ԱՆԱՀԻՏ
19
Ա Ն Տ Ի Պ
Է Ջ Ս՜Ը
Թ Լ Կ Ա Տ Ի Ն Ց Ի է Ն
տ ս ւ ն Զ
թ ո դ
տ ա Կ ն ւ ւ ն
Ա Ր
Շ
Ա Կ Ի \
Բեւեռային
կեղծ՝ արեւի
մ՛ր
շառաւիղ
՛
ներով
ձմ՛եռ
օրերու. տրտոււՐ
սլարրելւ
ու
թիւն
ւՐրն ալ Հանկուրցեցթւք
ՀՀուաին ծ՜ա–
ռր Լ1)։ Ատ
օրերուն
թողան՜
ասլալորոլթիւ–
նր
իրե՛նց տօներովն ալ, Բա–
րեկենգանովն
ալ, ՛նոր գա,
բունի՛ն
թ՜աց
շէւ/քին
վրայ
բուս՛նելիք
գայլի
սու՛ն կե– ձ
րոմն
Համ՝ր
տուի՛ն
մ՝ եղի։
Ո՚֊րիշ բացատրութեամ՛բ
մր,
գուցէ
աւելի
ճիշ՚է,
ձմ՛րա՛ն
ամբողՀ
եր էրս յօնքի՛ն ու
լայն–
քին
Հրայ,
մ՛եռելի
մ՛իս ե,
ղաւ Տ՜ամ՚աՏնիս
(2՛)։
Հի՛ն, լուսաւոր
օրերէ՛ն
ո
ձՐ՚"ձ տկաց տուրուկնիս, ու
Հիմ՛ա յ ալ թղթի
վրա
յ
բան
ՊԼ 1
ս
էՒ
տ
է
կբէ՚այի՛նք երանգաւորել,
գժբաղ–
ղ..արար, որ ւլ ուրուէ։է՛հ առաԳ
ձմ՝րա՛ն բա
նաստեղծութիւնն
լլ լ լար։
Օր մ՛ր, ԴեկտեւՐբերի
կոյո
ձիւէւերուէւ
՜
ճերմակովր,
մ՛եր
ծովակէն
ու
նաղւՐէն
ծնած
՛
նայագներուն
ունքն ի վար ու ա՛նկէ
ալ վար եղան՜ շուշա՛ն բաներր
կ՚երգէինք,
ՀիւՐայ
այն
ձիւնեն ու ՜ճերմ՛ակին
գաղա
փարովդ
ցորեկր, սա ալքերուէւ
փոխահ՜ (3)
պզտիկներուն
անարիւէւ, ա՛նգոյն
գէւՐքր կր
Հասկնանք,
գիշերն ալ, գլխր1ւիս
բալ
ձի՛։,
գրած,
մ՛եր Հա՛նգուցեալ
Հիներուն ու նո–
րերուէւ ՜ճերւՐակ պատանքր
կ՚իյնայ
ւՐտուր–
նիս։ էս ինծի Համ՝ար, կր յիշեւՐ, թիղ մ՛ր
Հասակով,
ոսկեգեղմ՛ի պէս բա՛ներ
մ՛ր ա–
լարելու
հ՜րագիր
ւՐր
կ՚ողՀնձեւէի.
այսօր
ալ սակայն ու վաղն ալ, կարելի է,
կ
ո
յր
խլուրգին
խրուած,
ւՐութ
մ՚իՀավայրր
ի ֊
տէալ պիտի պաՀեմ՝։
քՒԷ ի՛ն
չո՞ւ
այսպէս,
ի"*՚ձ
ծանր
ւՐղձաւանՀի
ւՐր տակ
կքուած
կր
իօսիմ՛
այսպէս,
Հիմ՛ա
գժուար է բացատրելը,
այն–
Հափ
մ՛ր, ու առ այմ^ բա,
ւակաէւ սեպեցէք
ա յ՛ն՝ թէ
«
մ՛տքի
կհսւնքին
Տ՜այրայեղ
կշռումն
արգի
մարգուն
մ՚ԷՀ, անոր
Հաւասարակշռու–
թիւնր
կորս՛նց՛նել տուած՝ է,
սնոր
գործելու
կարողոլ...
9–
ԼԿԱ8Ի1,81՚Ն
թիւնր
թուլցնելով՝
ա՛նոր
Տ
Էհ^ վարա1ւում՝ր,
սքնորոշութիլնր
գրած է,
որ քայքայոււՐին
կր տա՛նի»։
Ա՞ր Հոգիի
մ՛ր
վ ի ճակին իստակ արտա յայտութիլնր
Հէր
կրնար
(
Լ է էտլ այս խօսքր, եթէ
մ՛արգերու
աւՐենայետինն
իոկ ինքն իրեն Համ՛ար գէթ
սա առուակին
խաղաուտէն
բան մ՛ր էվէէ
զգալու
կարողութեանր
կր Հաւտա
յ։
Այս տեսակ
լլկուած
ու շամ՛փրող
Հո
գեբանութեան
մ՝էշ ւՐիշտ, արի՛ տես որ՝
ատեն ատեն,
մ՚օտի Հեռս
լի
բարեկամներէ
ալ թունգ
թելագրոլթիւսներ
կր
նետուին
Fonds A.R.A.M