ADRE
Adoucissement,
ա. քաղցրա­
ցա.
ւ1Ն
,
քաղցրութիւն , ան ուշւս թիւն.
1
—
d'un acide.
2 .
փ.—, մեղմացումն,
յհդւքււսՕԷւսՆ,
կակղութիւն, ամոքումն,
ամոքանք. — du temps, de l'air, du
caractère.
3.
—,
դիւր, սփոփանք, i l
ne trouve aucun — à ses peines.
4
.
նկ.
գեղախառնոլթիւն (դունոց). 5. ար.
յղկումն, ողորկումն.
—
d'un bOÎS, des
glaCCS. 6. կակղութիւն մետաղաց։
Adoucisseur, euse,
գ. յղ կ ի չ ,
յղ կ ո ւ է ի (հայելեաց)։
AdOUé, e,
ած. գուգեալ, գուգա–
ւորեաԼ. les perdrix sont —es.
AdOXe
(
ատոք;։) ի. p. անւիառուկ.
Օն.
Moseatelle.
AdOXUS
(
ատոքսիւս) ա. մբ. ան–
փառունակ, սեո. բուսակեր պատե­
նաթեւից հարաւային Եւրաղիոյ :
Ad patres
(
ատ ւիաթրէս) մ. լ.
ա ռ ֆարս, aller
—
,
յաւելուլ աո.
Çui-
րըս, մեռան ի լ. envoyer
—,
յաւե՚լույ
—,
մեռուցանել . être
—,
մեռեալ լ.։
A d r a g a n t ,
Adragante,
ած.
գաղի . gomme —\
—
խիմ՝ Ւ՚էմ, գազ՛
խիմ « քիթրէ »:
Adragantine,
ի. տգ. գաղիյի–,
մին . գոյա­
ցութիւն բադ*
Adoxe.
կացուցիչ գ ազ
խմի «
Ad rem
(
ատ
րէմ) մ. |. ա ռ
իրն, ի դէպ.
ré–
pondre —
.2
.
մջ. ի ն ի լ թ ն , առ խն դ իրն։
Adresse,
ի. ճարտարութիւն, աջո–
գակութիւն, կորովութիւն, ճարպի­
կութիւն, փսբպետութիւն. manier avec
—
ԱՈ fusil. Fait avec
—,
ճարտարա­
գործ .
—
à tirer de l'arc, դիպաձը–
գութիւն. user d'
—, —
ի գ ործ ածել,
* —
րանեցունել.
—
d'esprjt, ճար­
տարմտութիւն , հնարիմացութիւն .
—
des mains, աջողաձեռնութիւն ,
ձեռնաջողութիւն. || tour d'
—
,
աճ­
պարարութիւն « քյօգգապազլբգ *>. եւ
լի. ճարտարմտութիւն.
2.
ճարտա­
րութիւն, ճարտարմտութիւն, հնարա­
գիտութիւն , հնարիմացութիւն , ար–
ուեստգիտութիւն . éluder une ques–
tion avec —.
3.
երեսագիր , վերա–
գրութիւն, րնակագիր, * (յասցէ.
1'—
֊ 3
G -
d'une lettre. Mettre
T—
sur une
lettre.
4.
բնակավայր.
5.
ուղերձ,
présenter une
—, —
մատուցանել։
Adresser,
ն. ուղղել , առաքել ,
յ ղ ե լ , * ղրկել • —une lettre, un
paquet, un domestique â qn. (| —
la parole à qn , ուղղել ղրանն ա ռ
Ո
Ք>
խօսքն մէկուն ուղղել :
S'adresser,
դ. դեմել. je m'adresse
à VOUS,
2 .
ուղ գել առ ոք ղրանս ,
խօսքն մէկուն ուղղել. — à qn .
3.
ուղղիլ, ուղգեալլ., ֆայ ի լ, * ուղ­
ղուիլ, cela ne s'adresse pas à vous.
Adriatique,
ած. ադրիական.
la
mer
—, —
ծով, Հանդրին ա ն դ ո ւն դ ք ։
Adroit, e,
ած. ճարտար , աչող ,
աջողակ , կորովի > ճարպիկ , վար­
պետ, un homme —. — de ses mains,
աջողաձեռն, archer
—, —
ճարտա­
րաձիգ կորովաձիգ քաջաձիգ աղեղ­
նաւոր.
—
à tirer de l'arc, դիպաղեղն,
քաջաղեղն.
2.
փ.ճարտար, ճարտա­
րամիտ , հնարիմաց , հնարագէտ ,
*
վարպետորդի .
—
à dissimuler,
ճարտար ի կեղծել . ԱՈ homme —.
Un — COurtisan. — à tromper, ճար­
տարախաբ :
Adroitement,
մ. ճարտարապէս,
ճարտարաբար, ճարտարօրէն, ճար­
տարակի , կորովակի ,
յաջողակաբար , յաջո­
ղակի , աջողաձեռնա­
բար, ճարպկօբէն, վար–
պետութեամբ . agir, se
conduire, travailler —.
Se tirer — d'affaire.
Adr otherium(
ր Ի օ մ)
ա.կ.
1
)
գօրագագան. սեռ
բրածոյ կենդանածնաց,
մերձաւոր թանձբամոբ–
թոց գ տնալ ի նոբարշալրշային գետ–
նի :
Adulaire,
ա.
կ.
ա դո
Լ
լաքա ր։
Adulateur, trice,
գ. փաղաքուշ,
փաղաքշաբան , շողոմ , շողոմարար,
սուտակասպաս, շողոքորթ , մարդա­
հաճոյ , բարեմարդիկ , մա ր դե լոյ գ,
երեսպաշտ. lâche, fade —. C'est une
grande —ce.
2.
ած. փաղաքշական ,
փաղաքշոտ , շողոմական , լքարդե–
լուգական . langage, peuple —. Ma–
nières—ces.
Adulation,
ի. շողոմութիւն, փա–
ղաքշանք, մարդահաճութիւն, բարե­
մարդութիւն, սուտակասպասութիւն,
երես ւս պաշտ ութիւն, une — honteuse.
Une basse —. Avec
—
,
շողոմաբար ,
ւիաղաքշա բ ա p :
Aduler,
ն. շողոմել, վւաղաքշել,
շն թե լ, մարդահաճել, սուտակասպա­
սել, քծնիլ.
—
les grands.
S'aduler,
դ.— գանձն :
Adulte,
ած. գարգոլն , չափա­
հաս , չափահասակ, homme —. Une
personne —, Age
—
,
չափահաս՛
գարգուն ()ասակ * տարիք, enfants
—
s. d Animal, plante —.
2 .
գ. —.
ԱՈ —. Une —, չափաֆասուֆի . école
d'—s.
Adultéranité,
ի. շնականութիւն,
շնածնութիւն. 1'— de cet enfant lui
a
porté préjudice.
Adultération,
ի, սգր. խար դա-
ADVE
խումն, խարդախութիւն, նենգումն
—
des monnaies, d'un médicament.
Adultère,
ած. շնացող , շնաց­
եալ, époux —, շնացող այր. femme
—.
կինՀնացեալ.
2,
փ.խաբդախեալ,
խարդախ , եղեռնաւոր . mélange —.
Race, âme. — Յ.գ. շուն, շնացող, un
— ,
շուն , շնացող այր . Une —,
շուն, շնացեալ կին.
4.
ա. շնութիւն.
commettre un
—,
շնալ. né d'un —,
fruit d'un
—,
շնորդի :
Adultérer,
ն. խարդախել, ն ե ն ­
գել, —les médicaments, les monnaies,
փ. ապականել .
—
les ouvrages de
Dieu.
S'adultérer,
դ. —իլ. certaines
substances s'adultèrent facilement.
Adultérin, e,
ած. շնացողական,
շնութեան, des causes —es. Enfant—,
շնորդի, պոռնկորդի.
2.
գ. շնորդի,
պոռնկորդի. ԱՈ —. Des —S.
Adultérisme,
ա, աղաւաղումն
(
անուան). Alembert pour d'Alembert
est ԱՈ
—.
[
ռակտուց :
Aduncirostre,
ած. եւ ա. թ. կը–
Ad Unguem
(
ատ օնկէմ) մ. լ.
ցեղունգն , կատարելապէս , քաջիկ.
savoir sa leçon —, * դասն մատին
վերայ կատարեալ գիտել;
Ad Unum
(
ատ իւնօմ) մ. լ. մին­
չեւ յետինն՝ վերջինն, ils
y
passèrent
tous —.
Adurent, e,
ած. բմ. հրատապ,
հրատոչոր. SOif —e, ծարաւ — , պա­
պակ :
[
humeur, teint —.
AdUSte,
ած. բմ. այրեալ,
sang,
AdUStion
(
թիօն) ի. բմ. այրումն,
տաղումն։
Ad USUm
(
ատ իւգօմ) մ. լ. ըստ
սովորութեան. ils ont célébré ma
fête —.
2 .
ի պէտս.
—
Delphini, —
Տոֆենի։
Ad Valorem
(
ատ վսգօրէմ) մ. լ.
ըստ արժէից, cette marchandise paye
un droit d'entrée —,
Advenir
(
փարի յ աներեւոյթն եւ
յե բ բ ո ր դ դէմս միայն, i l advenait ;
il advint ; i l adviendra ; i l advien­
drait; qu'il advienne ; qu'il advint;
il est advenu ; i l fut advenu ; i l
serait advenu ; advenant, advenu, e)
չ. f) ան գիւղի լ , պատաքյիլ , դիպիլ ,
դէպ լ. quoi qu'il advienne, որ ղին չ
եւ դէպ էինիցի, * ին չ որ եւ պատանի։
Adventice,
ած. եկամուտ, օտա­
րամուտ, idées —S.
2.
բ. ինքնեակ ,
ինքնաբոյս, ինքնաբողբոջ, plantes —S.
Adventif, ive, s. Adventice.
Adverbe,
ա. ք. մակբայ։
Adverbial, Օ, aUX,
ած. մակբա­
յական , մակբայակերպ • locution,
forme —e, ասացուած, ձեւ —:
Adverbialement,
մ. մակբայօ–
րէն. employer — un mot.
Adverbialiser,
մ.
ք. մակբայա–
ցուցանել.
—
ԱՈ mot.
S'adverbialiser,
դ. մակբայանալ,
l'adjectif est susceptible de —.
Adverbialité,
ի. մակբայ ութիւն։
Ad vers, erse
(
ատվէր, վէրս յ
ած. հակառակ , ընդդիմակաց, des
candidats -
.
s. Adverse.
Adversaire,
ա. հակառակորդ,
Fonds A.R.A.M