AËRO
Aérocondenseur ,
ա. բգ. o-
դա իւ տար ան :
Aérocyste
(
սիսթ) ի. բ. օդա–
ո_աւուշտ. օդալից փաւՐփշտիկ
1_
0,1
-
Ի9
ոմ՛ա՛նց , որով ջրի վերայ կրնան
կենալ :
[
ոօրութիւն։
Aérodynamique,
ի. մք. օդա–
Aérogastre,
ա. բ. օդավար,
տե­
սակ
սնկոյ։
AérOgUOSie,
ի՝, բգ; օդ ա գիտ ու­
թիւն, գիտութիւն յատկութեանց օ–
Aérographe,
ա. օ դ ա գ իր։
[
դ » յ ՚ *
Aérographie,
ի. օդագրութիւն.
նկարագրութիւն օ գ ո յ ։
Aérographique,
ած. օդագրա–
կան :
[
օգա£ուր։
Aérohydre
(
աէրօիտր) ած.
կ.
Aérohydropathie
(
աէրօիտրո–
փ աթի) ի. բժ. օդաշբաբուժութիւն ;
AérOÏde,
ի.
կ՛
օդատիսլ. ակն
պատուական, բիւրեղն (béryl) նախ­
նեաց :
[
ճնշա դ է տ ։
Aéroklinoscope,
ա. բգ. օգա–
Aérolithe,
ա.
կ.,
եր. եւ աս.
օդաքար, շանթաքար։
Aérolithique,
ա*. օդաքարա­
յ ի ն , շան թա բա բային։
AérOlOgie,
ի.բգ.օդաբանութիւն։
Aérologique,
ած.բգ.
օգաբանա–
AérOlOgUe,ui
.
onu*puA:
(
կան։
Aéromancie ,
Ի . օդահմ՛այու­
թիւն, օ դ ա դ իւթո ւթիւն։
Aéromancien, enne,
գ. «դա–
դմայ , օ դ ա դ իւթ :
t^"
1
.!
:
AérOmel,
ա. օդամեդբ , մ՚անա–
Aéromètre,
ա. բգ. օդ ա չ ա փ։
AérOmétrie,
ե. բգ; օդաչափու­
թիւն :
[
կան :
Aérométrique,
ած. օդաչափա–
AérOmOteUr,
ա. մ՛բ. օդաշարմ
(
մեքենայ)։
[
գրութիւն :
Aéronaugraphie,
ի. օդանաւա–
Aéronaugraphique,
ած. օդա–
նաւա գ բա կ ան։
[
դ ա գնաց :
Aéronaute,
գ. օդան աւոբդ , օ–
Aéronautie
(
թ ի )
ֆ
օդանաւոր­
դութիւն, օ դ անա ւ ոլթիւն։
Aéronautique,
ած. օդանաւոր–
դային , օդաչուական , օդ ա գնաց .
expérience —.
2.
ի.
s. Aéronautie.
3.
օդանաւագործութիւն . արուեստ
օդապարիկ շինելոյ :
Aéronaval , e ,
ած . օդանա–
Aéronef,
ա. օ դ անա ւ։
[
լ ա յ ի ն ։
AérOpe,
ա. բ. օդոտն. տունկ ինչ
Մոլուքեան կդգեաց :
AérOphane,
ած. օդաթափանց .
թափանցիկ իբրեւ դ օ դ ։
[
տեաց :
Aérophobe,
գ. օդավախ, օդա–
Aérophobie,
ի. օդավախութիւն,
օդատեցութիւն :
Aérophone,
ա. օդաձայն (նուա­
գարան)
1
։
Aérophone,
ա. բպ. օդաձայն ,
սաստկաձայն .
\\
—
Տ, ա. յ. — ք. ու­
թերորդ տոք)Ա° բարձրասրուն թո֊չնոց։
Aérophore,
ած.
p
.
եւ կ. օդա–
կիր. vaisseaux —.
2.
ա. — (գործի)։
Aérophyse
(
ֆիզ) ած. օդուո_ոյց.
globe
—.
[
տունկ :
AérOphyte,
ի.բ. օդաբոյս, օդա–
Aérophyton,
ա. բ. օդաբուսակ.
ս
եռ
սնկոց բսրբոսեայց (mucédinés).
« 3 8 ֊
Aéroplane
,
ա.օդասիլ, օդասլաց.
գործի օդագնացութեան
:
[
raX.
Aéropleurie, s. Pneumotho-
Aérorachie
(
շի) ի. բմ. ոոնայա–
բօդ. կուտակումն օ դ ո յ կամ՛ կագի
յ ողնայարի։
Aéroscaphe, s. Aéronef.
AérOSCOpe,
ա.
բգ. օդադէտ.
աղդ ծանրւսՀափի :
[
թիւն :
AérOSCOpie,
ի. բգ. օդադիտու–
AérOSite,
ի>
կ.
կարմբարՏաթ .
ագգ
կարմ՛րագոյն արծաթոյ :
Aérosphère,
Ի–
բգ. օ դ ա գ ո ւն դ ։
AérOStat
(
թա) ա. օդ ապարիկ։
Aérostàtie
(
թի)
Aérostation.
Aérostatier
(
թիէ)
s. Aéros-
tier.
AérOStation
(
սիօն) ի. բգ. օդա­
գնացութիւն, օդավարութիւն :
AérOStatiqUe,
ած. օդավարա–
կան
,
օդ ա գնաց , օդ ա գնացիկ .
Voyage
—
,
օդ ա չու ուղեւորութիւն ,
օդագնացութիւն, ballon
—
,
օդա­
պարիկ.
2.
օդակշո-ական. machine
—. 3.
ի. օդակշո-ութիւն. գիտութիւն
քյաւասարակշո-ութեան օ դ ո յ :
AérOStier,
ա. օդասլարկավար ,
օդավար, օդապարիկ կառավարող։
Aérostyle,
ած.
ճ.
օդասիլն,
temple
—
.
[
ուեստ՛։
Aérotechnie
(
թէք)
Ի
.
օդար–
Aérothérapeutique, Aérothé–
rapie,
ի. օդաբումութիւն։
Aérothérapique,
ած. օդաբու­
ժական։
Aérotherme,
ած.
օդաշերմ.
քՕՍՐ
—.
[
դսւձիգ Լրացան.
AérOtOne,
ա. դ. օդաԴրակ . օ–
AFFA
տգ.
կասկենին . կա լաքաբա կերպ
գտեալ ի պտուղն եւ ի կեդեւն կաս­
կենւոյ •
. [
կարմիր .
^Տբտց(էսփինկ)ա.կ.կարմրիժ.իժ
i E s t h é s i e , iEsthésiologie ,
Aisthésiométre , s. Esthésie ,
Ésthésiologie, Esthésiomètre.
A é t h é o g a m i e , s. Crypto-
garnie.
£îthionème,
ա. բ. տարաթելիկ.
սեո. տնկոց ի
տոք)մէ խաչա–
բերից։
^ î t h i o p s .
£ t h o g é n e ,
^Ethrioscope,
s. E t h i op s ,
E t h o g è n e ,
Ethrioscope.
Aérotonomètre,
ա.բժ.օդաձգտաչափ.
գործի չափելոյ զձրգ–
տումն օ դ ո յ ի բնախօ՛
սական դետ աղօտու­
թիւնս :
Aérozoés
(
գօէ) ա.
յ . օդակենդանք. ասի
զոդնայարաւոր եւ
ըզ
յջ^եա.
յօ դ ա ւ ո ր կենդանեաց,
որոց կենաց (յարկաւոր է օ դ ն :
£ r v a
(
էրվա) ի.
s. Chaya.
^ÎSChne,
ի. մբ. շերեփակոթ, ubn.
ուղղաթեւ միջատաց, փոքրիկն կոչի
libellule, demoiselle, adélaïde
£schynanthe,
ի.
p.
սլա տ կա -
ււածաղիկ. սեո. գեղածաղիկ տնկոց ի
տ ո դ մ է կո ր ա ո_էչեայ g ( cyrtha ո dracées).
JSsculacées, ÏEsculinées
(
էս)
ի. յ.
p.
կասկենասերք . դն
HippO-
castanées.
^SCUle
(
էսթիւլ) ա. բ. կասկենի.
[
tu. Marronnier
ի.
jEsculine
կամ՛
Esculine , ի.
&
thionème.
^îthUSe,
ի.
p.
շնկաբոս. սեո. f)n-
վանոցաբեբ տնկոց . — fétide, —
գարշադոտ. դն.
Faux persil, Per­
sil de chien, Petite ciguë, Ciguë
des jardins.
[
Pierre d'aigle.
Aétite,
ի.
կ.
արծուաքար .
կ.
AétOSaUre,
ա. սբ. աբծուամ՚ո–
դէս. սեո. բրածոյ մողեսից յուրայեան
գետնոյ :
Afatomier ,
ո., s. Prunel-
lier.
Affabilité,
ի.
քաղցրաբարու­
թիւն , բարեբա­
րոյութիւն, դեգա–
մտոլթիւն, մար­
դասիրութիւն .
exquise —. Être plein d'—. Avoir de
V
—,
քաղցրաբարոյ հեզահամ՛բոյր
Լ.
accueillir, recevoir avec —. Elle est
d'une grande —. L'— du prince lui
gagnait tous les cœurs.
Affable,
ած. քաղցրաբարոյ, բա­
րեբարոյ , քաղցրահամբոյր , դիւրա­
համբոյր,
ք
)
եդահամբոյր, քաղցրագեղ,
բարեդեգ, ()եգա()ոգի, խեղամիտ, դե­
ղաբան , դ եղա (սօս , մարդասէր, i l
est extrêmement —. Homme, carac–
tère, regard —. Manières —s.
Affablement,
մ՝, քաղցրարար ,
Դեղարար, մ՛արդասիրապէս։
Affabulation
(
աֆա) ի. ա ոտկա­
լս ր ա տն, բարոյականն աո_ակի , ցու­
ցանէ աո_ակս. յա.
Moralité.
Affadir,
ն. անդամել, անդամոք–
սել, *
անֆսմշունհլ
. --
une sauce.
2.
նողկացուցանել , * սիրտ աո-նոլլ՝
խաոնել, le miel affadit le cœur.
Il
փ.
—
.
des louanges outrées affa–
dissent le cœur, * չափազանց գո­
վեստս սիրտ կխաոնեն :
Fonds A.R.A.M