74
կ՚արթննայ,
կը չարժի եւ պատերազմի
կը սկսի ել յա­
ջողութիւն
կ՚ունենայ
(623) :
Պարսիկները
յաղթուեցան,
ետ
ղարձուցին
խաչափայտը,
որ դարձեալ
Երռւսաղէմ
յանձնուեցաւ։
Աժէժ
Գ՚նոլնիի
Հրամանատարութեամբ
Հայերը
մասնակցած– էին տեսակ
մը այս
խաչակրու­
թեան, ել օգնած
Յոյներուն
պատերազմի
յաջողութեան
Համար։
Ասկէ
Վք՚րջն էր, որ Հերակլ
կայսրը
մտածեց
Հայերու
եւ Յոյներու
Հետ դաւանական
միութիւն
մը
ստեղծել–
ասոր նպատակն
էր Հայերը
քաղկեդոնական
նութեան
գիրկը
նետել* ան բանակցեցաւ
Հայոց
Հեա–
ել ի Վերջոյ
անձամբ
Հայաստան
եկաւ,
իրականացնելու
Համ ար իր նսլատակբ : կաթո
ղի կոս ական
աթոռին
վրայ
ա յգ տարին կբ գանուէր
Եղբ Փառաժնակե բտաց
ի
,
որ
աթոռ
բարձրացան՜ էր ԱբբաՀամ
Աղբաթան
եցի
էն , Կ
մ ի տաս Աղցիցէէն
(612—628)
ե, *Բրիստափոր
ԱպաՀունիէն
(628-630)
ետքը։
Եզրի եւ իր եպիսկոպոսներուն
վարմ ունքնեբը
,
յո
յն
եւ. Հայ եպիսկոպոսներուն
բանակցութիւնն
երբ
ւԼեր^ա–
ցան դաւանական
բանաձեւուի
մը, որ կայսեր
կողմէ
պատրաստուեցաւ
:
Այս
բանաձեւը
քաղկեդոնի
ժ՚ողովին
նկատմամբ
քր–
ռութ
իւն պաՀահ՜ էր* Համաձայնութիւնը
Հաստատուե­
ցաւ
Կաբինի մէչ կայացած
ժողովին
մէչ
632/'
ծ ,
որմէ
ւէե
ր9
Հանդիսաւոր պատարագ
մատուցուեցաւ
եւ
Հայեր
ու
8
ոյներ
Հաղորդուեցան
:
կաթողիկոսին
ղիքոզ
ոգին
ել կայսեր
կամքին Հպատակի
լ ը զա յրաց ո ւ ց թէ՛ եկեղե­
ցական
դասը եւ թէ
ո
զ
ո
*
Լ
Ո
– ֊ ֊
ր գ ը • Հակառակ
այս գրզԸ"
ո ո ւթեան ց , Եզր կաթողիկոսական
ա թոռէն
ւէտ ր չառ­
նուեցաւ
,
բայց
զ
ա
յ ր
ո
յ թ ն ալ չշիջաւ դարերով,
իր ա–
նունը
կաթողիկոսներու
շարքին մէ^ շրջան՛
դլիագրով
Fonds A.R.A.M