161
Աուլթանէն
իր կաթողիկոսութիւնը
վաւերացնել
տալէ
յետոյ
ք
ուժովցան–
սուլթանական
Հաստատութեամբ,
կրկին կու զա յ Երուսազէմ,
կ՝ ագատէ
Ա֊
Յակոբը
պարտքերէն
եւ «զսրբութիւնսն
ի յանօրինաց»
կբ վե­
րադառնա
յ IIիս փառքով եւ սլատիւով
:
Գիտել կու տանք, թէ Կիլիկիոյ
Կաթողիկոսները,
թէ՛ թագաւորութեան
եւ թէ նաեւ
1441
^՛
ՎԻրեԼ
Երու–
սաղէմի վրայ, ալ կր տաբահ՜էին
իրենց
իշխանութիւնը։
Ա՛ Տակոբայ
աթոռակալները,
ՀՀ.Եով ի ս կո պո ս կամ Ա–
/
ւաՓնորդ
&
ր ուս աղէ մի» են դե ո ։ Պատրիարք
տիտղոսը
վերջին
՚"
տե%%եր
դո րծածա կան կը դաոնա
յ :
Օրմանեան՝
Եւդոկիացիի
մասին
կչՀ դրէ*
<</7
ա–
կայն ամէն աո թ ի մէջ ճարպիկ եւ գործ՜ունեայ
եւ մտա­
ւոր կարողութեան
ալ տէր անձմր եղած կր
տեսնուի՛»
(
Ազգպսւմ.
էք
2140-41) :
Ըստ Զամչեանի
Տ
եթէ ստոյգ Է
Տ
որ Եւղ .ո կ իա ցին ե–
ս
(
ի
ս
կսպոս
ձեռնադրուած
է Կիրակոս
Վիրապեցիէն
^ ՀԼ —
"՚
եւաբար
նորընծայ
եպիսկոպոսը
ականջալուր
եղաւ
Գինք եպիսկոպոստցնող
Վիրապեցիին
դէմ լար ուած դա–
ԱԱ
ճանութեան
եւ գաՀազրկութեան
եւ սրտի ցաւով ան–
9
ալ
Կիլիկիա*
պահելու
համար
կաթողիկոսական
ա–
$
ոո
֊
ր
՚
Արդէն
Աղթամարցիք
ալ այս նկատումով
չարու–
^
ա
կեցին
իրենց
կաթողիկոսութիւնը,
ինչպէս
վեր եւ ը–
Ե՛ գոկիաց ի կարապետ
կաթողիկոս
ինքնավստաՀ
է ,
Գ
ո
րօ–ունեայ,
ճարպիկ,
ճկուն եւ իրատես, նա իր Հո–
Գ֊-՚ւոր
իշխանութիւնը
կը ճանչցնէ
Եգիպտոսի
Աոլլթա–
^ ՚ է
ս
–
կը յազողի
Ա . Յակոբի
պարտքերը
վճարել ել
կու տայ Շ՛" Հ ՛՛ու վարի եւ Էտիլ–3>ախիի
Աիսի
^ " ՚ մ բերաձ– աղէտներուն
:
Ե՛– երկարատեւ
(30
տարի)
Fonds A.R.A.M