46
ԱՆԱՀԻՏ
քյւ Աաթօն
կամայ
ակաւՐայ
քաշուեց
մ՛ի
կողմ՛։
Ն"՛ ՜ճարռլյՐ
Էր իւր ապրուստր՝
ծախե֊
լսվ եւ դրաւ
գնելով
այն թանկագի
իրե–
րր, որ ժաւ/՚անակով
նուիրել
էին նրան
նրա
եր կրսլ ֊" գս ՚ ն երր։
Անց սա շաբաթներ,
ամ՛իսներ,
ա արի­
՛
ն հր եւ Աաթօյի
վերՀին
մ՛ատանին
գտաւ
իւր Հանգիստր
Հրէայ
վաշէսաւււււի
մօտ։
Զազիր կտրօտր իւր ոսկրուտ
ձեււքով
զարկեց
Աաթօյի
բնակարանի
գուռր։
Հարկաւոր էր ապրուստի Հաց
ճարել։
Մ ո
Լ
իմ գիշերներին
նա գուրս էր գաէիս
փսզսց՝ քսուած,
ներկած
երեսով, եւ առա­
ջարկում՛ էր անցորդներին
իւր մ՛արմ՛ին
ր։
ՊաաաՀում
էր, որ անցոր գներր
վտզոցի
լապտերների
լոյսի տակ
նայում
էին Աա­
թ՜օյի
երեսի,
տեսնոււՐ էի տյո
խորշոմ­
ների ակօսներր եւ ծիծաղելով
Հեռանում՛
էի
,
Ա՚ի օր՛ տանտէրր, չստանալով
Աաթօյից
երկար
ժամանակ
բնակարանի
վարձքր,
վւ;նսւեց
նրան
անիւր
Ե՛֊ վտղսցր
կրկի
րնգսւ1ւե
ց իւր
գիրկր
վաղեմի
ծանօթի։
կրկի
վտզոցի
անկիւն ում՛ կեղտոտ ցի–
ցստիերր
Հագի
կանգնած էր Աաթօն։
Նրա
մ՚՚՚յրած,
կարմրած,
ւՐիշտ արտասուող
աչ­
քերի
Հայեացքր
անզգաստ
անցնոււՐ էր
ամ՛բոխէ
1
րայով եւ նրա
դողդոՀւււ1ւ
ձեռքր
կրկի՛ն պտ
է
.
ղտծ էր ողորմութեան
Համ՛ար։
Եւ ոչ ոք այդ
ողորմ՛ելի
մուրացիկի
մ՝էշ\ չճանաչեց
երբեմն
աշխարՀ
շլացնող
գեղեցկուհի
Աաթօյին։
Անձրեւի
անվերՀ,
սգաւոր
կաթ\ղԳւերր
միակերպ եւ սրտամաշ
իկնա
մ՛ էին ամ­
պամ՛ած
երկնքից
վտզոցի
սալայատակի,
մ՛այթերի
վրայ, թրշԴլով
շքեղ
կրսլտ1խերի
մ՛եծ, քառանկիւնի
ապակիերր,
ոսկետառ
ցուցանակներր
եւ սակաւաթիւ
անցորդ­
ներին։
Գլխաւոր
վտզոցի
անկիւնոււ/՛,
յենուտծ
թաց պատին, կանգնած
էր պառաւ
մ՚ու–
րացիկր։
Այդ
օրր նա Հազիւ
կարողացաւ
Գ՜ալ
իւր սովորական
տեղր։
Ե"ի ինչ որ սուր բան ծակում՛ էր նրա
ներսր եւ նրա շն չառութիւէւր
ստէ սլ ստէպ
կտբւում՝
էր։
Նա դողում՝ էր աւՐբողՀ
մ՛արմնով, սար­
սու որ մ՝տել էր նրա ոսկորների, նրա կու­
շս,
մ՝էի
Անցաւ
մի քանի
ժամ՛անակ։
Աաթօն
լայն
բացեց իւր աչքերի ու­
ռած
կոպերր, պարզեց
դողացող
ձեսքր, ե–
րերաց, թեքեց
ալեզարդ
գլսւխր
իւր ներս
իկած
կրծքի
եւ յանկարծ
իկաւ,
կար­
ծես նոտա
լ թաց, ցեխոտ
մայթի
վրտյ։
Եւ փողոցր, այգ
\7
էւՂ
ՕօԽքՕՏռն,
Աա–
թ°,/ի այդ խորթ
մայրշ,
րնգունեց իւր
ցուրտ,
անՀամբոյր
գիրկ շ իւր
ղոՀին։
Fonds A.R.A.M