50
Համոզումով
ըլլար թէ ո չ, Մ էհբներսեՀ
այղ ծուռ
եւ աշխարհակործան
տեսակէտէն
ֆատագովն
էր , եւ ո–
րովՀետեւ
էր մտածումները
երկար
զննութեամբ,
(
ն զէ–
չէ Գ.
19—21)
եւ բազում
պատրաստութեամբ
կը յաջո­
ղէր
գլուխ
Հանել, պատահած
չարէքներուն
եւ վնաս­
ներուն
գլխաւոր
գրգապատճառը
կը ն կա աո լէ ր :
Տազկերտ՝
Ա՝ԷՀրներսեՀԷ
խորհուրգով,
ո ւ ր եմն,
ձեռք զարկաւ. Հա յա սա ա՛ն ր մերկացնել
էր
զինուորական
ուժէն
,
Հա յո ո այրուձի
գունդերր
փոխագրեց
Հիւսիս
,
կոփկա սարնա կ բարբարոս
ցեղերու
դէմ սլա ա եր աղ մե–
լու–՛* Այ
ս
դո րհ՜ողութիւնը
կատարելէն
եւ Հայաստան
ր
իր զինական
ուժէն
զրկելէ
յետոյ
, 449/
^՛ ,
Հրովարտա–
կոփ մր Գէնի Ա ազդէ զի կամ զրադաշտական
կրօնքը իր
տիրապ ե աո լ թե ան տակ
գան ո ւո ղ Հսչ ատ ակ
ժո զո փուր–՜
դին անխտիր
պարտաւորիչ
դարձուց :
Ուրեմն
այլեւս
վարագոյրը
պատռահ՜ էր* ք^$*
ա
*
^էէ
ս
I՜"Լ
Ո
Ս
՛
նենգութիւն–
ներր
Հ ր ապար ակ ո ւահ՛ եւ
ս կ սահ՜
Հ ա լա հ՜անքը ՔՐ~՜
րիստոնեաներուն
դէմ , եւ հ՜այր ա ո ւահ՜ էր
ըմբոստու–
թի՛նը
երկրին մէ^ դ
ու
Ր առածին
անդամ
նաՀատակուե–
ցան Ատոմ
Անունի եւ ԱանաճիՀր
Ռշաունի
իրենց
գուն­
դերով
միա ահ ղ
Հ
450
^՚3> ,
եպիսկոպոսներ
ր Արտաշատի
մ է^ ժ՜ո զո փ մը
գում արեցին
,
եւ Հաւատքի
^ա տագո փական
գրութեամբ
բացարձակապէս
իրենց
անխախտ
Հ ա ւա ա ար մ ութիւն ԷՀ
եւ
Հաստատամտութիւնը
յա՜յտնեցին
քրիստոնէական
Հաւատքին
փր
ա
յ * Այ
ս
ընդդիմութեան
Հետեւանքով՝
գչխաւո
ր նախար արներ էն տա սը Հո գի պարսից
ար քո
Լ—
նիքը
կանչուեցան
եւ բռնադատուեցան
իրենց
քրիստո­
նէական
Հաւատքր
ուրանալու :
Արդեօք
ուրացութեան
այս գորհ՜ելակերպը
եւ եր–
Fonds A.R.A.M