պատճառ
չեղաւ,
որ անոնք
զառածին
զգացական
պոռթկումն
եր
ու
այնքան
փորձիչ
ծանծաղուտին
մէֆ»^ %
1896—/՛
Վանի
դէպքերը,
իր բազմահարիւր
Արմենական
ծաղիկ
երիտասարդութեան
նահատակութեամբ
-
որուն
պիտի
անդրադառ­
նանք
յետագային
-
տկարացուցին
կուսակցութեան
դիրքը Վաս–
պո լրականի
մէշւ
Յետա գա
յ տարիներու
կուսակցութեան
բար եչր էութեամբ
-
1908–
ին՝
Ա ահ ման ա դրական
Ռամկավար
իսկ
1921–/՛
^
%
Ռամկավար
Ազատական
-
եւ միջազգային
քաղաքական
նոր իրադարձ
ո ւթի
ւննե–
րու դէմ յանդիման,
կուսակցութեան
ղեկավարները
խուսափեց
ան
բռնի
միշոցառո
գործադրելէ,
դարձան
զգուշաւոր
ես
իրենց
գործուն
է ո ւթիւնր
կեդրոնացուցին
առաւելաբար
մշակութային
եւ
դաստիարակչական
ասպարէզներուն
մէֆ, Հ ետ ե լական
օր էն - եւ ո չ
յեղափոիյութեամբ
-
Հետապնդելով
Հայկական
Հարցը
քաղաքական
ռետնհ
սրա/:
Ս՛ Գ. ՀՆՋԱԿԵԱՆ
ԿՈՒՍԱԿՑՈՒԹԻՒՆ
Արմենական
կուսակցութեան
•
ազգային
եռանդուն
գործու–
նէութեան
կը Հետեւէր
Հնչակէ
ան կուսակցութեան
ծնունդը
ժընեւի
(
Զուիցերիա)
մէֆ, Օգոստոս
, 1.887—
ին:
Հիմնադիր
խմբակին
ղեկավարները
«
Արմենիա»ի
թղթակիցներ
էին,
բայց
յ ուս ախ արութիւնն
եր ունեցած
էին Փորթո ւգալեանի
դան­
դաղ եւ Համբերատար
գործելակերպէն,
այղ պատճառով
խզած էին
իրենց
յարարերութիւնները
անոր Հետ եւ կազմակերպած
իրե՛նց
կուսակցութիւնը,
որ առածին
ընկերվարական
կուսակցութիւնն
էր
Թուրքիոյ
եւ Պարսկաստանի
յ / #
4 0
։
Կուսակցութեան
Հիմնադիրներու
խմբակին
Հոգին ու ղեկավա­
րը»
կը Հանդիսանար
Աւետիս
Նազարբէկեան,
«
բազմակողմանի
զարգացումով,
մարքսիստական
դաստիարակութեամբ,
արուեստա­
գէտ—բանա ստեղծի
խառնուածքով,
Հռետորական
կիրքով
եւ գեղե­
ցիկ արտաքինով»^
մտաւորական
մը : Մնացեալ
Հիմնադիրներն
էին
ճ
39
էամոն
կոաալազեան
,
Հերոսապաշտութեան Տեղը Մեր Կեանքին Մէջ
(
Տես
«
Զարթօնք»
Բացառիկ,
Պ է յ ր ՞ ՚ ֊ թ *
1962, # 7 8 ) ։
4 0
Լօտտ6 էՎ&1հ&ոճւՅ,ո, թ. 104.
4 1
Արս ԷՆ Կ ի տուր,
Պատմութիւն Ս ՚ Դ ՚ Հն չ ա կ հ ա ն Կուսակցութեան, 1887–
1962,
էջ 29։
- 75 -
Fonds A.R.A.M