90
ԱՆԱՀԻՏ
դանգին
մեծարժէք
դն ա Հ ա սւ ո ւ.մ մը կը
պա
րունակէ
այ՛լ
եւ
Լա
Ֆօնթէն
ի
Հանճարին
նուի
ր ուա
հ դրական
սիրուն
է^ ^Ա** է,
որուն
ա մբո դ ^ա կ ան
թ արդս"ան
ութ
ի ւնր
Հ աճ ոյք
ով
կուաամ
Ա*սւս1)քւտ/ք
ա/ս
թիլին
"՞
էք §
Փօլաաի
այս նոր գործը
փ ա ր ի դ ե ա ն
դե -
դա
ր ո ւե ս ա ա գէ ան ե րու
շր ^ան
ակ
ին
մէ^
արդէն
դւոաւ
իր արժանաւոր
դնաՀաաումր,
I Ւ՝11քՕՕ©
^ՕԱ\^Շ116
շաբաթաթերթին
մէԼ
Ֆրեաերիք
Ա
ապա
թի
է կր
դր
է .
« ...
Լ
ա
Ֆօնթէն
բ ա դ դ
ունի։
Այս
վերԼ\ին
երկու
աարուան
ընթաց
քին
ք
||ււ լս |յ1ւ
ե\՝ը
նկա–
դերը
Դ" Ր
բնութիւնն
ու
անասունները
կը
կ ա ա ա ր ե ն
Լա
Ֆօնթէն
ի գործին
մէ^
ք
դ Լ ր որ
Առակներուն
կ՚ընծլսյէ
ն կա
ր ա դե դո։ թ ի ւ ն մ՛ը
(
թ1էէ01*€Տ(յԱ€)
Ո
Ր դասական
դրականութեան
մէԼ
դր եթէ
մէկՀաաիկ
է եւ որ
.
բիՀ ՚ ^ բ կը
պակսի
փ օ չ ա ա ի
կերպարուեսս
ական
թարգ֊,
մանութեան
մէ^է
«
Այս
պաամուածքներր
Փօլաա
պաակե–
րացուցած
է
Հն ա ր ա մի ա ճարաարոտթ
ե ամբ
մը
որ
կը դուարճացնէ
ու կը
Հմայէ
^ ու նս՛ եւ
Ա–
ո ա կներուն
ն կա
ր ա դր ին
կա ա ա ր ե ա
լ
Հ աս
կ ա–
ցոդութ
եամբ
մ ր ։ Լիովին
յարգած
է Լուի
ԺԴ»է
Մուկն ո
րաղարդել
ցանկացան
են
երեք
նկարիչներ,
երեք
վար պ ե ան եր,
եւ երեքն
աչ
գերադան–
ց ա պ է ս յաջողած
են։
Երեքն
աչ
ն ո յ ն
դա
դա
ւի ա րն
ունենա
չ ով իբր մե կն ա կէա
ք
—
Աո ա կն ե–
րուն
մարգկայնութիւնը
ք
-
բոլորովին
աարբեր
գործեր
ա ր ա ա դ ր ա հ
են։ Օաա
Հչէս
ու. Կիւս
Պո–
ֆայէն
յեաոյ
Պ
փ օ լ ա ա աՀա
մեգի
կու աայ
մեկ
նաբանութիւն
մը ինքնադրոշմ^
բայց
որ
նոյն–
ք ան
ւ ա
V
ո դ ա պ է ս կը պա ա շաճի աոակա
խ
օսին
դորհին։
Շաաէչի
պէս
^ Փ ո լ ա ա ուդած
է ի
վեր
Հանել
թէ
Առակներն
ամէն
բանէ
աոաՀ
պա
ա–
մրւահքներ
են եւ թէ ա ն ա սունն
եր ու կերպ
ա ֊
ր ան
քին
աակ
մա
ր դ ե ր է որ անոնք
ի ա ե ս
կը
դնեն։
Շ ա ա յաճախ
ուր ե Ահ վհ ր ձ ե ւա վ։ ոխ ա հ է
բանասաեդհին
պաամած
ը
գ
դալն
մարդկայնա–
ցուցահ
է, թերեւս
հ այրայեդօրէն
վերահելով
Ոստւ-են
ՏԻԳՐէՀնՓՕԼԱՏ
դարու
մթնոլորաը,
այն բարձր
գնացքը
ուր
ա ղ ն ո ւա կան
բան
մը կը գգացուի
եւ
որ
կր
աեսնուի
1660
էն
յեաոյ
երեւան
եկահ
ֆրան
սական
բ ո վ ա ն դ ա կ
ար ա ե ս ւո ին
մէ^
ք
ն ո յ ն իսկ
անոնց
մօա
որ ա մեն էն աւեչի
ա ր ա մ ա դիր
կը
թուին
ինքդինքնին
աակից
աղաաեչու
%
ի^Հ՛
պէս
Ս ոչիէո
եւ
ն ո յ ն ինքն
Լա
Ֆօնթէն»
Հ<
Ե
Լ
ի՛նչ
անթերի
վ
էՈ
բ
ագբիչ֊
այս
Փօչա–
ա
Լ Հ
։
՛՛
Ք
վեր գան ենք Հոս
(
քուկի մը յ ո ւ շ ա գ ր ե ն
ճարաարութ
իւններրւ
դիւաերը
ք
փավւկութիւն
ներ
ը ։ Ս Է կ խօսքով,
շա ա գե դե ց ի կ դիրք
մըն
Է ասիկա
է
լաւագոյններէն
մին
դ
եթէ
ոչ լա ւ ա՛
դոյնը
այս աարեվերքին։
Աոանց
ունենալու
Շաաէլի
մը Հդօր
ու քիչ մր դաժան
ինքնա–
ապուքք
իւնը
,
օ
վե րն ե ա կան
ուժը
ք
կամ
Կիւս
Պոֆաւի
մը շողշողուն
.
բմայքը,
Փօլաա
մէէ֊
Fonds A.R.A.M