2 2
ԱՆԱՀԻՏ
իւութիւնլլ
կր բաւէր
ապացա
ւյ անել
թէ
Ագաթ.ի
ղուղան Տան Հատ ուահնե
րուն
ԴՐ՚՚՚ԷԷՀ
Կորիւն
ի՚^-ՔԷԼ
չի կրնար եդաե
Լ\ԼԼ
ա
Լ*
Տատուկ
մտադրութեան
ալւ մ ան ի է
Ադաթ.է
Հւսւու1ւահՀն
Տէ^
"
լսող
շԳւորՀապաւոուււ
վարդապե­
տութեանն
))
ին
յ
1 1
՛
^ ՝ " / " / " ՛ /
երկու
՛
եւս էյ ա դա սու թիւ
ննԼ–
րուն
«
դեր ի վեր ոչ ամենեցուն
էյն՝ շէւորՀուչքե
|՚սւ/ւ/».*
Հարդեւյաւ)>) ք եւ «որ առեալ
թաղաւս
րին
9
"
ՆԷ" • ^
բոլորովին
անկապակից
Ր
Ա
ա
1
Լ\ թ^ իրարու Հետ եւ
թէ՛
նաիւր1ւթադ
Հատուածէին
Հետ
կատարեալ
կարք լ տ ան Տը։
Օրինակներ
Կորիւնէ
1.
հսկ աչսր
երանելւոյ*.,
ոչ
ըււա
աՀնճ
օրի֊
նակի որ անդն
դորեեսան
,
ա
ՀԼ ինքն
իւրով
լցեալ
Հողեւոր
Տիւիթա րութեաՏր
(
փոիւանակ
«
իսկ
երա­
նելիս
այս))|ւ)ւ
*2, 8
այ1ւ</աւՏ
ի շիւ անին
Տաշ^րացւոէյ՝
առն պատ­
ուականի
եւ ասսաւահասիրի.–.
ի ձեռն
տաչր
զանձն
աՏենայն
դաւառԱք/ե
իւրով*
(
փոխանակ
«1*2՜
խանին»,
ելն.)։
3.
(
է
^ յ ^ սրքէոյ^ւ
Պաւղոսի,
չորեքտասանեքուՏբք
թղթովք
պաաՏԷ
զ ի ֊ բ առաքելէս
կից ո եւ
1։
ի զապա­
կիսս, եւ ուրախակիցս
իւր աււնէ,
Լփոխանակ
«
Ս ո ւ ր բն
Պաւղոս,
ևն.)։
4.
((
է՚սկ
Պաւղոսի, ի Տտի եղեալ
Էր
շիջուցա­
նել Լտպեալ
շ ր ջ ե ց ո ւ ց ա ն ե լ )
զքրիստոսաղիր
կար.
ղացն
պայծառութիւն,
անօթ
֊
Աւարութեան
անուան­
եալ
(՛
Քրիստոս),
անուանակիր
յաշխարՀի՝
իւրոյ
սքանչելի
անուանն
առն
Է ո (Հոս
Պ ա ւ ղ ո ս ի
սեռա­
կան ր կրկին
ձեւափոխութիւն
կշ կրէ, նախ . տէր
բայի
կ՚լլԱալ
յաշոբղող
առաջին
բային,
եւ
յետոյ
սեռի
խնղիր
երկրորղ
բային
(
անուանեալ)
եւ եր.
րորղին
(
առնէ)։
5. «
էՏյ|^
վասն
վրէօ*աղորհ
ժողովրդեանն.
,
տի­
րադրուժք՝
իւրեանցակուռ
ձոլլահուին
երկիր
պա­
գանէինք
եւ ղնորին
Հրամանաբերն
սրտառուչ
որր–
տարեկ
կտցուցինՈւ
(
Հոս փոխանակ
Տիւս
օրինակ­
ներուն
սլէս՝ ((այլ
վրե<քագործ ժ ո ղ ո վ ր դ ե ա ն ն » ըււե–.
լու, առանց
զեղչուՏի՝
«
այլ
վասն))
գրած է, որ
յայտ
կը բերէ թէ ի" ՛Ա՛չ Տաքով
առնելու
է
սեռականս,
լռելեայն
((
վասն))
իՏանալու
է
գԱՁոէ
ձ)։
Մէկ
օրինակ
((
Տա՜ճախապատուՏ))է
(՛
ճառ Ը.)
((
Գոյնօրինակ
եւ Յոյնք...
երախտաւորացն
եւ
ձտերՏիցն՝
պարգեւօք
եւ Տեհարանօք
պատուեն,
իսկ
զանօբէնս
եւ զանՀնաղանղս...
պատուհասիւք
եւ պատժովք
եւ ղառն
նեղութեաՏբք
նեղեն, (փո­
խանակ
((
զերախտաւորս
եւ ղՏետեբիՏս
»
ի^Հ
Մէկ
Օրինակ
Ազաթ.է
Որպէս եւ Հայրապետին
Ցտկոբայ. շստ
յայտ­
նութեան
եղելոցն
առ նա, ՏիանզաՏայն
իսկ ի Տիչի
լինէր
Հրեշտակախուււն
բանակաց))
(
փոխանակ
((
Հայրապետն
8
տկոբ»ի)։
Մէկ
օրինակ
Բիլղանղէ
(
Գ.
Ի. է*
52)
«
Զօրն
դարանակալ
զնոսա
յիւրաքանչիւր
բազ–
Տականի
ի վերայ
Հասեալք
րՏբռնէին,
եւ վահա­
նափակ
շեշտաւորացն,
պատէին
զթագաւորն
Տի -
րան))
(
փոխանակ
սէլ
վահանափակ
շերտա­
ւորքն
»
ի)ւ
(
Հայտնի է վերագրեալներէն
թէ ո՛ճ Տր որ ար–
ղէն ցանցառ
օրէն
կիրարկուած
է սւրիշ^ Տատ ենա–
գիրներու
Տէչ, Կորիւն
իրեն
սեպհական
րրահ եւ
յա՜ճախակի
գորհահահ
է ։ Սակայն
ղժբախտաբար
Տեր
բանասէրները
Տտտզրա
թիւէւ
ՀՐ^ե՜Լ՚՚Վ՝
ասոր,
անտեղի
ուղղուՁներ
առաջարկած
են, եւ
ոՏանք
րոլորովին
վրիպած
են նախազասութեան
րուն ի–
Տասաէն, կաՏ. ձթին ու անհասկնալի
ՀռչակաՏ
են
(
Գարագաշ^,
Նորայր,
ինչպէս
եւ Փրոֆ.
Աղոնց,
որ այս պատ՜ճառ ով ((իսկ բարեացապարտին
ՎաՀա–
նայ,
1
ւլն.)) Հատուածշ
սխալ
Տեէլնած է);
Կորիւն
ՍԱ զչտ՜ճ՚ախաղոյնսն
թողեալ, եւ ի
նշանաւոր
գիտակացն
քաղելով
զՀաՏառօտսն
կարգեցաք,
որք
ոչ
Յիայն Տեղ, այլ եւ որ ղՏատեանս
(
սխալ
տրպ–
ոլահ
զմ ա տ ե ա նսն)
ընթեռնուն
՝
յայտնի
է ։
Բանդի
չէաք
իոկ Հանդուրժողս
զաՏենայն
արարհալսն
գտակաւ
(
տպուահ
կտակաւ)
ղիւրաքանչիւրսն
(
կ ա ր գ ե լ ՛
զեղչուած)..
.
որով
անցեալ
ղրազՏախուռն
արգասեօք
սրրոյն,
առ ի Տանրակտիտ
առնելոյ՝
զկարեւորագոյնս
պատՏելոյ.
գռաՕդաւքասՍ ասա–
ցաք, ո՛չ ի պատիւ
ինչ
սրյշոցն
Աստուծոյ
որօ ա–
Տենաղորհ
եւ կենդանատուր
խաչին
հանուցեալք
յարգեցան,
և լ ն , ։
Ագաթ., երկրորղ
անգաՏ
բանաքաղած
վերջաբանին
Տէշ
((
Եւ արդ, քանզի ոստ օրինակի
գրելոցս առ ի
Fonds A.R.A.M