իա բերդը
ունէր
հարուսւո
,
եկեղեցապատկան
Հողեր ո
կալուա՜ծներ
,
ի շարս որոց՝
Պէյ Օղլիի
Հայոց
ընդարձակ
գերեզմանատունը,
որ ձեռք
ձգուած֊
կր «՝Բիւչիւք
Սէֆէր»
անունով
բարեպաշտ
Հայու մը տքնա քան
աշխատանքներով։
Այս եւ նման
մենաշնոբՀնեբը
ձեռք ձգուած
էին
Սուլ­
՛
թանական
յատուկ
«
իրատէ^ներով
•
Շբքակայ
Հայ գիւղերն
ալ քաղաքին
պէս Հարուստ էին
գաբերէ ի վեր մնացած՜ թանկարմէք
դոյքերով,
սպասնե­
րով, աբծ-աթեղէննեբով
,
ադամանդակուռ
խաշերով
եւ ձե­
ռագիր
աւետարաններով։
կային
նաեւ
մագաղաթի
վ ք
ա
յ
գրուած– Հնագարեան
գործեր։
Նշանաւոր
էր
Լսոնք
գիւղի
ձեռագիր
աւետարանը,
արծ՜աթեայ
կողքերով
ել
թանկա–
ղին քարերով
զարդարուած՜։
Վերոյիշեա
լ աւետարանը
դըր–
շագրուած՜ էր
918
թուին
։
ՊաՀուած֊ էիննաեւ
մասունքներ
,
փո՛թթուած–
քառասնաչափ
մը Լ
ո ա
ՐԼիերով,
որոնք Հ
Ո
Ր"
տա րին անգամ
մը կը բացուէին
ւ
ք*
ա
րերգցիք
ունէին
երկու
ծ՛խական
վարժ՛արաններ
,
ձ իկրա շէնի
մէք՝ «Արամեան»
իսկ Նորաշէնի
մէք «Մ ես րոպ–
եան$> անուններ՚՚վ,
օժտուած՜
ազգային– կրթական
բարձր
մ ա–
կարդա կով , որոնք տուած՛ են իրենց արժանաւոր
պա
ուռնե­
րը , Հասցնելով
կրթական
,
Հասարակական
գործ՚ունէոլթեան
անուանի
մշակներ :
Տարիներ
շարունակ
,
կրթական
գործ՛ին
լծ՜ուած՛
էին՝
Աիքայէլ
Աանոսեաններ
,
^արեգին
էֆէնտիներ
,
Պարէտ
Ղ*ույումճեաններ
,
Արիստակէս
՝
է՝իւրքճեաննե ր , ՈւոԷւի վար­
ժապետներ
,
ՅովՀաննէս
Պալեաններ
,
Սիմոն
Միք
ա
յէլեան–
ներ
,
Տ • Ղ՝արբինեաններ
,
եւ այլն :
Մեր
դպրոցներ
ո ւն աշակերտները
քննութեան
կ՛ ենթար­
կուէին պետական
եւ ազգային
բարձրաստիճան
եւ
ձեռնՀաս
անձեր.յ
լ.
ներկա
յո ւթեամբ
հւ ապա
անոնց կը տրուէր
Համա–
պատասխւ ն վկայա
կան ը :
Թուր– րը, որ քաղաքին մէք աւելի մեծ թի՛֊ ^Ը կը կագ.
մէին
,
ու յին միայն
երկու պետական
վարժարաններ
,
քրիլ–՛
աիէ եւ Ա էնայի՛
Մէարէսէներ
գոյութիւն
ունէին
միայն՝
մզկիթներու
կողքին
ւ
Fonds A.R.A.M