ազգի
մեծագոյն
բարեկամներէն
եւ կիյիկիհյ
բարերարներէն
մին,
յանուն
՚
ե՚րախտազիտութեան
յ
Աշուղ Տավուտ—
Անկարելի
է չ յ ի չ ե լ այս մեծ Հայուն
անունը
Զէ յթուն ի սլա ամ ութ եան
մէք։ Ասիկա ա յն ա ա գան գա ւո ր անձն է,
որ պանծաց ուսած՛ է Հայանունր
թուրքերուն
առքեւ
,
թէպէտ
բռլո–
բուքին
անհ անօթ
մ՝րն է իր ազգակիցներուն
։
Աշուզ
Տ աաէուա պա ր–
զասլէս Հայիմ՚ ա
II
ա աս կ ր
բանասաեզհ
մըն է,, ծնած է
Անարունի
֊
գաւառին
մէք, ժամանակակից
ել տա բեկից
Տէէի
՝
ւէչիչի
ս։
Օր քան
որ Տէր ՕՀան կրօնաւոր—զօրական
մրն է եւ մեհ ամ եհ
ծառայութիւն–
ներ մ աաուցահ
է իր ՛՛բուք՝ իր աղւլակիցներոլն
,
նոյնքան
Աշուզ Տ
ա
—
ւքուտ ծ աո ա ք ած է իր զեզին
,
իր բանաստեղծական
ւլ բա թիւննե
լ՛՛՛՛ք ՚՛
Հայ –գրականութիւնը
շի գիտեր
անոր
անուն ր , քանի որ օտա
րներուն
մէք փայլահ
է ել թուրքերէն
լեզուոմ
եր գահ
։
Ալ ասիկա
ա ոտքին
անունը չէ անծանօթ
Հայ գրականութեան
։
Հին գարերուն
շատ մը
Ո ՚ ր ֆ ՚ ՚ ՚ ց ի եւ Կիլիկեցի
ա ա զան գա ւո ր բանաստեղծներ՝
մրցանակներ
ւքաս ակահ են արաբ եւ թուրք
իստ
լ իֆաներէն
,
բայց
անանուն են
մեր մէք:
Հ
ե
Աշուղ Տ ա ՛ք ււ ւա որ Հանրածանօթ
է Կիէիկի՚՚յ
եւ Հալէսլի
մէք,
անմաՀ
անուն մրթողած է թէ Հայուն եւ թէ թուրքի
բերնին
մէք։
•
Աղած է • շատ ՀեզաՀամբոյր
,
իւելացի սւ պատկառելի
մարզ
մը։ Րր
իմաստալից
երգեբուքը
մեղմացուցած
կ Զք" լֆ"
քՀ
՝
արեան
եւ Ապա–
զաեան
ց եզապետնե
րո ւն մա յրազութ իւննե ր ր ։
Սիրել եւ պաշտպա­
նել տուած կ զինքն ու իրեններր։
առուք այո յզ գարուդ
մը մէք՝ երբ
աւատական
թիւրքմէննեբ
կը քանային
Հայուն
Հետքը
ոչնչացնել,
անոր
սիրոյն
ամէն
դիքս զութ իւն բրած են ել թոյլատրած
որ Հայ
գիւղեր ր բազմանան
։
ք՛ր ան ո ւն ո ւք Հիմնուեցաւ
Անարունի
ւլ աւառին
մէք՝ Տավ ուտենք
Հայ գիւղր , որ բազմացած
է իր սելաւն գաք : ֆւ
իրեն
Համար է ւ,ր Անտրուն
գաւառի
թիւրքմէն
բռնակալները
չեն
կ եղեքած այգ շրջանի
Հա յերր եւ թոյլատրած
են բարգաւաճիլ
:
Աշուզ Տ՛աք "1111 երգած է կրօնական
մ եղեգին
եր , խոշոր Հա­
տոր մր պարունակելու
չափ : Անոնց մէք կը տեսնուին
իր աստուա­
ծաբանական
Հմտութիւն
ր եւՀէւքառ
երեւակա
յութիւնր։
Կէէէ^լէ
ո
յ
բարձր
զասուն մէք ընգՀանրացած
են այգ
մեզեգիները,
որոնք
կ երգոլին
Հայ ու մանաւանգ
թուրք
կոչունքներու
մէք*
կ՝ ազգ
են
՜
նարեկդ
եւ
՚
Լուրան^
աղօթքն
ե բուն
նման :
Հյ
ուա կր ցաւիմ որ Զէ քթունի
պաշարման
ատեն
որեւէ
առիթ
չունեցայ
անոնցմէ
մին ընդօրինակելու՝,
կը լսէի
զանոնք
ւքանքին
մէք,
բայց չէի կրնար
րնգօրինակել։
Զի°ագագաբի
օրերուն, որ տե–
լ
եց
21
օր, Հանգիստ
էինք Համեմատաբար
,
բայց
Հազիւ թէ
կրցայ
Հին
՛
լիրքերը ա չքէ
անցնել ել մի քանի
տեղեկութիւննե
ր ձեռք բե­
րել % • Ա թէ ոչ ուրախ
պիտի
ԷՀԷԷ
ա
յի
այսօր Հայ
մատենագրութեան
84
Fonds A.R.A.M