րեշտակապետախոտ . ազգ խմւոյ :
Archastérias (
արքասթէրիաս )
ա. <{p. նա խ ա ս տղ . սեո. ւիշամորթ
բրածոյից նախնա կ ան գ ե տնոց ;
Archastre
(
քա) ա. վ. զօրաս–
ւորգ. տեսակ ծա|աստզի :
ArChe,
ի. կա ս՞ար , կամրջակա­
մար, un pont à «ne seule —, d'une
seule — ,
մ հա կա մ՛ար
կամ՛ուրջ .
2.
տապան, տապանակ. 1*— de Noé,
Նոյե ա ն —. d վւ. ես ը. C'est 1'— de
Noé, տապան Ն ո յ ի է տ ո ւն գ . ուր
բնակին բ ազո ւմ մ՛արդիկ , ուր կան
բազմ՛ատեսակ ի րք. 3. տապանակ.
d'alliance , du Seigneur, T—
Sainte, — ուխտի վկայութեան Տեա–
էւրն, արկդ կտակարանաց . || բ. c'est
1'—
sainte, 1'— du Seigneur, — սուրբ,
Տեաււն Աստուծոյ է . չէ պարտ ձեռ­
նամո ւխ լ. յ ա յ ն , * անոր պէտք .չէ
ձ ե ռ ք դպցունել. 4. փ. Եկեղեցի, être
hors de 1'—, արտաքոյ լ. յեկեղեցւոյ.
5. —
sépulcrale, տապան , գ երեզ­
մ՛ան. 6.կ.մոտ.խեցեմորթ երկպատ–
եան տ ապանաձեւ :
ArChéal, e,
ած. նախա ս կզբնա ­
կան, système —. Doctrine —e.
Archédisque
(
քէ) ա. վբ. նախա–
սկուտեղ . սեո. ծ ա կ աբերից :
ArChée
(
շ է ) ի – բխ ՛ ն ա խ ա ս կ իզբ ն ։
Archégone
(
արքէ ) ա. բ. իգա–
ծիլ. իդա կ ան գ ործ արան մամ՛ռոց .
Archégosaure
(
արքէ ) ա. վբ.
խնամ՛ողէս, կ ենդ անի նախջրք)եղեան :
ArchéiOIl
(
արքէ իօն) ա. ()խ. յ ն .
վեհարան . մ՛ասն սրբաբանի , յ ո ր ո ւ մ
պահէին զգ անձս դ ից :
Archéisite
(
ա րք է իզիթ) ի.
կ.
նախարար, բ աղա դ ր ո ւթիւն ինչ :
Archelet,
ա. ա զ ե ղնի կ ։
Archelminthes
(
շէլ) ա.յ.կ. նա–
խաբո տ ո տք . նախնա կ ան որ դ ո ւնք
գ ոյա ց ե ա լ ի ջբաճճե աց :
Archélogie
(
քէ) ի.վբ. նախաբա­
նութիւն • վ արդապե տ ական գ րու ա ծք
հիմնական
սկզբանց
գիտ ութե ան
մ՛արդոյ :
(
բանա կ ան :
Archélogique,
ած. .|դ. նախա–
Archélure
(
քէ[[«-ր)
ա. վբ.* նախա կատու .
կ ա տ ուոյ նմ՛ան բր ա ծ ոյ
կ ենդ անի :
Archémore
(
ա րք է )
ա. բ. բանգ ոտ . սեո.
տո^մի քյովանոց արերից,
խոտ Թունաւոր :
Ar c h e n c é ph a l e
(
ա րք ան) ած. մգ. բազ–
մ՛ա պատ ու ած ^ուղեղ) :
Archenda
(
արքէն–
տ ա) ա. բ. զինափոշի :
Archentère
(
ար­
ք ա ն) ա. կ. նախրն–
դեբք.նախնական սնըն–
դ ա կ ան կազմ՛ած սաղմ՛ի
(
embryon)յօդաւոր կեն­
դ անե աց :
Archéocidarides
(
քէ) ա. յ. վբ. նախա–
կ ի դ ա բ ե այք . տ ոզմ բր–
րածոյ ծոզոզնեաց (օԱՐ–
sin).
Archéographe (ք է )
ա. հնագիր :
Archéographie (քէ)
ի. հնագրութիւն :
Archéographique
(
ք է ) ած.
9
նա–
գ բա կ ան :
[
ք ա բ ային :
Archéolithique
(
ք է օ ) ած. յյնա–
Archéologie
(
ք է ) ի. 1)նաիւօսու–
[
խօսական t
Archéologique ( ք է ) ած. ^նա–
Archéologue
(
քէ) ա. հնախօս .
2.
ած.—. voyageur —.
Archéomys
(
արքէօ–
միս) ա. ւ|բ. նախա մուկն .
սեո. բր ա ծ ոյ կ ենդ անե աց t
Archéoniscines (ար–
քէօնիսին) ա. յ. վբ. նա–
խանեպուկ .
umÇif
բրա­
ծոյ ողորկապատենից :
Archéophile (քէ) ած.
հնասէր :
Archéoptéryx (ար–
քէօփԹէրիքս) ա. Թ. նա­
խաթեւ, բրածոյ կենդանի.
Archéosaure, ա. կ.
զնա մ՛ոզ էս :
ArCher,
ա. աղեղնա­
ւոր , նե տ ող . — adroit,
կորովաձիգ — , դիպաղե–
զըն , քաջաղեղն , քաջա­
ձի գ . 2. ձբ. նե տ ող, ն ե –
տաճուկն :
Archreie,
ի. աղեղ–
նաւորուԹիւն . 2. աղեզ–
նագօբ. աղեղնաւոր զօրք.
le courage de 1'—. .
Archet,
ա. եմ. կնտնտոց, կտըն–
տոց , –Տպոտ , քյարիչ « ե այ ». —- de
violon, de violoncelle, de contrebasse.
Թիւն
Archétype (ք է ) ա. ç. ի«. նա ՛
խատիպ, սկզբնատիպ. T—dll monde.
2 .
ած. —. les idées —s.
Archevêché
(
շր) ա. արքեպիս՛
կոպոսոլթիւն. 2. արքեպիսկոպոսաւ
րան . աբքեպիսկոպոսանիստ քաղաք.
3.
աբքեպիսկոպոսաբան • տուն արք.
եպիսկոպոսի :
Archevêque,
ա. արքեպիսկո­
պոս, եպիսկոպոսապետ, դի տ ա պ ե տ ։
Archi
(
արշի) նմ. յ ն . արք, արշի,
աբք)ի, նախ, գ եր
աւագ, առա­
ջին , պետ. 2. ամենա . . . arcllifoil,
ամենայիմար :
Archiatre,
ա. բժշկապետ :
ArChiatrie,
ի. բմշկապետուԹիւն։
ArchibUSe,
ի. թ. ւիետրոտնաՏո–
գոր . ՛Տոգոր վւետբոտն . 1)ն. 6Ա Տ 6
pattue.
Archicamérier,
ա. նախասևնե–
կապետ (պաս|ին) :
Archichambellan,
ա. նախասե–
նեկ ապե տ (կայսերաց Տ՜երմանիոյ ! :
Archichancelier,
ա. նախա–
դիւանա պ ե տ . ա ւ ա գ դիւ անա պ ե տ t
Archichancellerie,
ի. նախա–
դիւ անա պ ե տ ո ւթիւն . 2 . նախա գ ի–
ւանապետաբան :
(
դասապե տ
t
Archichantre,
ա. երգ ապետ .
Archichapelain,
ա. մ՛ա տ բանա*
պետ (նախնի արքայից Հ՜աղղիոյ) :
Archiconfortable,
ած. ամենա*
հանգ ստ աւէ տ :
Archiconfrérie,
ի. արքեզբայ­
րուի . կրօնական եղբայրակցութիւն :
Archidesmides
(
ա րքի) ա.յ.վ
Բ
.
կ.
նախա կ ա պոյք . ազգ բիլբ ո տ անց :
Archidiaconal, e, aux,' ած.
սարկաւա գ ապետ ական :
Archidiaconat,
ա. աւագ
ս արկ ա ւ ա գ ութիւն , սարկաւա–
գ ա պ ե տ ո ւթիւն :
Archidiaconé, ա.
սարկաւա գ ապետոց .
վիճակ ըն դ հոգե­
ւոր իրաւասու–
թեւսմբ սար*
կ աւա գ ա պ ե -
տի :
Coup d'—, կ տնտոցաբախ , աղե­
բախ . ce violoncelliste a un bon coup
d—. 2 . աղեղնակ (որորոցի). || ար.
— (
գ ա յ | իկոնի)։
Archibuse pattue.
Archidiacre,
ա. աւա գ սարկա–
ւագ, սարկաւագապետ, 2. գ եզջ ե րի –
ցապետ :
Archidiocésain, e, ած. աբքե–
պիսկոպոսարանային :
Archiduc,
ա. արքիդ ուքս :
Archiducal, e, aux, ած.ար–
քիդ քս ա կ ան :
ArchidUChé,
ա.արքիդքսութիւնւ
Archiduchesse, j». արքիդքսու–
Fonds A.R.A.M