202
Աատթկոս՝
Ձ>միւո*նացի
(
$ ուէՀաննկ
սի բողոքին
վը֊
քայ՝
դարձեալ
կանէուեոա՝ւ
եպարքոսական
աաեանբ։
Հարցուեցաւ,
իրեն*
«
Ո^՚-ր
աքսորեցիք
Աւետիք
Պատրիարքը
եւ քեղ ո**Լ դրաւ
անոր տեղ^ :
Աարը
\
ք ատթկոս
,
կարծելով
թկ
Հաճելի
պիտի
ըլ­
լա
յ Հէմիւռնացի
(
ՀովՀաննկսին
^ պատասխանեց
-
«
Այդ բանաաբկեալներն
կին , որ աքսորեցին
Աւ֊ե֊
"՛
իքը
եւ դէ
ս
Դրէ
ս
էր աեղը՝^ :
Այս
յայտաբարութեան
*
Լ ր
ա
յ
յ
բանտաբկեալներէ
բերուեցան
ատեան
եւ յայտարարեցին
Ապարքոսին
Հար–
ցումին.
Ա՝ենք
չենք
գիտեր
Հ
ք*ն չ ոբ եղաւ
ձեր
նախորդ
Ե սլար քո ււի ն
Հ րամ անուէբ
եղաւ
,
եւ ա յ ս Մ ատթկոսբ
յ
ա
~
փշտակեց
անոր
իշխանութիւնբ
:
(
յպարքոսբ
թե ր ու ղկմ ամբաստանո
ւթիւններշ
լսելկ
յետոյ՝
Հրաման
ըրաւ
բան տա ր կեա
լներ բ
տանիլ
բանտ
յ
ի"կ Սարբն՝
թիաբան
։
Տէմիւռնացիին
գլխաւորութեամբ
շա
բունակուեցաս
ամբաստանոլթեանց
շարքը
^ մին չեւ ոբ բանտ
ար կեա
լնե"
բուն
գլխատման
վճիուբ
տրուեցաւ։
Ա ոլ *1Տաշ|ւ
կոչուած
պաշտօնատարը
գաՀիճներոէԼ
եե
Հ ա ս ա ս
1
լ ս < ււ I ա Տ
դբնուո
րնե բուի բանտ
ա՛ր կե ա՚լնեբ
ը կա"
ո ա վւն ա ա բերին
Հ
Տեււաբանբ
սարսռազդեցիկ
էր* դատապա
ր ա ե ա
լնե"
բ բ դահիճներուն
ոտքը
ւիարաօ՜՝
կ՚ողբային
եւ կ՝ աղս՛"
ղակէին,
թէ
իրենք
անմեղ
են. իսկ
դահիճները
կ՝Ը՜
"
էին •
Իսլամ
եղէք
եւ աղատ
էք :
Դատապարտեալները
պահ մը անյողդողդ
մնացի
ս
Տ
Բ
ա
յ °
Լ
ո ո ա
9
դահիճին
սուրը,
Սարը
Ս՚ատթէ՛"՛
սարսափեցաւ
,
սասանեցալ
իր հաւատքը
,
որուն
ո
1
-1՛
Fonds A.R.A.M