12
Ա՝եր
Լ ր կա չււսմ՝եա յ
ո ւսո ւց էական
պաշտօնավարու
թեան
շրջանին) Կ՛ Պոլիս թէ Հալէպ
,
միշտ
գասախօ–
սահ ենք
III
յս
նէւթէն
շուրջ
,
ս
էՐ^՛ Լ"՚Լ
^՚*~
ս
է ր
ռ Ա
ե
լով
զա յն մեր երկսեռ
աշակերտութեան
:
Այո
երկրորդ
Հրատարակութեանս
աո֊թ՚Էւ
Է մ որ–
զէական
էւորէն
յարգանքներս
եւ երախտապարտ
զգա
ցումներս
կր
յ ա յա սեմ
պաշտելէ
ծնոզացս
ճ
Համբար
ձումէ ել ՂչՈւտսէէ գ որոնք էրենց տնտեսական
անկարող
վէ ճակէն մէջ կտրելէն
բրէն էնձբա լականա չափ
ուս–
մունք տալու*
նմանապէս
պարտք կր զգամ Հոս դարձ
եալ յէշատակելու
է մ աննման
ուսոլցէչներէս
ողբացեալ
Ս ռզոմ ոն էֆէնտէ Ո " կեր է չեանր որ Տ է լ*–Զ° ր է անարգէ
անապատներուն
մէջ խողխողուեցաւ
բարբարոսներու
կոգմէ • նոյնպէս
քՒորոս էֆէնտէ
Ա՝աՀէկեանր
եւ տյլ
նաՀատակուած
թանկագէն
մ տաւո րական
ո
ԼԱ
ո ւց է չն ե ր ս •
նաեւ
ներկայէս
տակաւէն
ապրող Տակոբ
էֆէնտէ
՚
^ ՚ ա –
լէմքե արեան ր
է
որ ջամբեց
էնձ էմ մ ա յրենէ
լեզուս ան
խոնջ կերպով^ Ա՝արաշէ Ազգա յ էն կեդրոնական
մէ ջ՛նա–
կարգ
Վ^արժ-արանէն
մէջ՛. Տարգանք
բոլորէն ալ
յէշա–
տակէն
որոնք էմ կրթութեանս
սատարեցէն
:
Հթնո ր Հ ա՛պար տ
զգացումներ
կր տածեմ
աղ գէս
^ որ
էնծէ
ձրէօրէն
ջամբեց
լոյս եւ գէտութէւն
^ որուն սպա
սաւորն եմ եղած
երէկ , եմ այսօր
Հ
վաղբ եւ մէշտ :
Անամ
Աղօթարար
վասն
Ազգէս
ԱԳԳԷ
ք՝ՀՆ8–
ՓԱՅԼԱԿԵԱՆ
(
Մտրաշցի)
Վարագա
յ Ա . Խաչ Եկեղեցի
, 10
Փետ լ,
. 1942
Fonds A.R.A.M