36
ԱՆԱՀԻ
Տ
վեՀլլ եւ 1լատաոեալո
ք
ղԼ՚դ ի լուսափայլ
լւար–Հունքլլ
է
դէսլ ի ասաղեոո
Տիաչն
խղճալի
փորձել,
ե՛ն եւ
ոչ
աւելի
։
Մարղէլութեան
թեւերո
Լլասլահ են^
1
լաշ֊
էլանղուահ.
նա դիտէ
սողալ
եւ չխ 1լարող
թ
։ 1
֊
չ ի ւ ՝•
ԵԿԻՈՐ.— Կասլա Շ են...
աււ
Տի՞շտ
<
I/՛/՛
ՈՄՆ.
Իրրեւ երադ, լի զարհուրելի
տե­
սիլներով,
անցնուՏ
Է Տարղկաչին
կեանքր
որոՆուՏ–
ների,
Հանդուգն
ճդտուՅների
եւ Է1ււիչք՚1ւ1ւ րի
յուսա.
Հաւո
վարձերի
Տէ^ եւ Տիշյո
վեր^անու^
է;
նրանս
սլարտոլթիլեով,
տնկուՏով,
եւ Տիայն
անխուսափելի
ՏաՀր,
փակելով
ալդ խեղճ
Տարաիրոսների
աչքերրլ,
տալիս
Էյ նրանց
յաւիտենական
Հանդիստ
։
ԵԿԻՈ1՛.
—
Մա՚Հշ
ւ
՚
Իու
ասուձ
ես ՏաՀր։
Այո,
ես լսուՏ եՏ.
ւ$սւՀյռւա1ւ
Հրեշտակի
թելերի
խշխշ՛՛ալէ
ես դդուՏ եՏ նրա սուրա
շունչրյ
Թոդ դալ
ՏաՀլլ...
ես...
ՄԻ ՈՄՆ.
ծ՛֊
նա
կր դ՛՛՛ի
ՏաՀկանացո
ւ
(
ձեռքով նշան ե տալիս, երեւում ե երիտասար­
դը նրան)
Կատարի՛ր...
(
Երիտասարդը ւքօտենում
ե եկւորին ե ւ դիպչոււք ե նրա կրծքին իւր սրով։
Ո
ՐՈՏ
ե ւ փայլակ ) •
ԵԿԻՈՐ.
Կա՛ց։
Ես լսուՏ
եՏ
իՏ
ղանդերի
դօդանջիլնր
։
Օ՜, նրանք
աւետուՏ
են արար
աշ­
խարհին
սկր... լսո՞ւՏ
Է ք . . ֊
ՄԻ ՈՄՆ.
Սյգ
զարկուՏ
է
քո
օրհասական
ձաՏո՝.
ԵԿԻՈՐ.—
Ի՞Տ... իՏ <էաՏշ
(
Երիտասարդը
կրկին դիպչում ե սրով Եկւորի կրծքին եւ վեր­
ջինս փ ռ վ ո ւմ ե անշունչ դետին)։
ՄԻ ՈՄն.
Մարդր
աւարտես
իւր
կեւսԼքլԼ։
ւկդսլէյս
էյր, կաք եւ լինելոց
կ յաւիտեանս
յաւիտե­
նից ։
(
Անհետանում ե։ Մի փոքր դ ա դ ար)։
ԵՐԻՏԱՍԱՐԴԸ.-
Տալիտետնս
յաւիտենից
,
Վ ԱՐԱԳՈՅՐ
Ն
ՈՐ
"
Նաիփջեւան, 1929
Fonds A.R.A.M