375
Ա– 3ՈՎՀԱ1 ԻՄԱՍՏԱՍԷՐ ՕՋ՚եԵՑԻ
Տ
ա
չրաց գաւառի
Օձն կամ Օձուն
գիւգէն
ոլլալորք
Օգնեցի
կոչուած՛ է : ք*ր Հմտութեան
եւ իմասաալից գը~
րութիւններուն
սլա աճառովդ
իՄաււաայսէր
անուն ր աո
յո
ծ՜
է այս
գէմքը։
Գլխաւոր
ե րկա ս ի ր ո ւթիւենե
րն են՝
1 • -
ճս1Ո. ընդ
դէմ երեւութականաց (
գրուած՛
Հերձուած՜ոգներու
գէմ՝) ,
2–
ճառ ընդ դ էմ Պ
ա
ւզիկէսաց
(
Մարկիոնի
ագան
գին
Հեաեւողներուն
գէմ,
3 -
Յաղագս կարգաց Եկեղեցւոյ
(
կամ երգութեան
մեկնութիւնն
եր ) : Գովեստի
արժանի
է այն
ատենախօԱՈՆթ–|ւՆնր,
որ խօսեցաւ
Գոլինի
ժ ո գո­
վին
մէ^Հ
իմաստասէրին
կ՝ընծայուին
Աւ֊Ո1գ Տօնից
չա­
րա կ աննե րո ւն մեծ՜ մ ասր եւ
Հատուածք բանից
եւ
Յա­
ղագս լքեծի աւուր ւքիաշաբաթ-ու
ճառերը։
ՅովՀան Օձ–
նեցի րնգՀանրասլԷս
ընտիր
լեգու
ունի , թէեւ
Հելլենա՝–
կան
ագգեցոլթիւն
կը Հրէ ՝•
9֊ •
ՍՏԵՓԱ՚Ն՜եՈՍ ՍԻԻ՚ՆԵՑԻ
Ո ւ սա ծ է Հայաստանի
,
Աթէնքի եւ Հււոմի մէ^ ել
բնականաբար
Հմուտ է Հելլէն
լեզուին : Իրեն կր սլար–
ա
ինք
Գիոնեսիոս
Արիսպագացիէն
եւ Ս •
Կիւրեզէն
թարգմանութիւնն
եր : Գրած է մեկնոլթիւններ
,
որոնք
մեղի չեն Հասած։
Աիւեեցիի
թարգմանութիւնները
Հել–
արանական
են :
Իբրեւ
քերթող՝
տագանգաւո
ր է Ատեփաննոս
11
ի * -
"
եցի
։
Բարձր
բանաստեղծութիւն
կայ
Սրթււ՚Լթփւն Սրթոց՛
էւ
Աւյագ Օրհնութեանց
ընտիր
շարականներուն
մէշ\։
Այս
նշանաւոր
մատենագիրը
գիձ^՚բը
վյւանին մէ^
քնացած պա Հուն
սրախողի/ող
եղաւ
անառակ
\,
արկիղ
Fonds A.R.A.M