Ռ ԱԶՄԱ Կ ԱՆ - ՅԵՂԱ Փ ՈԽԱ Կ ԱՆ ԵՐԳԵՔ
127
ՊԵՏՐՈՍ ՍԵՐԵՍ՜ՃԵԱՆԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ
֊
֊ # ֊
•
,
է /. /•
ւվէր–թ(յ– րով լի շան ֆի^տայ
(
յւՐ /2ա~Փա–ռա.կա՝ե տուն
չուն/էմ
ո ՜
է/ա-րֆս Փռ-խան ղՀնբւ/ &մ գբ-Հ/Շ) , մի ւոէ/ո 5ան գիստ բուն չու ՆՀսք քուն չրլ %է/լք
Վէրքերով
չի
Հանֆիտայ
թ՛ս։ ւի ա ռ ա կ ւււն տուն շ//ւ
Է/արիս փոխան
գէսքս եմ
գրկել
Մի
ա
ե գ Հանգիստ
քուն
չունեմ
Արն ոա
երկրի
սուգ ու
չիււսն
ինձ
գոլրս
կանչես
փակ
կեանքիս
Տ՛՛՛նկուած
Հայրենիքի
սէրը
Չ Ր վա խեցուց
վա անգից ։
Ա ասնոյ
լեռներ
ԳողգոքՅայ են
ՀՀ ատ
բարձր
են, խիստ
գժոլաբ
կեանքի
խաչը ես չա լակած
Այնտեղ
տարի շատ յօժար ։
էքս ի* աչուեցայ
*
0
ա ն ֆէտա
յ ի
Ա կղբուն
քը
սուրբ
III I
թող իմ արեան
կա թ ի լեե րով,
Հայ
ղին ուռ ր ր զօրանա
յ ։
Մակեդոնական
միութիւն
իմ խաչովրս
կրնքրւեց
Եղբայրական
սիրոյ
զէնքով
Գազան
Աուլթանն
խորտակուեց
։
ԱՀա Հանգիստ
Հող կը մտնեմ,
Օոյոըս
գո՛լք էք, րնկերնե՛
ր ,
ՊԵՏՐՈՍ ՍԵՐԵՄՃԵԱ՚ե
(՜
ՊՈՒԼԿԱՐԱՑԻ ՊԵՏՕ)
Շարունակէ՛
ք մեր
սուրբ
գործը,
Գաչնակցոլթեան
վեՀ
քաքերէ
կախաղանից
երբ որ քամ ին
ինձ տարուբերէ
ճօճալէն
,
Ցիչէք
Պետրոս
Աերեմճեանին
>
(
ծ՛ շնամոլ
ց վրէժ
գոռալէն
։
Fonds A.R.A.M