315
րէւ\ եկեղեցիներ
ալ Հեռու, չեն այգ ընթացքէն
:
Անոնք ալ
բաւական
փովա խութիւներ
ունեցան
իրենց
ընթացքին
մէ^
:
Սի
ա
լ
կ*ԸԱ
ա
Ր
^Լ
ա
Ր°^
ռ
Լ
է
ք^է Հռոմ էական
Եկեղեցին
ալ միեւնոյնը
մնացած
ԼՀԱ
ա
յ •> է^է
ո
Ր էբ
պաշտօնաբաչ–
խութէ անց եւ Հա լա տ ա քեն ո ւթե ան ց գարերու
շրջանին է
իրաւ
Է
,
թէ ինքը Հակառակը
1
լ ուգէ անգել
Տ
սակայն տի–
րապէս կրահ՜ է մամ ան ակին
աղգեցութիւնը
եւ չափա­
ւոր ահ՝ իր գորՆունէութիւնը
,
որով իր ք\օսքը
է
իր գո ր–
ծին
Հ ետ Հակասութեան
մէ$ կը գտնուի :
Բայց
յա յանի
իրողութիւն
մը , յա յտա
րարութեամբ
ուրանալու
յամառութիւնը
,
իրականութիւնը
չէ $ն^եր
1
ա
յԼ
միայն
ի՚ղճի դէմ գործողութիւն
մը կ՚ըլլայ
Հ
Հետե­
ւաբար
նոյն ի
ս
կ պաշտպանուահ՜
գատին ալ
վնասակար
կը գառնայ^Հ
(
Մ . Արքեպիսկ. Օրս՞անեսմւ)
ւԱՅ եԿեԱ8հհՆ ԿՐՕՆԱԿԱՆ ՊԱՇՏՕՆԵԱնեՐԸ
Հայ
Եկեղեցիին
մէ^ ներկայ
գրութեանբ
Համա–
ձայն , գան ո լաճ աստիճաններն
են . -
Ա*+– ^ՂՒՐ 1 ք՝ *~ Սարկաւագ
, 9՛ • -
՝
ք՝ ա Հ ան ա յ
1
Գ
Աւագերէց
^ Ե
»-
Վարգապետ
,
$
Եպիսկոպոս
,
է> *-
Պատրիարք եւ Ը- կաթողիկոս
։
ԳՊԻՐՆԵՐԸ
,
որոնք Հ\
Ո
Ր"
աստ
է^
ա
ննեը^ընգունած
են
(
դռնապանութիւն,
ընթերցմունք
,
ե րղմնեցուց
էութիւն
եւ ջահավառութիւն)
,
կը ծառայեն
եկեղեցիին
մէշ՝՝ եր–
Գեցողոլթիլննե
րով եւ այլ մանր - մունբ
պարապմունք­
ներով,
դաիբներբ
եւ լուսարարները
ընգունաօ՝
են այս
է
ո
րս աստիճանները
,
երբ անոնք վերջնական
կերպով
Fonds A.R.A.M