ԱՆԱՀԻՏ
65
ուս ո
լայ
ասիր ութ ե ան
Համար
մե ր Հին լե
ղուն
ու՛նի
իր ա ւա կան
մաքի
ար աա ք այ աութ
եան
շաա
բ ա ո ե ր
ք
որո՛նք
այս ու այն ի ր ա ւա ր
մբըո–
նողութիւնր
կր բանաձեւենք
ուսաի
ել
խիսս։
ան Հրամ ե շ ա Է մեր Հին լեգւի^
ինչպէս
նաեւ
մեր բ ա ր ռաոների
Ծանօթութիւնը։
6.
ԱովորոյԹի իր ա ւ ո ւնք.—
Կանոնդրքից
աւելի
Հին դա
ա
ա ս ա ան ա գի ր ք մե ր ձեոք
ը
չ ի
Հասել։
Արշակունեաց
եւ /•ա գր ա ա ո ւն ե ա ց
շրք ան ում, գ ո ն ե ա • ան շուշա
մեր երկիրր
կ ա ֊
ոավարւում
էր մէկ օրէնքով՛.
Եթէ այղ
օրէնք՛֊
ներից
մ՛եղի
չի Հասել
ժողովածուի
ձեւով
ո եւ է ձեռնարկ,
ինձ թւում
է
ք
թէ թերեւս
չի
էլ
գոյ ութ ի ւն ունեցել։
Այն
ժ ո ղո վո ւր ղն ե ր ը
9
ո ր
էէն
ք կա ոավարւում
են սովորոյթի
օրէնքով,
նրանց
մէՀ կեն գ ա ն ի եւ կ են սուն ակ
է
սովո–
րոյթր,
որ լրիւ
օրէնքի
ոյժ ունի։
Հայ
ժողո
վուրդն
այղպիսիներից
մէկն
է եղել
իր պաա–
մական
կեանքի
ընթացքում։
Նա
մեգի
մօա
անցեալս
ւա*։ էլ, իր առանին
ու գր
ա
ց ի ա կան -
գիւղական
կեանքում
ղեկավարւում
էր
սլա–
պ քան ա կան ս ո վ ո ր ո / թ ի ւնն /,ր ո վ, որոնք
օրէնքի
պա ր ա ա ղի ր ոյժ ունէին
է
ու որոնց
աո ա Հ
խո–
նար
Հւում
էին այ գ
սովորութեանց
վճոաՀա–
ա ութ ե ան ր գի մոգ
կողմեր
ը
։
՛
հեռ
այսօր
էլ
ժողովրդական
ընթացիկ
կեանքի
մէՀ
մենք
կր գանենք
օրէնքի
ուժ ունեցող
ու
կենսու
նակ
սովորութիւններ
9
որոնք
գ ա բ ե ր ի
Հնու֊
թիւնից
են խօսում
մեգի։
Հայ Հին
իրաւունքի
ո ւսոլայասիրութեան
ժ ա մ ա ն ա կ .
ա
1
Դ
իրա
ւունքի
շ էնքր
կա ո ո ւ ց ան ե լ ի ս , սովորոյթ
ը ի–
րւսէ ունքի
սքանչելի
նիւթեր
կարող
Է մա
տակարարել,
եթէ էս ե լա Հ ա ս կ ե ր պ ո վ
նրանից
օ դ ա
լ
ել
կարողանանք։
ԱնՀրաժեշւո
է,
որ
պապենական
սովորոյթ
ին
արժանի
Հ ար կր
սո անք. այղ ս ո վ որու թ ի ւնն եր ի ց շ ա ա ե ր ր Հայ
^Ւ** ք ա ղ ա ք ա կ ր թ ո ւ թ ե ա ն
բեկորներից
են։
7.
^ՆագիտուԹփւս.—
Հ
ա
յ
Հնագիաութիւնն
եւս
կարող
էր ա գ գ ա յ ի ն իրաւունքի
ո ւս ու ՕՆ ա -
սի ր ո ւթ ե ան Համար
նիւթ եր
մատակարարել,
սա կայն
այ գ
բ ն ա գ ա ւ ա ո ո ւ մ
Հ ե ա ա
խուզում
ներն
այնքան
մանուկ
են. որ դ ե ռ նոր
ուղի
են
բռնում
իրենց
Համար։
կաաարւած
պե–
ղուեհւերի
արդիւնքն
այնքան
մեծ
չէ
ք
որ
Հնարաւոր
շինէր
Հին պա ա մութե
ան
Էլ
\
եբ
կարդալ
այնաեգ։
8,
Աաար ո֊աաասսսսնագրհր. —
Մ եր ձե
ռ ա գ ր ե ր ի մէՀ կան
մի շարք
օաար
օրէնսգր–
քերի
ժողովածուներ
։
Ց ի շենք
մի քանի
դ
ա.
թ՛է ո դո սի
Կ ոդեքսր
յ ր.
Ա ս ո ր ա կ ա ն
գա տ ա ս–
ա ան ա գիրքը
,
<յ .
Ան ա ի ոքի աս սի գները
.
ելն. *
Նա մա% ա ւ ա ն դ
երկու
նախընթացները
եթէ
լաւ
ուս ու ւ/ե ասիր
լին,
թերեւս
նրանց
մէՀ
գ ր չ ա գ ր ե ր ն ար ա ա գ ր ո ղն եր ի ձեռքով
ագգային
սովորոյթի
իրաւունքի
փշրանքներ
ներս
ս պ ր դ ա ծ
լինին՝
իբրեւ
բացաւորութիւն։
Յա
մեն այն դ է պ ս
Հ այ Հին իրաւունքի
եւ ա սո
ր ա կ ան գա ա ա ս ա ան ա գր ք ի աղերսն
(
ր ս ա ի ս,
ակներեւ
է, որ արդէն
նրա
Հ * * * յ
բնադրի
իաՐ
արած
Հրատ ար ակութ
ե ան
յ ա ռ ա ջ ա բ ա ն ի
մէ Հ
ակնարկած
եմ՝ 1917
թւին։
Ո ւսումն
աս իր ե՛ նք Հայրենի
էէս ա ցոր դներ
ը
ք
որոնք
լա՜ւ
բաներ
են,
անցեալի
յ ի շաա ակ -
նե՛ր։
Մեգի
լա՝
Լ
ճանաչելու
եւ ճանաչել
աա*
չ օ ՚ ւ Համ՛ար
ան Հր աժ եշ ա
Է ո ւս ո ււ/ն ա սի ր ո
լ –
թիւնն
այն բոլոր
ի
է
ինչ
մ՛եր
քեղի
անցեալ
կեանքին
կը վերաբերիր
այսինքն
Հայ ք ա ղ ա –
քակրթութ
եան պա ա մութ
Խանը
։
ԳՕԿՏՕՐ ԱՐՍԷՆ ՛Ծ. Վ. ՂԼԸՃԵԱՆ
Fonds A.R.A.M