248
րը կը կաշառէր
,
որպէսզի
ինք ըլլա 1 ^1
"
գի*Լ
ոս
*
է
ա
՜
րա խօսելով
միեւ՜նոյն
ժամանակ
Է^միածնի
միաբաննե­
րու,
մասին՝
խանին
առնելը։
ք&անր իր կողմ
Էն շատ
մլէ Պարսիկներ
գրկեց
Էքյէիա֊
հ՜ին
յ
որպէսղի
բոնութեամր
կա թ ալիկո սացնէ
Գաւի
թր ^
որոնք
սուրերով
եւ բիրերով
օծեցին
ղա յն
կաթողիկոս
1801
Ապրիլ
28
ին
ւ
Գաւիթ
երբոր
կա թ ո ղի կո ս ա ս ա ւ
ք
սկսաւ
բռնանալ
մ իա բանն
ե բուն
վրա
յ . ամ
Էն տեսակ
չարիքներ
Հասցուց՝
խանին
կռթնելով։
Եւ֊ այնչափ
նեղեց
եպիսկոպոսները
անՀանգուրժելի
գաղանային
չարչարանքներով
որ , ուխ­
տին
բոլոր
միարաննե
բ ը սկսան
աղերսանքներով
բողո­
քել
ամէն
ուր որ Հայեր
կը գտնուէին
:
1802
^1՛՝
յա^ոբգած
էր Գրիգ
ո
ր
Խամսեցի
Պատրիար­
քս֊
0
ովՀաննէսին
,
որ սերտ
բարեկամ
էր Գանիէլի
եւ
ֆատագովր
անոր • սա՝
Գան
ի է լի
կողմնակիցներու
մ ի"
^
ո
ց
ո
վ
կաթողիկոսութեան
Հրովարտակը
կր Հանէ եւ
Գանիէլի
աշակերտ
\
ք
ե ր սէ ս վար գա պետ ի ձեռքով
կը
գրկէ
Պայաղիտ
,
ուր կր մնար
Գանիէլ։
Կը գրէ նոյնպէս
,
Գաւիթէն
գաղտնի
,
է^**՝իածին
,
ոը"
պէսզի
օծման
գիրքը
ԳՐ^են
Գան
ի է լին,
Աղթամաբի
կա­
թողիկոսին
եւ երեւելի
առաջնորդներուն
եւ
եպիսկո­
պոսներուն
եւս գրեց՝
ժ ո ղուըւիլ
Պայաղիտ
եւ օծ՜ել
Հոն
Գանիէլը
կաթողիկոս
:
Եպիսկոպոսներու
եւ վարդապետներու
բաղ
նը հաւաքուեցաւ,
քննեց
Գանիէլր
եւ ամէն
տեսակէտով
անմեղ
եւ
արմ՜անէ
գտաւ
զայն
կաթողիկոսութեան
է
վճռեց
եւ Հաստատեց
բոլորին
ստորագրութեամբ,
եւ
օծեց
զայն
Իւչ–՝Բիչիսէ
վանքին
մէշ,
1802
Մայիս
28
ին •
Երբ
Ղանիէլ
Պայաղիտ
էր եւ օծ ու ած չէր տա կա–
Fonds A.R.A.M