ՎԱՃԱՌԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
քնարերգը իր բնական
դէրք
ո
Վ
ինկած էր Պարս/լաս տան
ի
եւ
կարնոյ
,
Տրապիզոնի
ճամբուն
Վր
ա
յ *• Սեւ ՀքոՎէն
կարին
եւ Պարսկաստա՛ն
ւվ1 ո լսս, գրուելիք
ապրանքներու
կարաւան՛"
ները
Բա բերդէն
կ՚անցնէին
,
ուղտերու,
կորիներու
եւ
ձիե
րու
Վրայ
րեռցուահ՜ :
^
Զանգակներու
խէ
ա
Յ
ուօ
ԷԼ
ժխորով
կարաւանները
գրեթէ
անպակաս
էին տարուան
բոլոր
եղանակներուն
:
քաղաքին
Գոց Շուկայի
առեւտրականները,
իրը խեԼացի
,
ճարպիկ եւ Հմուտ,
մրցումի
կ՚ելլէին
կարնոյ եւ
Տրապէզոնէ
մ ՚եծաՀա րուսա վաճառականներու
Հետ ւ
Նշանաւոր
էին՝ Աութաֆեան
,
Լուսիկեան
,
Աաղըրեան,
Սիմոնեան,
էՀրամճեան
,
էր ան ո սեան , Աղա տապեան
^
էկէն–
եան
է
֊
Պօյաճեան
,
Ա երորեան
,
ԱԷյիսեան
^ Պ ° լ
ա
ւո լր տ ե ան ,
Փիլի պո սեան , Աարաֆեան
,
Պալեան , եւ
այլն։
Բաւական
աչքառու
թիւ կը կազմէին
նաեւ
մանր
առել–
տըրականները։
1895/"
1
՛
կ
ա
Ր
միայն մէկ թուրք վաճառական
,
Լաղ
ք*սմայիլը,
որ կըգբ
ա
գէը
նաեւ պետական
դրոշմաթուղ
թերը
հ՜ախելով :
Այն թուրք վաճառականները,
որոնք
Վերքեր ը
մէքտեղ
ելած էէն, Հայերէն
յափշտակած
Հարստութիւններով
կազ
մած էին իրենց
դրամագլուխները
ւ
ԱՐՀԵՍՏՆԵՐԸ
Գլխաւոր
արՀեստներն
էին երկաթագործութիւն
,
ատաղ
ձագործութիւն
,
դարբնութիւն
,
թիթեղագործութիւն
,
ոսկեր
չութիւն
,
ժամագործութիւն,
պղնձագործութիւն
,
կօշկա կա
րո լթիւն
,
դերձակութիւն
,
որմնաՀիւսութիւն
եւ
այլն։
Տիշեալ
արՀե սաներուն մէք Հայերը
մեծ ամասն
ութ
իլն կը
կազմէին
եւ մատերոլ
վրայ
կարելի էր Համբ ել թուրք
ար
հեստաւորներ
ր
ւ
կօշկակարները
նստած
իրենց
ցածլիկ
ա թոռներուն
Վը–
բայ,
առքեւնին
խարխուլ
սեղաններ
,
որոնց
մակերեսի
բա
ժանմունքներ
ո ւն մէք տեղաւոր ուած
^Ըլէ
ա
յ1՛^՛
գամեր
եւ
զանազան
իրեր
I
I
Fonds A.R.A.M