58
քէն պատահարներէ
,
եւ որոնց հետեւանքով
Եկեղեցին
տառապեցաւ։
Ա– ՏովսԷփ
Հայրապետ
,
որ
կրօնական
շարժումին
գրգ
ռ
էձլՀ
ամբաստանոլած
էր,
ձերբակալ­
ուեցաւ եւ Պարսկաստան
աքսորուեցաւ
եւ հոն մարտի­
րոսացաւ
454/2՛,
" ՚ ֊
ր է ձ եկեղեցական
անձնաւորութեանց
հետ,
օրա սան ի անապատին
մէջ՛. Ասոնց յիշատակն ալ
կր տօնուի Ա • Վելոնղեանց
անունով ;
Ա. Յովսէփի
յաչորգեցին
Աելիտէ
(452-456)
եւ
Մովսէս
(456—461)՛
ասոնցմէ
յետոյ
Գիւտ
Արա հեգա­
ցին
(461—478)
որոնք դարձեալ
Պարսիկներու
հալածանք­
ներէն
նեղութեան
ել տանջանքի
մատնուեցան,
այն
Պարսիկներէն
որոնք երկրորդ
անգամ պարտագրած
էիս
իրենց
կրօնքը
Հայերուն
Հ
Այսպէս
տեւականօրէն
հալածանքներու
երեսէն
Հայերբ
ստիսլուեցան
ղէնքի
դիմել
Վահան
Աամիկոն—
եանի զլխաւորութեամբ
,
որ Վարգանի
եղբօր
որդին էր :
Թշնամական
դո րծողութիւններ
ր շար ուեա կո ւե ցան
մ ին–
էեւ Յովհաննէս
Մ ան էլա կո լն ի կաթողիկոսին
ժամանակ–
ներր
(478-490),
որ Գիւտի
յաջորդն
Էր։
Այս
կացութիւն բ անվերջանալի
րլլալ կր կարծուէր
,
երբ Վագարշ, նոր արքայից
արքան
,
համողուելով
ի–
րենց
ճիգերուն
ասլարգէւնութեան
,
խոհական
կերպով
վերք տուաւ
կրօնական
հալածանքներուն
,
կրօնքի
ազա­
տութիւն
շնորհեց
Հայերուն
եւ Վահան
Մամիկոնեանը,
որ ժամանակ
մը ըմբոստացած
էր Արքայից
արքային
դէմ
,
զինուորական
սպարապետ
նշանակեց
484
թուա­
կանին եւ վերջէն ալ մարզպան
կամ կուսակալ
485/'
ծ՝
Հայաստանի
ւիյլւայ :
Ասկէ
յետոյ էր, որ Հայաստանի
մէջ
քաղաքական
եւ կրօնական
ազատութիւն
մը տիրապետեց
;
Այգ առ–
Fonds A.R.A.M