խրատ
տուողը շատ
կ՚ըլլայ »: Եթէ մարգս
գիտնայ թէ վերքը է"" է
պիտի
ըլլայ , տարրեր կերպով կը չարժի ; \,ոյնպէս , եթէ Աղաս ի
իքանճեանը
մտ քէն անցընէր
որ Պերիայի
վրէժխնդրութեան
զոՀ
պիտի դառնար , մինակը չէր երթար
արիւնարբու
Հրէշին
ոտքը
։
Վ^եբքապէս , ո* վ կրնար գուշակել թէ օր մը (հուսա ս տան
ը
Համայնա­
վար
պիտի դառնար
:
Հքատ
Հաւանական է , որ եթէ քիչ մը
աւելի
Համբերող
ըլլայինք
,
նուազագոյն
վնասով
դուրս
կուգայինք
•
• •
է.
Բայց այս կէտն ալ տակաւին
ւԼիճելի է ։
Մէկ բան որոշ է , - գոնէ
կ
ա
րելի
է Վերը յիշուած
առած՜ը՛
արդարացնել
այս պարադային
, --
որ մեր իմաստակներուն
խելքբ
գլուխը տակաւին չէ եկած՝.
Հայկական դաաին Էա-թ-խ֊նը. կարծուածէն.
՚
Աււյյլի յսււր է ։
ՀՀատ բան գրուհսծ է մերզուլումներուն
վր
ա
ձ՚ւ
ա
յ
ս
Հատորիս
մ էքն ալ բաւական ճոխ նիւթեր
պիտի գտնուին
,
բայց ի նչ
օգուտ
։
Մ օտէն կը ճանչնամ այդ մարդոց տիպարը՝
անոնց
արիւնը
ցեղին դէմ դարձած էւ Ոչխարն իսկ մորթուած
պա Հուն ոտքերը
կը–
շարժտկէ, ի
ս
կ
ա
ձԴ թշուառականները
շատ կը տեսնեն
բռնաւորին
գէմ
բարձրացող
վրէժխնդիր
բազուկը։
Անոնք
ամէն բանի
կարող
են, գեզխ կեանքի
մը պարտագրած
իրենց վատ
բնազդներուն
գոՀա—
ցում տալու
Համար։
էԼա րմ անալի չէ , ուրեմն, որ կ՛այրեն
իրենց
երէկի պաշտածը,
ամէն փչած
Հովի
ուղղութեան
կ՛՚երթան ու շնա—
կան օր էն Հայ սրբազան
յեղափոխութեան
լեզու երկարելու
կ՚ելլեն
։
Միեւնոյն
այլասերած
մարզիկը,
միքրոպներու
պէս կը մտնեն՛
ամէն տեսակ
կազմ՝ակերպութիւններէն
ներս, երկպառակութիւն
կը
սերմանեն։
րժբախտաբար
իրենց սրսկած
թոյնը շատ վատ ա զգե­
ցութիւն
գործած է, եղբայր
եղբօր դէմ լարած ու
Հայրենակցական
մ իութիւննե
բու
դիմաց
^
1
Լե բա շինաց »ներ
բուսած են,
որոնք
դարձած են խռովութեան
մէյմէկ
Հնոցներ
։
Պզաիկ բան չէր գիտակցութեան
մղել,
յեղափոխե՜լ
ժողովուրդ
•
մը, որ երեք խոշոր
պետութիւննեբու
միքեւ
բաժան
բաժան
եղած
էր դարերէ ի վեր ։ Հարիւր տարուան
գերութիւնն
անգամ բալ պիտի
Րէլար խառնակութիւն
ստեղծելու
Հզօր պետութեան
մը ծոցին
մէք
է֊
Որոշ Է որ եթէ յեղափոխական
շարժումը
մերթ
եղած է անկար–
դա պա Հ , ատիկա վեցՀա րիւր տարուան
ստրկութեան
Հետեւանքն
է :
ղավա խութ իւն ր անՀրաժեշտ
պաՀանք մըն էր՛ բա՚ յց
միակ
սխալը որ գործուած
է , կրօնքին գէմ մ զո լած
Հալածանքն
է ; Լուրքդ
եւ գիտակից
ղեկավարներ
պիտի
խորՀէին որ զմեզ
ազգին
կապող
ամէնէն
ամուր
շաղախը
Հայ Առաքելական Եկեդ&ցին. է ։
Աւելի
քան
տասնըվեց դարեր , այս շաղախը քանդելու աշխատած
են Պարսիկներ ,
Յոյներ
,
Արաբներ , Թուրքեր
,
Լատիններ
, /
հուսեր եւ Ամերիկացիներ
,
բայց
Հազիւ
յա քո զած են մէյմէկ
կտոր
փրցնել։
Ցաւելով
կ՚ըսեմ որ
մեր եկեղեցին
բաւական
տուժած է կարգ մը Հայ
կուսակցութեանս^
Fonds A.R.A.M