Ե ՐԳԱՐԱՆ «ՆՈ Ր Ք Ն Ա Ր »
Հա
յ օր իորգներ,
օրՀնեալ
տ
իկիններ,
Նախէք
ձեր զարգեր
,
առէք
գնգակներ
։
Ազքա՛ա
.
քո լուման
ւոուր Հա յրեն
իքին
,
Փրկե
լու քո խեղճ կա րօա
րնկե ր ին ։
Գէ՚Հ,
^
ա
յ րնկերներ
,
Հեծէք
ձեր ձիեր
Պ
Բաց թողէք
սանձեր
անցէք սար ու ձոր ,
ԱՀա
կռուի
գաշա
թշնամին
ան Հաշա,
Ա ե ր սուր թող ուտէ օսմանեան
վյատշտհր ։
Ասալ ք
ա
^ Մուրատ՝
առած
եմ խրատ ,
կամ
կռուիլ աղատ, կամ մաՀ
անարատ։
ձՆՋԱԿԵԱՆ ԵՆՔ ՄԵՆՔ
Հն չակեան
ենք մենք ուխտեալ
զինուորներ
կեանքի
չ՚՚՚փ
ս
իր
ռ
նք
մոսին
Հրացաններ
,
՚
ԼքՈրից պիտ* ե լ լ ե ն ք Ա ասն ո յ
սարերը,
Զոր
ոլ
՜
գաշա
ն ե ր կեն ք կարմ
իր ա ր իւն ուԼ ։
Ս՛եզի
ասացին
Հանգիստ
նստեցէք,
Սուլթանին
Հետր գործ մի
ունեցէք^
Զեր
ազգին
գա ար մեղ ի յանձն ե ցէք ,
Նրա
վճիո֊ր
մ եզն ից ուզեց էք ։
Ուղիղ եօթ տարի
ոչինչ
է
ա
Ր
ռ
ցինք,
էւրոպի
խօսքին
ականՀ
գրեցինք,
Ալ բաւական
է , ինքզին
քն իս գան են ք ,
Հնչակեան
գրօշր
կրկին վեր
առնենք։
Մ ենք պիտ* պաշտ պան ենք մեր ա րգար
գ
Աարսափ
պիտ՝
ձգենք
ամբոզ^
ԵԱԼ
ա
ՐԳՐ ;
Ղ*ացէ՛ ք ու րոէք Ա ու լթ ան
Համիա ին
է/
կեանքը
շատ
սու֊ ղ ԷՀնչակ
զ ի ն ու ո ր ին ։
՛
Բանի որ Աուլթան
չունի
գթութիւն,
Աւժով^ պիտ* առն
են ք ինքնավկա
բութ
իւն •
Ոզ^ աՈւ աս Ա ասուն
,
ապ րիս մեր Հ^Էյթուն
,
կարմիր
տողերով
թողնենք
պատմութիւն՛։
Թաթուլն
եմ ես ձեր միշտ
աւետաբեր,
Ո
ա
քի
կա յնեցէք
Հնչակ
զինուորներ,
կենաց եւ մաՀու
Հնչեն
զանգակներ
,
Ալ մեզ Համ ար չեն աշխարՀի
օրեր։
Fonds A.R.A.M