30
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
գիտեմ՝
որ
Ժաժ՚տցոյ՚յին
ա
յ՛է
կնկան
ձայնին
ալիքներուն
մ՚ԷՀ/ւ
եմ՛,
անոնու/՚ով
շրՀտպոտսււ
ահ՜,
նոյն
իսկ Հեաապնղ
ա ահ
,
ինչս,
որ անոնք
վերջ
չունէին։
երկու
կէաեր
սակայն,
լ
ուսուցանուե­
լու
Հասար,
Նուի,
ձայնը
իրօք
մ՛ու,ցույ
ըսելու
որ
կնկան
ւՐը ձայնն
էր,
աարէւյ
կ՚հկոսւ
,/'
ր
ձայնը
որ ւ1՝աշահ՜,
ցաւ
սմրւհ ,
արաասոլա–
,
յե,ք,ք,
7
ե ղ ձ ա մ ՚ ղ ձ ս ւ կ կսկորգէ
,/'
ր կր
լիրի/էր
որսաս աս, ելով, կոտտելով,
Հեւուլով։
էհում՝ ացսյցին
ո, կնկան
ձայները
՚/
երՀ
չանկին,
րււի. այնսլէո
է. բայց
՝
է էք
ողբա­
ցող
կնսՀ
ձայնր
թէեւ
վերՀ
տանէր,
բայց
գագարներ
անէր։
Հակառակ
աշիւաասւ
թ հանս
մ՝ Է Հ
մ՚ր–
իւր՜ճոււսհ
ըլլալուս,
ե,
յ՛է
ձայներէն
այլեւ
ս չաղգուելսւ
ս, յանկարհ
կր
ղիաւս/լ–
՚
յէի
երր
երկլարղ
ձայնր
կր կարէր
եւ
ժա–
մ՚ացոյցը՝
աոանձին
կր
քալէր
իր
անՀուն
ճւաՐրան,
ամ՛էն
մ՛էկ
քայլ ավաիւերր
թնգա–
՚/
նհլ
ով
իր թ իքի1
աքներսվ;
Ող՚ր֊ր–
երբ
կր
գագբէր,
շունչ
մ՛ր
կը
քաշէի,
I "՛յ՛՛՛
զ ոՀանակ,
և ես
ալ
կ
եր­
իքայի
իմ՝ աոանձին
աշի,ասա,
իք եան
ռամ–
բէո,
ի)՝իըի1 աքներուն
ւփ|)|1|ւ1
րնկերակցու–
ի1 համ՛ր։
Տեսակ
մ՛ը
աշիւաււտւթեան
մ՛իօ­
րինակ
ա
ր աղաձայն
քայլերգ
որ
կ՚օւլնէբ
ինձ,
ւսւււււՀ
կր
վարէր
՚ /
ի " , ւիաի,անակ
նե–
ղաւյնհլու
կամ՝ սիրուս
ցաւլյնել
ու
միւս
ձայ­
նին
սլէս։
Բայց
յ՛է
՛
Է՛՛՛Դ "՚ՐՐ քա՛ւսրգ
ժամ՝
մ՛ը
մ՛իայն
կը տեւէր,
յեաււյ
կր
վերսկսէր
քիչ
աւելի
աժով,
Հեաղ՝,հուէ
մ՛էկ,
երկու,
հ–
րեք
ժամ՛ու
ան
մէՀ
յոգնելու,
Հաւսնելոլ
Համ՛ար։
Օրր
եղաւ
իրիկուն,
ոչ մ՛էկ
վավւոիաւ
-
թիւն։
Գո՝ւ
եմ՝ աշիւաասւ
թ ենէո.
լ ո յոր վաս–
,11
ահ
է, անձրեւ
ր կր տե՛ղայ., սիկար
մ՛ր
կր
վ սա եմ՝,
մ՚իաքիս
՝)
սՈււլիաս
սւԱւլու
ու
ելլա,
ւլհլ ու Համ՛ար
քիչ
մ՛ր։
Զտյնը
կ՚ողբայ
մ՝իշու.
-
էլա՛, Էլա՛) էյաթ՚ե...
Որու
է արգեօք.
՚
ր ՚ վ
՚
ւ՚՚ր"
՚".
ր
կր
կանչէ,
ինչ,,,
կը կանչէ,
ի ՛ւ՛ չ
կ՛՛՛ղէ–
թ՛–
չու
չեն պատասխաներ։
ինչս
ւ արիշ
խօսք
չ ՚ ը ս ե ր ։
Ո՛ր
է ՚֊>յ՛է կի՛՛՛ր՛
՚
, 1 ։
Ր
յս՚րկոգս՚Ժնի՚Պւ
մ՛էջ,
ք ՚ ՚ վ ի
աաներէն
մ՛էկուն
մ՛ԷՀ.
ո՛վ
գիտէ։
Պարտէզին
կալ
մ՛ի
ոենհակր
կերի/ամ՛
ան գամ՝
մ՛ր. Հոն
ալ
ձայնր
կ՛իմ՝ աղա
ի
ն ո յ ն
չափով։
Բովի
մ՛էկ
ա անին
I, մ՛եր
տանին
մ՚ի–
Հ հ ւ նեղ
անցք
մ՛ը
կ՚՚՚յ–
՚ ՛ ՛
ե ր /""Հունողն
ող
ճշգիւ
ւ ի ՚ ՚ ք ր
1՚"
ա՛՛մ՛ ո, ա
մ՛ր
անէր
ա յ գ
նեղ
անցքին
վրայ։
ՄիՀ՚՚Ա
՚1
Ր
երՐ
/""
Հա­
նող
ղուղի,
ձայնը
աւելի
մ՚օաէն
ղ ալ
թխուե­
ցաւ
ինձ,
մ՛իշտ
լացող
ա
աղիողորմ՝.
— 1;
|սւ՚. ե լ ա ՛ ՛ ելա
թ ե ;
կէո-ղ
իշերին
ւ/՚օա
հրր
կր
սրաւ
կիմ՛,
ձայնր
կր
Հեհ եհ՜է
մ՛իշտ։
Ար
շալ
ոյոին
կ՛արթննամ՝՝:
"
Բաղ
աքը
ղ հ ո
քունի
մ՝ԷՀ
է
ու
լաս։
Ա՛թնոլոլաւր
/
րսրհ
ես
ւղայհ
ս ա աղե
ր, տնօորտցեր,
ւսՈւլ ա յաւսցհր
է
ե լ
թ սՀււի/լի
մ՛ր թ եւաբտիաւմ՚ր
ւղիաի
ար–
ձագանզէր
և
իմ՛ացա
էր
Հե ս ա
է ն ։
Այ՛լ
րիւրեղեայ
ա
Հ ն Տակտն
մ ՚ թ ն ո լ սրտին
մ՝ԷՀ
՚՚՚/
ՐՐ
Կր
է""՛
ի նորէն,
բայց
Հիմ՛ս,
առաւե­
լապէս
սարսռալի,
արտասովոր,
իա
ովI,
ւյու -
ցիչ
ու
ու հ զ լաւշիւարՀային
.
րւս՚1ւ ցերեկի
ւսղ–
մ՚լլւ կին
ու
ըէւգՀանուր
թոՀուռոՀին
մ ՝ Է Հ ։
Ամ՛իս
մ՛ր
այսպէս։
Աս
տա
,
լյորհ/լ,
իրիկուն,
գիշեր,
որ
ժամ՛ուն
որ րլլար,
ձայնր
կր
ցանկորգէր,
ոիրա
կը
ճանկււտէր,
Հոգի
կր վառէր,
ժա­
ժ՛երով,
ժում՛երով
շարունակս,
ե լ ով,
մ՛իայն
ելւրհմհ
քաււսրղ
ժ ւ ս մ ՚ ո ւ
չավ,
գագարներով։
Գիշերները,
գիշերնե՛րը
մ՚անաւանգ,
խո,,,,չային,
գերեզմ՛անային
էր
այն.
իսկ
առտու
կանուխ,
լա
սահ ագին,
ամ՚հնան
ամ՛ենէն
անուշ
քանին
ու
Հանգիստին
տ–
երանելի
երազին
պակ
ան,
այս
կինը՝
ղուղէ
չոր զահ
աչքերով,
ր ա յ ւ յ արաաււս,
ալից
ձայ­
նով
կ
աղերսէր.
Fonds A.R.A.M