2 4 6
ղ ի ԳանիԷ
լ Պատրիարք
ստանձնէ
կաթողիկոսական
ի չ–
խանութիւնը
:
Երր
ա
յ
ս
թուղթն
ալ կարդացուեցաւ
ամենուն
ներ­
կայութեան
^ Գանիէլ
Հարցուց
բոլորին
թէ)
Հ
ս
էր^լէ
զաւակներս
,
այս Ր
ո
է
ո
ՐՐ > նուաստս
կաթողիկոսութեան
կը
Հրաւիրեն
,
ինչպէս
լսեցիք*
դուք
ի^նէսլէս
կը փա–
փ
ա
ք ի ք »
արդեօք
այս \ընտրութիւնը
ձեզի
Համար
ալ
Հաճելի"
է »:
Պատասխանեցին
բոլորն
ալ
• -
«/*5
>^
որ անոնք ըն­
դունեցին
,
ընդունեցինք
նաեւ
մենք
^ եւ մեր
բոլորէն
ալ
ընդունական
է^ :
Այն
ատեն
՛
հանիէ
լ ելաւ
ատենաբանութեան,
օր–
դւան
յարմար
քանի
մը խօսքեր
ընելէ
յետոյ
Հրապա–
բակով
գ
կը Հրաժարի
եւ իրեն
տեղ պատրիարք
կ^րն
ա
րէ
Գաւիթը
,
որպէս
արժանաւոր
եւ միաբան
է՚ջմիածնի
;
Այ
ս
ըսելովդ
Գաւիթն
իրեն
կը կանչէդ
կը Հանէ մա՛­
տանին
մ ատ
էն
,
1
լ անցընէ
անոր
մատը
եւ կու տայ
գ
ա
~
լադ ան ր անոր
ձեռքը
եւ կ՚օրՀնէ
զայն
այսպէս
. -
«
Գտի
զԳաւիթ
ծ՜առայ
իմ այր ըստ
սրտի
իմոյ^
եւ
իւղով
սրբով
օծ՜ի զնա , ձեռն
իմ ըեկալցի
է
եւ բա­
զուկ
իմ ղօրացուսցէ
զնա » : Ե*– ժողովուրդը
օրՀնելէն
վեր^
իջաւ
իր աթոռէն
:
Գաւիթ
ներքնապէս
կ՚ուրախանար
այս
յաջողու­
թեան
Համ
ար , կարծելով
թէ իր սրտին
փափաքները
կատարուեցան
,
որուն
Համար
աշխատած
էր բոէոր
Հո–
գիովը։
ք՝
ա
յց
Գաւիթ
պիտի
չկրնար
վայելել
կ*
Պոլս"ձ
պատրիարքական
իշխանութիւնը
,
որովՀետեւ
ունէր
է"՝
բեն
Հակառակորդ
Պա լաթի
8
ով Հանն էս
եպիսկոպոսը^
"
Բ ^Գ^9 Գէ***Ք
անցաւ
անոր
տեղը
,
եւ ԳանիԷլն
ս՛է
Fonds A.R.A.M