20
երեք գարերու,
րն թաց քէն
Հայաստանէ
մէջ
ր
րէ
ս
ա ո–
նէութեան
գոյութէւնր
եւ յառաՓգէմ՛ութիւն
ր Հաստա­
տող յիշատակները
էրէ՛֊ էեն , Բ
ա
/
$
գէ
ա
^Լ
կուտանք,
թէ այգ շրթանէն
,
Հա
յ ժողովուրդը
էր
պատմութիւնը
եւ կենցաղը գրէ առնելու
Հնարաւորութենէն
զուրկ էր
սեփական
այբուբեն
չունենալուն
պատճառովդ
բայց
է՛ն չ ըսենք
յո յն
եւ
Հռովմա
յեց է ազգերուն
1
որոնք
է–
րենց զարգացման
աստիճանին
գագաթնակէտէն
Հասած
ԲԱալով
մէկաեզ
,
չեն կրցած
սլաամական
կարեւոր
Լ—
ղելութէւնները
արձանագրել՛.
Ասով
մէկտեզ
կարգ
մը
գէսլքերը
որոնք
մեղ կաակած
է
ազգային
աւանգութիւ–
նը
գ
նմանապէս
պատմական
յէշատա
որոնք
Հա­
ղորդած
են
օտա րազգէ
մ ատենագէրներ
1
էրարու
ւլու–
դո րդուե
լով
,
կը ցուցնեն
մեղ թէ՝ ընգՀանուր
ժամ ա–
նակներոլ
մէջ
գոյութէւն
ունեցած
է
քրիսւոոնէու֊թիւ~
նը
մեր
մէջ
եւ որոշ զարգացում
ալ ունեցած
է
*
այգ
առթէ
լ
մեզ
Հասած
տեզեկութէւններէ
կը քաղենք
,
թէ
Ար տա ղու Աթոռին
վրայ
եօթը եպիսկոպոսներու
անունը
էլաւանգուէ*. Այգ եօթը եպէս կո պո սներն են՝ ՀԼաքարէա
,
10
աարի , Աեմենգոս՝
4
տարի , ԱտրներսեՀ՝
15 ,
Մ
՛ ՛
լ –
չէ՝
30,
Շահէն՝
25,
Շալարշ՝
20,
եւ
՚
Լեւոնգիոս՝
17 •
այս
տարեթէւերը
գումարելով
կը
Հասնէնք
ուրեմն՝
&
Ր^ւՐ
ռ
Ր
է
հ դ
ա
Ր
ոլ
^
ս լ
Ս
1
Րլե Ր ԷՀ *
Ու
֊
րԷշ
աւանդութիւն
մըն ալ Աիլնեաց
Աթոռին
վյբ–
րայ
ութը
եպիսկոպոսներ
կը յէէէ * որոնք
յա^ո
բզած
են Ե
Լ Ա
՛
ո
ա
թէ ո
ս առաքեալէն
է
որ
Աւետարանը
քարոզած
է
այս նա Հանգին
մէջ՛.
Ասոնք
են՝
կումսի
,
Բարելաս
,
Մուշէ^
որ
յետոյ
Արաաղի
Աթոռին
անցած
է , Աովսէս
Տ արոնեց
է
,
Ա ա–
Fonds A.R.A.M