Հայ են , վան նաեւ քանի մը թուրք
րն տանիքներ
:. 1848
թուլին,
շինուած– է Խ
ա
յէկի
եկեղեցին
,
որուն
շուրՀն է նաեւ
գեր
ե զ ֊ ֊
մաննոցր։
կար նաեւ կիսակործան
Հին տաճար
մր։
Հ
ա
յերը
Հոս ալ ունէին
իրենց վարմարանրւ
Գիւղին
շ
ո ա
֊
ր Հ ը ^
էր
ա
Ր°*է
փ
ո
քրիկ
Հեռաւորութեան
վրայ
կ
ա
յէն
քանի
մ ԷՀ
թրքարնակ
գիւղեր
,
որոնց Հետ Հ
ա
յերը
սերտ
յարաբերութիւն
ունէին,
թէեւ այգ պատճառաւ
էր որ Խ
ա
յէ կցիք իրենց
մայրենի
լե—
զուն գիտնալով
Հանգերձ
թուրքերէն
կր խօսէին
։
Այս գի
լ
գի
ս
՚
քէջ
^1
ա
յ1
,,
Ա
աւերակ
տեղեր,
որոնցմէ
մէկըլ
«
Խ ա չի Լոյս» կը կոչուէր
,
ուր կր գիմէին
ուիւտաւո
րնե ր ր Ա •-
Յարութեան
տօնին :
Խոյ յէ կցիք իրենց բնաւորութեամբ.
էսիս տ
բարի
էին ,,
ազնիւ , ԺրաՀան եւ Համակրելի
։
Ան ուանի էր , այս գի՚֊զի
Տիգրան
՚
ԲէՀեէն
,
ազգային
հ
եկեղեցական
գործի
մ ԷՀ եռ ան գուն եւ զոՀա բերող։
/*
ր Հայ–––՝
րենաս իրութեան
Համար
տարագրութենէն
մէկ ամիս ա/ւաՀ^
նաՀաաակուեցալ
Ապերի
մօտերրւ
Եր գիւղացիներու
քանի մր կենդանիներր
չէթէներու
կողմ է րուեագրաւուած
ԸԼԷ
ա
Լ
ո
վ*
Հետապնդեց
աւազակնեբր
մինչեւ Ապեբ, կենգանիներր
ստանալու
Համար,
բայց փո—
խարէն իր կեանքը
Վրայ
տուաւ։
ե/այէկցին,
յանձինս իր Հայրենասէր
,
գործունեայ
գիւ–
ղապետներու
,
ինչպէս
Տիգրան
իփկրանեանի
եւ
Աղապատ
Անտոնեանի
,
աղատ կր մնար ամէն տեսակ
ոանձգոլթիւններէ
։.
Տարիներ
շարունակ
ի) ա յէ կցին
զերծ մնացած
է պետա­
կան պարտագիր
տուրքերր
վճարելէ
,
ինչպէս
նաեւ
.
զինուոր
տալու
պարագայէն
:
Զինուոր
պաՀանչե
չու պարագային
մէկ պատրուակ
ու֊
պատասխան
ունէր . «Պանդխտութեան
մ ԷՀ են , ի^նչ րնեն ք» :.
եւ ճիշգ է որ Խ ա յէ կցին տարիներ
շարունակ
պանդխտութեան,
մ ԷՀ է եղեր եւ երկիր չէ վերադարձած
:
%
•
Տարուան
ընթացքին
քիչ կը պատաՀէին
խսաապաՀանՀ՛
ոստիկաններու
,
անոնց ալ բերաններր
դո ցելու
կերպը
դի՛–
աէին
գիւղացիները
:
Տիգրան
ՀէՀեէն
իր
ճարտասան
լեզուով
Վ
Հրա շքն ե ր ՛
ՀՀ
կր
Վ
ա ա
Fonds A.R.A.M