ԱՆԱՀԻ
Տ
29
Ս ՛ Ե Ր
Դ Ա Շ Տ Ե Ց Ի ՛ Ն Ե Ր Ը
Տասը, աասնեւմէկ
սոս րի է ի վեր որ կուռ
թափով
մը մեր գիւղացիները
Նոր Աշխարհ՛ը
արշաւեցին՝
գուցէ վերջին մտածելու
կերպով
մը սպասեինք թէ իրենք ալ աեսածներնէն ու
կեցած
միջավայր–
՚
նե/մն բան մը իւ­
րացուցած
ըլլային,
ու այգ
մտացածին
տեսիլին
վրայ պա­
ղած աչքերով դար­
ձողներուն
կը նա-
յԱ՚՚՚՚Ք՛
Երեք տարի ա–
ոաջ ոտքերը բոպիկ,
քամակին
վրայ ալ
ծանրկեկ
բեռ մր՝
իշուն ետեւէն տքա­
լով քաղա քի
լեռը
շտլլուող
գեղջուկին
վրայ,
այսօր
ալ
նոյն
հանգամանք­
ները կը նշմպրես,
նոյն
տարազը ու
լեզուի
նոյն արտա­
սանութեան
կերպը,
թէեւ
ինքը իր
բեր֊
նովը պատմէ թէ
Պոսդոնի մէջ երկու
տաբի ու Նիւ կօրքի մէջ ալ տաբի մը ամերիկեան
լէյտիներու Հետ քով քովի ծքսած ու շաղւիաղփւսծ
ԸԱայ. գիւղը Հասնելուն առաջին օբբ անմիջա.
պէս ֆէսին վրայ
տունը
Մնացած
(
էին
շիթը
ղարձոլցած
Է՝ թավւ՚մվաւն
փողկապը
Հազիւ
վզին սոսկ նետած ու քաղաք
ելիր
Է. աւլա՚Հո.
վարար երրորդ օրը վրայի
բսլԳօն ալ պիտի
վերցնէ ու տանտիկինին
սնտուկը
նետէ։
Գիւղերուն
մէջ մանաւանդ
իրենց նիստ ու
կային
վրայ պզտիկ
ւիաիոիաւթիւն
մը երբեք
Ռ ՈԻԲԷ՚ Օ Տ Ա Մ ՚ տ Ր Ս Ա ՚ ե
մատնանիշ
չըներ բարեւիոխա
ողի
Հան զա ման .
քը. ունեւորն
ու աղքատը
տարուան
ամէն
եղանակին
անվափոխ
նոյն
ոտնամանը կը
Հագնին ու նոյն տարազը կը կրեն, էրիկ մար.
դա. թէ կնկան ոտ­
քին
վրայ
ամառը
անՀնաբին,
ձմեռն
ալ գուլպայ
մր՝ կը–
տբտած
գոնէ՝ այն
ալ Հազիւ կը գանես,
մսին
վրայ կտաւէ
Հաստ
շապիկ մը,
անոր ալ անմիջա.
պէս
վբա՚1ւ
զպունը
Հասկցէք
ու քիչ
ւ1ը
սովորականէն
աւ ելի շռայլ պէտ ք
է ըմբռնէք ան ալ
որ գէթ
անձրեւին
ու ցուրտին
վրան
րարԳօ մը կրելու
սլէաքը ըմբռնած է։
Գեռ ամիս մր երկու
ամիս առաջ
1
՚՚
մերի–
կ ա՝
այսօր
գի ւ ղր
ոտքին
ւիոշիները
չի
թո՚ժուած՝
ներբանը
կա բծես ցաւ կը զգայ
փոթինէն ու սրունքներն
ալ նեղութիւն՝
բան֊
թէլօնէն,
սակայն
սա
երելցող
նկարագրի
անընտելութիւնը
տնտեսական
Հաշիւով մը
մխիթարական
ընդունինք, Հապա
մաքին վի.
ս՜ա՞կր՝ երբ ան ալ արտաքինի
նոյն
շարքովը
կը տեսնեն թ, խոր է ելու,
գործելու
կերպը իր
մօրը պէս նորէն, դուրսը ապրած եբկի րնե
բունը
այնպէս Հասկցած է ինք թէ Հրաշքի
մը մոգա­
կան արեւովը
աշխաբՀ եկած իր
ըմբռնումէն
անկարել՚ւի
նկաաողոլթեամբ
Հեոոլ է ու
Fonds A.R.A.M