70
պած
էր տիրող Պետութեան՛
քաղաքականութեան
Տ
առա–
ւելապէ ս այն Պ եա ո ւ թե ան , որ Հայա սա ան ի մ ե ծ՜ագո
յն
մասին
վրայ
կ՚իշխէր
ւ Պարսկական
մ ասր, ուր կր տի–
րէ ին արքայիս
ար քաներ
ԷՀ
*
էրենց
կ ո ղմ է նչանա կ ո ւած
կուսակալներով
-
մարղսլաններով
-
կառավարուեցաւ
երկու
գար
ամրող^
(428—693)
՚
Աո որ յա թորգեց
յունա
կան տիրապետութիւնը,
որ կր վարէր
Հա յա սա ան ր կայս
րերէն
ն շանա կո լած Կ ի ւրաղա սլա ան եր ով կամ Ս ա ր ա տ ե–
լասներով։
Բայց ասոնց
իշխանութիւնը
երկար
չտեւեց ,
Հազիւ
վաթսուն
տարուան
ժամ ան ա կամի^բց
մը
(633
™
693)
է
Ասոնց
յա$որգեցին
Աարակինոսները
,
որոնք ա՛
րար ամիրասլետներուն
կամ խալիֆաներուն
կ
ո
զմէ կար՜*
գուաճ
ոստիկաններով
կաավարեցին
մ է կո լկէս
գարէ
ասելի
միից
մը, այն է՝
Շ93Էն
մինչեւ.
862,
բայց
եւ
այնպէս
այս տարիները
խաղաղ
եւ Հանղաըա
կեանք մը
չչնորՀեցին
Հայաստանի
Հ
Զանաղտն
Տ հ ըութիւննեբոլ
իրարու
դէմ մղած
պա
տերազմները
ընդՀանրապէս
Հայաստանի
Հողին
վրայ
կը կատարուէին
,
երկիրը
կռիւներու
ասպարէզ
կը դառ
նար եւ կը կրէր անոր աղէտալի
Հետեւանքները
:
Հա
յերը
ըսես,
իրարու
ներՀակ
Պետութեանց
մէչՆոեղ,
ան
կայուն
եւ անորոչ
քաղաքականութեան
կը
Հետեւէին,
էէին կրնար եւ չէին
ուղեր
ո՛չ իրենց քաղաքական
չսւ–
Հը վտանգել
ել ոչ ալ Հաւատքի
սկզբունքները
ղոՀել՝
Բիւզանզական
կայսրութիւնը
տեւականօրէն
կը
ստիպէր
Հայերը,
որպէսզի
քաղկեդոնական
դաւանու
թեան
յարին,
ղիչՆււմ
ընեն, եւ ասոր Համար
անգործս՛"
Գրելի
խոստումները
կը չատցնէին
,
իսկ Պարսիկներն
Ո
լ
Արաբները
Հայոց
աչքին
աւելի
Հրապուրիչ
խոստում՛
ներ եւ երեւոյթներ
կը չռայլէին
,
այն պայմանով
«
ք
Fonds A.R.A.M