2 4 9
լին Հայոց
կաթողիկոս
,
քիուսիո
յ եւ Պարսիկներու,
մ ի–
ԷԴւ
պատերազմ
ծ ա գ ե ց ա ւ
(1804)
եւ.
տեւ֊եց
երկու,
տա
րի; Այս պատերազմին
մէչ^ յաղթող
Հանգի սա ցաւ.
(
հու
սիս։
,
ա ռ ա ւ շատ մը քաղաքներ
Պարսիկներուն
ձեռքէն
ել պաշարէց
էչնքիաձ՜ինը
:
Այս վերիվայրումներոլ
ըն
թացքին,
Գանիէլ
Կաթողիկոս
եւ
քՍամսեցի
Գրիզոր
Պատրիարք
էջմիածին
աքսորուած՜
էին
ՏովՀաննէս
Հատրիաբ
քէ*ե կողաք է ^ ոբովՀ
Լ տ Լ լ. ա յ ս վեր
ջինը
դարձ
եալ
յավւշւո ա կ ա ծ էր պատրիարքական
աթ՚ոո ր , Վար առ
նելով իր նախորդը՝
*
հրէգ
ո
Ր
Հ
՛
հանիէ
լ եւ Գրիգոր
Հե
տեւաբար
բան տա ր կո լած էին Ղ՚աւիթ
ի սադրանքներ
ոփ ւ
Ե*– երբ
պատերազմը
վեբթացաւ
Լուսերուն
յադ–
թութեամբբ)
երկու
կողմի
Հաշտութեան
բան ա գն ա ցն ե–
ՐՐ միասին
Հաւաքուեցան
ստորադրելու
Համ ար
Հաշ
տութեան
դաշնադիր
բ • այն ատեն
Ո» ուս ասա
ան ի առաջ
նորդ
Եփրեմ
եպիսկոպոս
յ
որ յաՀոբդած՜
էր Տ ովսէփի
,
Հայ աղդ ի մեծ՜ամեծ–
իշխաններուն
Հետ խնդրանք
մ ա–
"՚՛
1
՝
յ°
երկու
§ է բ ո ւթ ի ւննեբ ո ւ խո բ Հ ր դա կաննե
բուն
,
ո ր–
ա
է
ս
դ ի
դաշնադրին
մէջ աւելցնեն
,
թէ
՚
է^աՀը
բռնաւոր
՚
հաւիթբ
Հեռացնէ
եւ Հարազատ
կաթողիկոսը
Ղ՝անիէ–
ԷՐ նստեցնէ
Հայրապետական
դաՀին
վրայ։
Երբ
խորՀ
բ գա կաննեբու
կնքուած՝
եւ վաւե
բացուած
Դաշնագիրը
&
տ Հին
մ ատ ո լցին
է
Հյ
ա Հը բո լոր
պայմ
ան
բերը
ընդունեց
եւ անմիջապէս
գրեց
Երեւանի
իքանին՝
Գանիէլ
կաթողիկոսը
ետ
կանչել
աքսորէն
է
որ Մ արա–
1
ա
կը գանուէր
,
նստեցնել
զայն իր աթոռը
,
եւ
ապօրէն
^ալիթը
վար
առնել
եւ Հանձնել
զայն
՛
հանիէ
լ ի
ձեռքը։
հանը
անմիջապէս
գործ՛ադրեց
ՏաՀին
Հրամանները
,
՚
հ՚է՚-իթը
բերել
տուաւ
էջմիածինէն
,
կայնեցուց
իր առ–
^*՜քք •
նախատեց
Հ
ՀայՀոյեց
եւ Հրաման
ըրաւ
մերկ ա–
Fonds A.R.A.M