Յ Ո Ի Տ Ա Ր Տ Ա ն
յիսին էր որ առաչին անգամ՝ երեւցայ
ւՄշակ^ի մէչ Գաւառացի Ե^տասաէդու–
թիւԱ յօգուաՆովս
,
յետոյ աշխատակցեցայ
ւՄուրւՏ*ի
և. ւՏարաղ»ի
։
1896/
>&
հրա֊
տարակեցի Մի րաայական
այլանդակութիւն
յեղափոխական
մախւք գոէհուՎ և.
ժողովո/ի բանաստեղծը Համառ ՚Բաթիպա,
1904
^1»
Լա^կե^ո Տաճկաստանամ, Հայ–
էենիք եւ ազգ. շաէէումնեէ. Հայկական յազման պատճառնեդ,
1905/՛* //–
ուա^ւսՏ
Զեմսդվօն եւ Կովկասի պանանչնեդ, 1907ին Դեպի Ֆետհհցիա,
1912/»*
Ի՞նչ հ
ազգութիւնը, Տառապանքի գիշե^,
1913/
ւէւ
Ի՞նչ հղասակաէգը, Հին Աէեւեվ, Հայոց
պատմութիւն։ ԹարգւՐանահ եմ ՚Լինակրատովի
3
հատոր
Ընղն. Ազգաց պատմու–
քի-նր, նա1ւ ք.ղք. և. ազգ. խնգիրներու
մասին խել մլլ գրքոյկներ՝
էնիցլէրէ,
Տոստոյէվսքիէ,
Օսթրովսքիէ
էլն. և. թատերական
երկեր։
Հ.*^. Դաշնակցութեան
ա
ս
օ
ոլատկաո ելի անգամի որ ճանչցուած Է մեր
մէն
յ
ա
յ
տ
ն ի բեմբասաց ու գրագէտ՛ կղ մոռնայ
յիշել գրական իր միւս Նան կա֊
նունն ալ—էՊապա Գասսլարն
ւ
* *
Խաժակ Ընտանիքին մտերիմ՛ ՕՐ– 8. Սարգիսեան խմբագրութեանս
փութացուցա ծ ե նետեւեալ նամակլւ — դւ՚էթե
քօշ-տւաւԽ
ւքլւ- Անա՛
անմ՞ոռանալի աքսորականին
ամեՏավեբջիճ
տողեբը,
11
պետսւլի ճամ–
ք ուն փ՛այ մատիտով Թեւ ի Տեւ դրուած։
Սիրելի ,
Տանում են ինձ Հեռո՛ւ , Հեռո՛ւ
քեզանից , դէպի
Տիգրանա–
կերւո : Ինձ Հետ ենԱյաշի բանտարկեալներից
Հետեւեալները. —
Ակնունի , Տէարղար , Սարգիս
Մինասեան , Տօքթ.
Տաղաւարեան,
ճիՀանկիլլ :
էրէյլիի
կայարանում
Հանդիպել
ենք մի Հայու , որ խոստա­
ցել է քեզ բերեք իմ այս նամակը : Լաւ խնամի՝ր քեզ եւ ազբիկ­
ներիս , Նունուսին ել Ալոսին :
Զենք իմանում թէ ինչի՞ մեզ տանում են . բայց մեծ յոյս ու­
նիմ որ նորից կը տեսնենք
միմեանց :
ԳԷ՚Հ , ցտեսութիւն
,
Համբուրում
եմ քեզ եւ կօտաններիս(*) :
•
Բո
Մայիս 1915
Գ. ԻԱԺԱԿ
( * )
Տէւ՛
եւ Տիկին խաժակի կողմհ տաւած փաղաքշական մակւ/խ խենց եէկոլ
աղչիկնեուն, Նուադին եւ Տաքսիին։ Այս անուննեէն
այ
այւափոխեբվ՝ կը կոչեին
նոլնուս ել Աթսա։
ՕՐԻՈՐԳԻ ՄԸ ԱԼՊՕՄԷՆ
Սէրը Աստուծոյ
քնարին մէկ արձագանգն է՝ մեր սրտին մէջ
կրկնուած :
ԱՏտիպ
դ. ՀԱՐՈԻԺԱՆ
Fonds A.R.A.M