2 0 3
ղափառութեան
Համար
ա՛յնքան
պայքարած՜
էր ,
շկրցաւ
վ(լայել
անոր
ճշմարտութիւնը
եւ Հանկաւ,
անդէն
ի Հա՛­
ւատ ո^» :
Ուրիշներ
աչ Հետեւեցան
իրեն
օրինակին
եւ
ամօ–
թաՀար
բրին
քրիսաոնեաներր
:
Միայն
Տ • կոմիաաս
քահանայ
փէօմիւբճեան բ
Հաս­
տատ
մնաց իր Հաւատքին
վրայ
եւ
նաՀատակուեցաւ
1707
Հոկսւ • 2,օի շաբաթդ
°ՐԷՀ)
որուն
դերեղմանբ
մինչեւ
այսօր կ*
էկոլսոյ
Պալրքլրի
Ազգ*
գերեզմանատունն
է ,
եւ ուր ուխտի
կ՚երթան
Հայերր
ամէն
տարի։
(
Հւրացոզ
Աարբն
անշուշա
ա ռ երեսս
ուբացալ
,
բայց
Հնար չէր իրեն
այլեւս
Կ*
Պոլի"
մնալ^
ժամանակ
մէՀ
պաՀեօ
ինքզինքր
ասգին
անգին
եւ յա^ողեցաւ
փախստա–
էլան կերպովդ
իյնալ
Հռոմ : ՝ք՝աւարանր
այսպիսի
մեգա–
Կորներ ուն *
1712
Մայիս
ձէին Հոն ներկայ
Է ի ն նաեւ
ուրիշ
&
Հ
ա
յ
կա թ
ո
զի կէ
բարձրաստիճան
եկեզե ցականն
եր» ալ , երբ
Հ&մագումար
նիստի
մբ մէ^ Պիոս
Ե* Պապբ^
երկու
լատին
քաՀանաներ
եւ մէկ
կոյս
ԱՈւրյւ
պիտի
Հռչակ­
ուէին
(
Գալէմքէրեան
ք
Կենսագրութիւներ
,
է լ
137)։
Չարասրտութենէ
,
Հաւատքէ
զուրկ
գէմք
մբ
Տ
որ
էր 1
Ոլ
քր կբ սլա տ ցնէ աթոռէ
աթոռ
,
կորով
կր
վատնէ
Լ*
1
*
ա
1՚
ն ա մ է
ա
քա զաքա կանո ւթեան
մ է^ որպէս
բարձրաս­
տիճան
եկեղեցական՝
կբ ստորնանա
յ
մինչեւ
ի՚՚կ
Հա–
ԼԱ/ԼՈ
Քը
ուրանալու
եւ անփառունակ
փախուստով
մբ կբ
փրՀէ էր անպէտ
գոյութիւնբ
%
Fonds A.R.A.M