57
ղոսաոս
,
Հայաստանի
մ է քէն
քրիստոնէութիւնը
վերա­
նա զան կերպով
անհետացնելու,
համար։
Հայերը այս
պայմանաժամէն
օդտուեցան,
զինեալ
դիմադրութիւն
պատրաստելով
պարսիկ
բանակներուն
դէմ , որոնք հա­
սած էին Պարսկաստանէն՝
գործելու
ամէն
ազատու­
թիւնով^
ընկճելու
համար
ընդդիմացող
Հայերը։
Եթէ Վասակ
չստորնանար
այնքան, եւ չդաւաճա­
նէր
մայր
երկրին,
յամենայն
դէպս,
Հայերը
միահա­
մուռ եւ միասիրտ
պիտի
կրնային
պարտութեան
մատ­
նե՛լ թշնամին.
Բայց ինչպէս տեսանք, Վասակ
իր երազ­
ներուս
իրականացումը
տեսնելու
համար , կը
գործէր
Պարսիկներուն
ի նպաստ , օր մը բարձրանալու
համար
թագաւորական
այն գահը,
որուն կը ցանկար,
ետքէն
ալ
օրին
մէկը գէմ դնելու
համար
արքայից
արքային։
451
տարւոյ
մայիսի ՜Հ՛Հ՝, ր ՛լ օրը (Լւարայրի
ճակատա­
մարտը կը մղուէր
ամենայն
սաստկութեամբ,
ընղհա­
նուր հրամանատարութեամբ
Մ ամ իկոնեան
Վարդանի
,
200,000
թշնամիներու
դէմ
66,000
Հայերով։
Հայա­
գունդ
զօրաւոր
բանակ
մըն ալ թշնամի
գունդերու
մէշ՝
էր ել անոնց
կողմը կըզօրացնէր
Վասակի
գիտութեամբ
անշուշտ
:
Սուրբն Վարգան,
ութը
զօրավարներ եւ հազար
քը–
սանեւեօթը
զօրականներ
պատերազմի
դաշտին
մէշ՝ նա֊
հաաակուեցան
,
որոնց յէշատակը
ամէն տաբի կը տօն­
ուի Հայ եկեղեցւոյ
մ էշ,
Բուն Բարեկենդանի
նախըն­
թաց
հինգշաբթի
օրը։
ԱյԴ օրէ" սկսելով
,
Հայ Եկեղեցին
դժբախտ
ժամա–
կամիից
մը ունեցաւ
նեղոլթիլններավ
եւ
շփոթու­
թիւներով
լի, որոնք յառաք
եկան
ներքին եւ արտա–
ն
Fonds A.R.A.M