26
ԱՆԱՀԻ
Տ
Հաւ/՝ար
սւոեւլն՜ել
է գիտնականի
Հաւք՚րաւ։
Հայ
բւււ7ւասիլաւթիւնր
Գէսրգ
Աիւվերգ–
եսւնիհւ է սլարաական
այն շատ
արծ՜էքաւսր
գիւտի
համ՛ար, որ յայա՚էւի
չէր մի՛նչեւ ՛նա,
ե որր, թէեւ
սլաաաՀմամր,
րայց
Հմուտ
փքհուլի ու գիսքքւականի
աչքերից
չկարողա­
նալով
իւուսաւիել,
աւլաշ^իՊւ
աքւզամ
Է " յ
ս
տշխարՀ
Է գալիս
սլրոֆ. Ա՛. Էմինի
Հրտ–
աարտկոլթ՚
եաւ/՚ր։
1
ս՝օսքր Հայ
՚
նախարարա–
(
լա՚1ւ ռքէւերի այն ցուցակի
մ՛տ սիքն է,
«
ԳաՀ–
քւամակի
» "
քԲ՛
՚–՝
ՐԳ– ՛գարում,
Ստ՛է ակ
Պարթեւի
/
լուլմից
Տիղբ՚՚նոււ/՛
արա ահ՜ Է
հաստատելու
՜
Վււամ
թագաւորիՊւ։
ԱՀա
իՊւչ
Է
գրում՝
ԷւՐիքւր իր Ս՛ովս էս
իյսրէ՚1։ացու
ռուսերէնէ
թարգմ
սւնութեսհւ
Յրգ
մ
ալ
^Լ՜
ուան՜ի
մ՝էշ.
"
Հատուան՜ր
որի մ՛ասին
յիշուտն՜ է թ ի ՛ ֊
4:4:3
տողագլխի
մէշ^, մ՛եզ
Հտղորգել
է
մեր
րարեկամ
ղ իւոնաԿւմի
Գ.
Ախվերգեա–
1
ւր, որ Ասլրում՛ է թիֆլիս։
Այգ
Հատուան՜ր
գրուան՜
Է մ՛ագաղաթի
վրտյ՝
Ս՚
եսրոսլեսՈւ
րոլորագիր
տառերով,
ւ/՚են՜սւթ
ի ւ ն
ա - 40 ;
Պ՛ Աիւվերգեաէւր
գտել
է ա յգ թ երթր ւ1՝ի
Հ ի ն Հայ ձեռագրի
կաւլւ/՚ին
ւ/՚էշ^. .ւրա
վարձ
աչքր չէ սխալ ւել այգ յիշաաա/լտբսւնի
կա–
րեւորութեսա
մ՛ասին,
րայց
ոլավՀետև
ա
յգ
աառերր
թերթիՊւ
վրա
յ րոլոր ո վի՛ն
գունաա–
ուել
էիքւ և Հնարաւորութիւնէ
չկար
կ՛՛՛ր՜
գալու, նա քիմ՛իականէ
Հակազգոււ/՚ով
աա–
ււերիՊւ վերագարձրել
Է իրանց
իսկա/լոհւ
գււ յ՚1ւր,
"
րմ՚Է
յետս
յ սկսաւ
կարգալ
իաչ որ
մ՛ագաղաթին
՛
է ր
1 1 1
յ
գրուան՜
էր
1
ւ գտաւ
Հեաեւեալր
(
րերում՝
է ԳաՀքւաւ/՚տկի
Հայե­
րէս
րնագիրր
իր ււուսերէէւ
թարգմ՝
սեւու­
թեան
Հետ)։
Հայոց
Պատմութիւն
Մովսէս
Խորենացւոյ,
Ա՚ոս/լուա, 1013։
ԱԳւււսաԱք՚իի
Բ. Հատււրր, որ
սլարոճւտկում
է մ՛ի շարք
ուրիշ
աշուղՊւերի
երգեր՝
՚
ՇիրիՊւ,
Միսկին-Բսւրչի,
Նիրանի,
Գիւրջի Նտվէ, ևՊ,.,
տպագրութեան
չ ի յանձ՚նւում
Ախվերգեա–
Պւի կենգանւււթեսւ1ւ
օրով, ա յգ
ժսզովան՜ուՊւ
լ ո յ ս է տեսնում՛
մ՛իայն
1903
թուին
քւրա
գուստր
Ա՚ււք1ւէ Ախվերգեանի
Տ
րաաարակու–
թեամ՚ր
ե րաւ ակսհւին
սհւվւոյթ
խմ՚րագրոլ.
թեաւ/՚ր
Ազգագրական
Ընկերսւթեան՝
«
Հայ
Աշսււլներ
»
լո յ ս
զ ցան՜
աշխաաասիրոլթե–
նով Գէորգեայ
Աիւվերգեան,
հրատարակոլ.
թեաւ/՚ր
Օր– Մտ՛՛է ԱխվերգեսԽի,
խմ՚րա–
գրութեամր–
Ազգագրական
Հանգէսի,
Թի՚իլի»
1003
»•*
Գի/՚Ք/չ
տպագրուան–
է Ա.
Հատորի
(
Աայեաթ
Ն ՚ ՚ վ տ յ ի ) գիրքսվ,
ԺԱ —
527
երես։
ՀրաաարակչուՀին
ւււՅւի
այսպիսի
րՊւն՜ա–
յական.
— "
իր
բազմերախտ
Հօր
Գէսրգ
Ախվերզեանի
յիշատակին,
նՊազւսսիրոլ.
թեան
սհ՝ւ1լե։լն՜ Հաւաստեօք,
իր երա/սաաղ–
գան՜ գուստր
Օրի՛՛ր՛/֊
Ս՛անէ
Ա(,՝.ւվերգեա–
Պ,ից
՝՝:
Մենք
շարունակենք
Գ.
Աիւվերգեսաի
կեանքի
Պւ
՚
լարագիրր։
185
Ցին
իշխան
Վօրօնցօվի
աեւլ
կովկասի
գերագոյ
.
ւ կառավարի
չ է
ուղար/լււււմ՝
իշ­
խան
Բլ. Բտրեատի՚1ա1լի՚1ւ.
իր նախորգի
նր–
մ ա՚1ւ ա յս պետականէ
բարձր
սլաշտօՂւեան
է լ շարունակում՛
է իր գււրն^երի
մ՚էշ^ մ՚աս–
Պւակից աՊւել տեղական
սլաարասսաւան՜ ան–
ձերի1ւ։
է լ վախարքան
Գէսրգ
Աիւվերգեանին
1
ւշաՊւա1լոււ1՛ է իր պալատում
աււա1ւձրն
յսւնձ–
նարարութիլքւների
աւագ
պաշաօնեայ։
1857
թուին
քիիֆլիսի
Համքարական
կտզւ/՝ակերպութիւ1է7ւերր՝
սրսլէս
այգպիսին,
Համարւում
ե1ւ քաղաքակա՚1ւապէս
անրարե–
յ ո յ ս տարր, Պայ1ւ իսկ վնասակար
ե
լուն^ուե–
լւււ
եէւթ ա՛լտ
յ։
ֆոխարքսա
ի՛՛ւքն
է լ տրամ՛ագիր
է
լինում
լուն– արքի
ենթարկել
այգ
արՀեստակցա–
կսւն
մ՝իւււթիւ1ք1ւերր,
րա յց
գիսաալսվ
որ
Ախվերգեսար
լա յն
մոզսվրգակսւ1աւթիւ1ւ
ունի
նրանց
մ՚ԷՀ և քաՀ ն^անօթ– է
Համ–
քալԽերի
կեսեւքիքւ
ու
գորն՜ու1ւէութեսւ1ւ,
նրոՖ
յսՖձն
արտ րում
է մի
զեկուցագիր
պատրաստել,
«
Հակառակ
տղայական
գւս–
սերի
ցււակութեսւ1ւ
»*
Աիւվերգեսա
կարճ
ժամսեւակից
Բւսրեսւ–
աինսկսւն
ներկայացնում՝
է ՚ մի
րնգտրձակ
զեկուցում՝,
սրի մ՚ԷՀ շատ
խելացի
և
պաա–
ճաււաբա՚սուան–
*
>
իւ/՚սւ1ւքներ առա 9
բերելով
՚1՚1՚
հ"
լ
՚1
է համքարութիւՂւր
և նրա
պաաիւր։
ԱՀա
ի-՚քր
Բարեսւաինսկին
ի՛նչ է
գրում
"՛
մ՛/
՚
ւեկւ՚ւցմ՚ան
մ՛ասին, — «
կարդալով
Fonds A.R.A.M