30՝
Ա Ն Ա
Հ
Ի Տ
նորէն իր Հին մտածելու
աղղութեամբբ
ման.
գա ղին ծայրերը
՚՚
րել
կուտայ
եւ. եղԱերու ու.
մին
՛
քրայ
երգում
կ՚ընէ,
նահապետական
ւիաւիաքի աշիւատուած
ջանքով
մր աոակներր
ամբողջ արտերու վերածեր
Է. նոր խորՀրղւս.
ծ ութիւն
մր աւելի Հեռան բան չէ գտեր շա.
Հագործելու ու նորր բոլոր իր
առաւելութիւն,
ներովր
Հինին վրայ բանԱ՛ր չէ բերեր
աւելի
շահեկան, աւելի՛ օգտաշատ։ Սա
ըմբռնումովը
թէ միայն Ամերիկա գրամ տուաւ
մեղի առատ՝
անւ1 իջա կան տիյուր ակԱալմլով մր կը Հասկը,
նանք թէ դրամին ու բարոյական
այդ աՀա.
գին ւիւասներուն որ դարձողը գտաւ իր տանը
մէջ, իր գիւղին
մէջ, այն ֆիզիքական
ւիսաս.
ներուն, որ Ամերիկա
մեզի
խրկեց
մա աները
ձեոքէն, ամբողջ,
ձեռքը դաստակէն
պակաս
անգամաղոլրկներ
ու մանաւանդ
թոքաէստա.
լորներ,
խելքը
<//՚»՚–/»ք
եկածի
Համոզումով
Ս Պ Ա Ս Ո Ւ Մ
1''
նչ տրխուր, ա յ ս օ ր Տ ա ՛ րս ւքր ս՞եռեր ե.
Ու ս ա յն ւք՚ինչպես ՈՐ օ դ ին ս՞եօ ն ն չ ո ւ ն
Կ ՚ ե ր կ ն ն ա յ պ ան ւք|ւ, կլւ ձ ա յ ն ե ն ե ռ ո ւ ն
էւլ կաւ1՛ գ ո յ ն ւքլւ ՈՐ տակաւ ինքնիրմե
՚1
|ւ զատուի մարած, կ ՛ ա ն ց ն ի երկինքեն,
՛
Նոյն գ ո յ ն ի ն , օ ա յ ն ի ն դ ա ց ա ծ ո ւ ւ լ ի ո վ
Հետք ւ(յւ, ե ր ե ւ ո յ թ ւ ք ՚ ա նց ա ծ ապառով,
Գ՚իհ ւքր կ|1 ւկւնայ բ ա ւ ա կ ա ն ատեն։
Հուլակււյտին նոր մ ե ռ ն ո ղ ի ն վ ր ր ա յ
Ուր դ ե ռ արեւլւ ի ր կ ո ւ ն չե բ եր ա ծ ,
Ուր ոտքի հետքեր՛ ն ա ե ւ արտասուաց,
՚
ւ ե ա ն ք ի Տոտ ւքր թ ա ո ք դ ե ռ կյւ թ ր թ ր ռ ա յ ՛
1՚՝
րնութեան ծոցեն, վ ե րհր ե ն գ րւ ա րթ,
սպասոււ(ով գուր, յ ո յ ս ո վ կ ամա ւ որ ,
Աչք ո կր ս պ ա ս ե րն դ եր կ ա ր անո ր ՛
Կ ո ր ս լւ ւ ա ծ բ ա ն ի ն ետեւեն ա ն թ ա ր թ ։
( 1 )
Այս հսրձակ
էջն՝ ու երկու
քերթուած,
ներն Սեւ Հաւը կ՛՜նչեցի մեծատաղանդ գրագէ­
տին առաջին վարձերէն
են,
1 8 9 5
^ 7 /
Պոլիս Հրա.
տարակուող
<< Ծաղիկ » Հանդէսի
տնօրէնին
ղրկուած եւ որ անտիպ մնացած
են։
Ծ. Խ,
կ՛ ըմբռնենք թէ դրամբ՝
մ՛իայն անպէտ
դրամը՝
որչա՞վւ պակաս վւոխարինութիւն էր որ ըրաւ
մեզի։ Ու, կըխորՀիմ թէ որքա՞ն
միամիտ
պիտի Համարուէր ա՛նոր ասկէ
5 - 6
տարի
առաջ կան/սորոշութեամբ
անցողակի
մէկ քանի
թուանշաններով
մեր գեղջուկին
րսէր թէ իր
պանդխտութիւնր
օգուտէ աւելի ւխասի պիտի
նստէր իրեն, նախատուողի
մը գէշ դէմ քովը
անշուշտ՝ աՀագին
ՀայՀոյանք
մ՝ալ
երեսիդ
պիտի
զարնէր։
Գուք ալ ինծի Հետ սա մեր դաշտեցիները
քիչ մը բադերու
չէ՞ք նմանցներ որ գետը կը
մանեն,
մինչեւ յատակ ր կ՝ իջնեն ու երբոր
ցամաք
կ՚ելլեն,
վրանին
կաթիլ մը ջուր չի
մնար՝ ճճիէն զատ որ կտացներնէն
կը կաիսուի,
ճճի՛ն
միայն՝ վարին
Համար ու
ստամոքսին
Համար։
( 1 )
հարբերղ,
1895
Եւ գ ո յ ն ե ր ն ւա1են, ե ր բ պատրանքն ա ն բ ի ծ
Կր վ ա ռ ի ն կ ՛ ա ն ց ն ի ն ոանդարտ, տ խր ա գ ին՛
Վ ե ր ջ ա լ ո յ ս ի ն կաւք մ ե ջ ե ն երկրնքին՛
Աչք ր նանա պ ա գ ն ա յ ո ւ ա ծ ք ն ա նթ ա խ ի ծ
Վ ե ր կր վ ե ր ց ր ն ե ո ւ աւ(պեն ա ն գ ի ն
Անկ ե սրտատրոփ՝ բ ր ռ ր ն կ ա ծ կ որա կ
Ա ն վ ե ր ջ ռ այե ա ցքո վ , դ ո ղ ո վ Ար բ ա ր ա կ
Կր ս պ ա ս ե անոր, կ ո ր ս ր ւ ա ծ բ ա ն ի ն ։
1 8 9 5
փետ.
1
ճ
2.
ՈԳԻԻՍ ձ Ա Ս ՜ Ա Ր
Սսսկալի հ գ ի շ ե ր ն ե ր բ ա յն
Ծ ա ռ ե ր ն ո ւ ն ի ն ս օ ս ա փ ի ւ ն ,
ձ ա յն ,
Շ ո ւ ն ւ1՚ալ յ ա ն կ ա ր ծ ւքի վ ւ ո դ ո ց ե
՚
ւ ՚ ե պ լ ո ւ ս ր ն կ ա ն կր կ ա ղ կ ա նձ ե ։
• • *
Յա&ախ կ ՚ ո ւ գ ե ւ ք ե ր գ ւ(ր լրսել
Ք ր ն ա ր ի կաւ1 ն ո վ ինն անթել.
Արդ ւք՚որ ա ն խ օ ս գործիքն նանե
Կամ
ձ ե ռ ք ր ն ո ւ ր բ երգանանե.
Fonds A.R.A.M